البر التانى بقلم / لولو_محمد (كامله )

الحلقه ١١٦

((((((( البر التانى )))))))
#لولو_محمد
الحلقه ١١٦

خديجه / و انا مالى يا عمتى
شاهين / انا شخصيا لو خديجه وافقت مش هقول لا و هعمل الفرح علاطول كل حاجه جاهزه
كوثر / هتجوزهاله برده
شاهين / عباده ما يتعيبش هرفضه ليه
كوثر / و المخزن اللى اتحرق و رجالتك اللى ماتوا و لو كان ما يتعيبش رفضته ليه من الاول
شاهين / لا رفضته و لا غيره الموضوع فى الاول و الاخر فى ايد خديجه
كوثر / و هى خديجه تعرف مصلحتها منين
شاهين / هى صغيره و لا ايه دى دكتوره قد الدنيا
كوثر / براحتك بقي اعمل اللى يريحك
مغاورى / لو اذنتلى يا ابا
شاهين / اتفضل يا مغاورى عندك اعتراض انت كمان ما انا خلاص كبرت و كلمتى بقي بيترد عليها
كوثر / ما عاش و لا كان يا خويا انا بتكلم للصالح
شاهين يبص الناحيه التانيه
شاهين / اتكلم يا مغاورى خير
مغاورى / انا كنت بفكر بعد اذنك اطلب ايد سماح
الكل يبص لبعضه و هم مصدومين
......................
فى اوضه ماجده
ماجده بتمسح الاوضه عباس يدخل
ماجده / استنى انا لسه ماسحه
عباس يدخل بالجزمه و يفتح الدولاب و الخزنه و يطلع ورق و يبص فيه ماجده تقعد على اقرب كرسي و تتفرج عليه
عباس / دى حته صغيره ابقي عيدي عليها ما تعمليش فيها حوار
ماجده / و هو انا اتكلمت و لا فتحت بقي
عباس / عندى قضيه مهمه بكره و اتلخمت الفتره اللى فاتت
ماجده / فى اسكندريه القضيه دى
عباس يبصلها
عباس / لا هنا لو كانت فى اسكندريه كان زمانى سافرت دلوقت
ماجده تهز راسها و تبص الناحيه التانيه عباس يحط الورق فى الشنطه
عباس / تيجي معايا اسكندريه يومين
ماجده تبصله
عباس / الصيف هيخلص تعالى ناخد العيال و نصيفلنا يومين
ماجده / ماشي
عباس/ خلاص هظبط امورى و نسافر ما تستنينيش هبات بره اجهز للقضيه
ماجده تهز راسها عباس يمشي تقوم تعيد الارض من تانى
.....................
فى المكتب
شاهين / طب قولى ... اديني سبب مقنع
مغاورى / يعني هفضل عازب طول عمرى يعني
شاهين / لا بس اشمعن سماح يعني
مغاورى / و مالها سماح
شاهين / ما لهاش بت زى الفل ما تتعيبش بس هتدخل نفس البيت مرتين اختها ما قبلتكش تاخد التانيه
مغاورى / يعني هو عشان ما ليش نصيب فى مريم عيله الزيني كلها تحرم عليا يعني و بعدين انا مرتاح كدا
شاهين / طب سبنى افكر فيها و ادورها فى دماغى
مغاورى / هتفكر في ايه البت ما تتعيبش و عيلتها اهلنا و اخواتنا و انا رايدها فيها ايه تدوره فى دماغك بس
شاهين / للدرجادى
مغاورى / انت مش عاوز تفرح بيا و لا ايه
شاهين / ماشي يا سي مغاورى اعمل اللى يريحك
مغاورى / يهمنى رضاك عليا يا سيد الناس
شاهين / لا ما تقلقش دى فى جيبك الحكايه دى
عباس يفتح الباب و يدخل
عباس / انا رايح ابص على المكتب اشوف العمال خلصوا فيه لحد فين و بعدين هطلع على عبد الحميد و هسهر معاه نخلص شغل متاخر قولت اقولكوا بنفسي بدل ما تتعبوا الرجاله اللى ملفيفينهم ورايا كعب داير دول
شاهين / تعال يا عباس اقعد
عباس / خير يا خال
شاهين / طب اقعد الاول
عباس يهز راسه حاضر و يقعد
شاهين / الناس اللى وراك دول مش بيراقبوك دول كمان عشان يحموك
عباس / صح ما انا فى عنيكوا عيل صغير
مغاورى / سيد الرجاله بس بالنسبالهم فرخه بكشك خصوصا بعد اللى حصل و ممكن كمان يحاولوا يرجعوك للى كنت فيه
عباس / عاوز ايه يعني يا مغاورى هات من الاخر
شاهين / فى الاول و الاخر احنا اهل
عباس / و ضهرى يشهد
شاهين / انت اللى عملت كدا فى روحك مش احنا
عباس يبص الناحيه التانيه
شاهين / اول مره اضربك و لا ايه
عباس / خلاص يا كبير قولى عاوز منى ايه عشان ورايا هم ما يتلم
شاهين / عاوز اطمن عليك
