Şeytan'ın çocukları, zihinlerimize gömüldüğümüz yerde cirit atarken ve Tanrı'nın kaderimizi yazan kalemi kanımızla doldurulurken, zift gece kanımıza bulaştı.
Olmaması gereken ne varsa, ay tamken oldu ve biz, bir gece yarası birbirine sarılan ruhlar...
Multimedya; Bölüm Şarkısı; Dolu Kadehi Ters Tut- Yangın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar dilerimm💚💚
-----
Keskin bıçakların sırtı yürüdüğümüz yolun zeminine uykusunda olan bir katil gibi uzanırken attığımız adımlarda, keskin bıçaklara basıp katili uyandırıyorduk.
Parçalanan cam, tabanlarımızın duraksamamızı sağladığında bıçaklar yaradaki yerini daha çok arttırıyor ve biz daha çok yaralanıyorduk.
Tamay ile öyle bir çıkmazdaydık ki durup ne yapacağımız hakkında düşünmeye bile vaktimiz yoktu.
Alnımı kolumun üstünde dolaştırırken bakışlarım müdür tarafından zorla getirildiğim sınıftaydı. Şeyma, yanından ayrılır ayrılmaz müdürün yanına koşmuş ve bizi şikayet etmişti. Tamay ceza almasa da Şeyma'yı sürekli ittirdiğim için bileklerinde oluşan kızarıklıklar benim ceza almama neden olmuştu.
Yatağa mahkum olan bir hastaydım, ölüm ile tanışmama günler vardı fakat dört duvar arasında sıkışmış ders dinlemek zorundaydım.
"Asmasana yüzünü güzelim," diye konuştuğunda Tamay, bakışlarımı aheste bir biçimde ona kaydırdım. "Biraz dinlenirsin, çıkınca da planlarımızı gerçekleştiririz." Parmaklarını belime uzanan gece renkli saçlarımın arasında dolandırırken dudaklarımı kıvırmaya çalıştım fakat olumlu bir yan düşünemiyordum.
Olumlu bir taraf kalmamıştı.
"Sıkıntı planımızın olmaması, Bora ortalıkta yok. Sude desen konserden beri gözükmüyor ortalıkta." Sıkıntılı bir nefes vererek yerimde doğrulurken Almanca hocasının kızgın bakışları, saatler öncesinde merdivenlerde yaşadığımız tartışmadan dolayı benim üstümdeydi.
Tamay koyu sarı saçlarını dağıtarak kollarını göğsünde topladı. "Dert ettiğin şeye bak, olmadı gittiğimiz mekanı basarız. Bu sefer Leyla ile Tamay olarak hem de."
Ona baygın bir bakış atarak dudaklarımı kıvırdığımda teneffüs zili çalmış ve sınıftakiler hızlı bir şekilde yemekhaneye gitmek için sınıftan çıkmaya başlamışlardı. "Siktir et cezayı, okulun arka kapısından çıkalım." Diyerek yerimden kalktığımda Tamay bunu söylememi bekliyormuş gibi gülerek oturduğu yerden kalkmıştı.
Sesimi kalınlaştırarak onu taklit ettim. "Asmasana yüzünü, biraz dinlenirsin."
Kalbimi durduracak kadar güzel bir şekilde gülümsediğinde duraksadım ve başımı hafif omuzuma eğerek saniyeleri, onu izleyerek katlettim. "Senin iyi hissetmeni sağlamaya çalışıyorum." Sesi bunun aksini iddia edemeyeceğim kadar keskin ve vurgusu netti.
"Biliyorum," Diye konuştum kabanımı almak için montların yanına ilerlerken. "Ama buna gerek yok, düştüğüm yerden kendi başıma kalkabilecek kadar güçlüyüm." Aldığım siyah kabanı üstüme geçirirken Tamay yanıma gelmiş ve tereddütlü bir şekilde avuç içlerini yanağıma yaslayarak başını hafif eğmişti.