عباس / انا بخير الحمد لله
شاهين / عامل ايه مع مراتك
عباس / عامل ايه فى ايه
مغاورى / ماجده عاوزه تطلق
عباس / خليها تطلبها منى و انا اطلقهالك عن اذنكوا
عباس يسيب المكان و يمشي
شاهين / ليه كدا يا مغاورى بقي انا بحاول
مغاورى / بتحاول معاها عشان تجبرها عليه اكتر البت عيطتلك عاوز منها ايه اكتر من كدا
شاهين / خراب البيوت مش بالساهل
مغاورى/ انت ادرى ببنتك يا سيد الناس اسمحلى عشان اشوف اللى ورايا
شاهين يهز راسه مغاورى يمشي كوثر تدخل
كوثر / اجى يا خويا
شاهين / تعالى يا ام عباس تعالى
كوثر / شكل عباس و هو خارج ما يقولش انك راضيته زى ما وعدتنى
شاهين يتنهد
كوثر / يعني هتبقي انت و الدنيا عليه
شاهين / عوزانى اعمل ايه اكتر من كدا يا كوثر قوليلى و انا اعمل
كوثر / ما اعرفش انت الكبير هنا مش انا
شاهين / ايوه انا الكبير بس هو ابنك بيسمع كلامى ؟ بيعملى حتى حساب ؟ اذا كان بيغضب ربنا مش هيزعلنى انا
كوثر / ما هو بطل و قالك مش هيروح هناك تانى و عمل كل اللى قولتله عليه و حرق مكتبه و مكان اكل عيشه بايده عاوز منه ايه تانى
شاهين / عاوزه يشوف بيته و مراته عاوزه يصلح اللى اتكسر دا ان عرف
كوثر / القفه ام ودنين يشلوها اتنين و البيت ده مش بيته لوحده و اهو سى عباده غلط نفس الغلط و ست خديجه عنيها نورت لما عرفت انهم هيجوا يخطبوها تانى مش ست ماجده
شاهين / بقولك ايه يا كوثر ارحميني و ارحمى ماجده و ارحمى روحك ما تبقيش انتى القشه اللى قسمت ضهر البعير عشان المركب تمشي ابوس ايدك ارحمينا
شاهين يسيبها و يمشي
.....................
فى اوضه هند تانى يوم الفجر
المنبه يضرب مختار يطفيه و يفضل نايم باصص للسقف و يقوم يدخل الحمام هند تصحي تبص فى الساعه و تقوم تفتح الدولاب و تطلعله جلبيه و عبايه وتفردهم على السرير و تطلع غيار وفوطه و تحطهم جنبهم و توارب الشباك و تبص تلاقى رجاله كتير قاعدين تتنهد الباب يخبط
صوت انتصار / الصلاه يا جماعه
هند / صحينا ثوانى
هند تلبس الروب و تروح تفتح و هى مبتسمه
انتصار / صباح العسل
هند / صباح النور مختار فى الحمام شويه و نازلين
انتصار / هروح اصحى الباقين عشان ما حدش يتاخر على الصلاه
هند تبتسم انتصار تمشي هند تقفل الباب مختار يطلع من الحمام يشوف الغيار على السرير ياخده و يجي يدخل تانى
هند / استنى الحمام مش ليك لوحدك ... صباح الخير
هند تحضنه يحضنها
مختار / صباح الفل
هند / هترجع بعد الصلاه ؟
مختار / لا ورايا ارض ابص عليها بقالى كتير ما شوفتش شغلى
هند / طب النهرده بس
مختار / اشمعن يعني هيفرق فى ايه
هند / عشان خاطرى يا مختار و اوعى بقي ادخل الحمام صباح الخير
هند تسيبه و تدخل الحمام مختار يقعد على السرير
مختار / ما تتاخريش مش عاوز اتاخر على الصلاه
.........................
فى اوضه مريم
مريم نايمه على السرير بتتكلم فى الموبايل
مريم / ههههههههههههههههههه و بعدين
عبد الله / و بعدين ايه بقولك كنت بحدف شمال يومين
مريم / هههههههههههههههه عشان اول مره تروح جيم بس 
انتصار تفتح الباب مريم تتعدل فى قعدتها
انتصار / الصلاه يا ... انتى صاحيه ... طب سلميلى عليه و قوليله يتوضي عشان ما يتاخرش على الصلاه
مريم / حاضر
انتصار تبتسم و تمشي و تقفل الباب
مريم / مش مصدقه اننا سهرنا نتكلم لحد دلوقت
عبد الله / بصراحه انتى ما يتشبعش منك اعمل ايه
مريم / روح اتوضي و بعد الصلاه
عبد الله / عندى شغل لما ارجع من الشغل اكلمك ماشي
مريم / ماشي بس هو انت يعني مش هتفطر
عبد الله / سبيها لله على العموم اى وقت هلاقي نفسي فاضي هكلمك برده
مريم / ماشي مع السلامه
مريم تقفل السكه و تقوم تطلع عبايه من الدولاب
....................
فى اوضه هند
مختار يخرج من الحمام هند بتلبس الطرحه قدام المرايه مختار يلبس الجلبيه هند تروح تساعده فى لبس العبايه مختار يبوس راسها 
مختار / اتاخرت زمانهم سابونى و مشيو
هند / هكمل الطرحه و احصلك
مختار يهز راسه و يمشي و يقفل الباب وراه ثوانى و الباب يخبط
هند / ادخل
فاطمه تفتح الباب و تدخل
فاطمه / عامله ايه
هند / الحمد لله سماح عامله ايه
فاطمه / كويسه ممكن اقعد
هند / طبعا اتفضلى معلش الاوضه مكركبه شويه كنت هوضبها قبل ما انزل
فاطمه / و لا يهمك انا مش غريبه تعالى اقعدى عاوزه اتكلم معاكى
هند تحط اخر دبوس فى الطرحه و تروح تقعد
هند / خير
فاطمه / حاسه بايه ؟ انا لسه لحد دلوقت فاكره اول مره قتلت فيها
هند تبص فى الارض
فاطمه / انا قعدت فى السرير اسبوع و انتى ما شاء الله يعني ...
هند / غصب عنى ... ماما و ياسمينا و مختار ... من جوايا تعبانه بس ... 
فاطمه / انتى ما عملتيش حاجه غلط
هند / عارفه و مختار و الكل بيقولى كدا بس لسه صورتهم فى دماغى فكره انهم ماتوا اكيد ليهم اولاد اخوات اهل يزعلوا عليهم
فاطمه / النبته الفاسده تجيب لاهلها العار
هند / برده انا اتربيت على دوله القانون و كدا عارفه يعني ايه فى وقت صغير كل حاجه تتلخبط فى حياتك
فاطمه / بس انتى قويه
هند / لحد امتى اكيد هيجي وقت و اقع انتى ليه بتفتحى السيره دى
فاطمه / عشان كنت مشغوله بسماح عنك غير كدا كنت كلمتك من بدرى و لانى عارفه انك مستحيل تكونى قدرتى تعديها بالسرعه دى
انتصار تخبط
انتصار / الصلاه يا هند
هند / جايه جايه
فاطمه / مره سماح سخنت منى جامد فى عز الليل كان عندها سبع شهور لسه و الرجاله كان عندهم طالعه نعمل كمدات ما بتنزلش و فجاه البت رجعت نافوره من بقها اتصل بالكبير ما يردش اتصل بسى شاكر ما يردش قولت ما بدهاش بقي البت هتروح منى خدت انتصار و جرينا نوديها للدكتوره و كان معانا اتنين من الغفر مش لوحدينا يعني و فجاه ولاد الحرام طلعوا علينا و ضربوا نار و موتوا الغفر وزقوا انتصار فى الارض و عاوزين ياخدوا البت من ايدي و الناس اتلمت واحد منهم لما لقى ما فيش مفر رفع السلاح على دماغ البت كنت هموت و رجلى ما شالتنيش لقيت نفسي على ركبى فى الارض
هند / و بعدين
فاطمه / الناس خافت يعور البت و اللى يقوله سيب البت هنخليك تمشي و اللى يقوله دى بنت شاكر الزيني يعني انت ميت ميت و اللى يقوله دى عيله و دول حريم و هو عمال يصرخ فيهم اوعوا هموتها هموتها و انا مش شايفه من دموعى و سانده على الارض بايديا و اقوله خدنى مكانها خدنى مكانها و فجاه لقيت جنبى بندقيه واحد من الغفر اللى ماتوا
هند / كنتى بتعرفى تستخدميها
فاطمه / امال ايه سي شاكر كان معلمنى كل حاجه بس زيك كدا كنت فكراها لعبه و بدلع عليه و كدا يعني انتى فاهمه ما انا برده كنت عيله
هند / و بعدين و بعدين
فاطمه / فجاه لقيتنى بضربه طلقه فى دماغه
هند / و سماح
فاطمه / وقعت من ايده و خدت تلت غرز فى راسها
هند / يا نهار ابيض كان ممكن تيجي فيها كان ممكن يقتلها كان ممكن الوقعه دى لوحدها تقتلها
فاطمه / اللى جه فى بالى وقتها و الحمد لله ربك ارحم من الكل
هند / بصراحه ما افتكرش انى اقدر اعمل كدا
فاطمه / و لا انا كنت فاكره انى اقدر و لحد دلوقت ما اعرفش انا عملت كدا ازاى بس حصل بنتى ضنايا اعمل ايه ؟
هند / و بعدين
فاطمه / و لا قبلين فضلت اعيط و اصرخ و كوابيس و قطعت الاكل و الشرب و كنت بموت بس الحمد لله الايام بتنسي و انا كمان ما كنتش لوحدى و انتى كمان مش لوحدك احنا كلنا هنا معاكى و حواليكي
هند تبتسم الفجر ياذن فاطمه و هند يقوموا مفزوعين
فاطمه / يا مصيبتي هنتاخر على الصلاه و انتى نازله رغى كدا اجرى يا بت اجرى
فاطمه وهند يجروا على تحت و هم بيضحكوا
..........................
فى المسجد بعد الصلاه
الرجاله مروحين مع بعض بيتمشوا
عبد الله / هستاذنكوا اطلع انا على الشونه
ناصر / مش هتيجي تفطر معانا و لا ايه
عبد الله / هفطر مع الرجاله فى الشغل عن اذنكوا
عبد الله يمشي عباده يبص لغفير و يغمزله براسه على عبد الله الغفير يجرى ورا عبد الله
ناصر / البوابه الجديده هتركب النهرده ان شاء الله
مختار / ايوه يا كبير الراجل اكد عليا امبارح انهم جايين النهرده
ناصر / و العمال اللى هيعلوا السور
عباده / كلو تمام يا كبير
ناصر / كلمت الجوارحه اننا هنروحلهم النهرده ؟
عباده / ايوه يا كبير ان شاء الله نروح بعد صلاه العشا
ناصر / كويس يكونوا العمال خلصوا عندنا و نتوكل على الله بربطه المعلم ... هند عامله ايه يا مختار
مختار / كويسه الحمد لله احسن مما توقعت
شاكر / اللى حصل خرجها من حزنها على الحمل
مختار / ايوه بس اللى حصل ما كانش سهل ... بس هيعدى ان شاء الله
امين / والله لو سالتونى المفروض ما يعديش احنا لينا تار عند رجاله ابو فارس و ما تاخذنيش يا كبير ما يكفيش اللى قولتهوله انا اخويا ليه حق عندهم
مختار / اللى يحارب الكل يخسر
امين / هم اللى بيحاربونا
ناصر / ركز فى راس الحيه يا امين هى عاوزه تلخمنا بره البلد عشان تدخلها
امين / طب ما احنا جاهزين و انتوا اللى مش عاوزينا نتمرن عليه
مختار / بصراحه يا كبير انا كمان مع امين
ناصر / الله مش دى كانت فكرتك من الاول
مختار / كانت و كنت غلطان اللى حصل فى الملعب فتح عنيا الدنيا اتغيرت يا كبير الحرب دى مش حرب رجاله دى حرب سلاح
عباده / لو اطخن راجل فينا وقف قدام اضعف راجل فيهم هنخسر لانهم مش طبيعين لكن لو اصغر عيل مننا ضرب نار على دماغ اطخن طخين فيهم هنكسب الدنيا اتغيرت يا كبير
ناصر / الناس خايفه يا عباده اللى حصل اليومين اللى فاتوا خلى الناس تخاف
سليمان / حقهم ام امين امبارح بتقولى زومبى و ما زومبيش
ناصر يقف و يبتسم و يبصلهم كلهم يقفوا
ناصر / ماشي .. ما دام كلكوا اجمعتوا على راى واحد يبقي الخيره فيما اختاره الله ... مش عاوز حد فيكوا يمشى غير و هو مليان ... و ما حدش يمشي لوحده ... عباده
عباده / ايوه يا كبير
ناصر / تاخد مختار و
مختار / معلش يا كبير سامحنى بلاش انا النهرده
ناصر يبصله
مختار/ النهرده بس
ناصر يهز راسه موافق مختار يبتسم و الكل يبص لمختار
ناصر / خد سليمان معاك و لموا الرجاله على القهوه و اتكلموا معاهم و فهموهم وعوهم و طمنوهم
شاكر / و ما تنسوش تاكدوا عليهم ما حدش يتخانق مع اى حد مهما كان الاستفزاز و يخففوا الخروج من بيوتهم الفتره الجايه
سليمان / كدا هيخافوا زياده و مش بعيد يخزنوا اكل و يحبسوا روحهم فى بيوتهم
شاكر / تبقي مصلحه كل واحد لو خلاه فى داره الشوارع هتفضي و هيبقي سهل على رجالتنا يمسكوا اى غريب يعدى وسطينا
ناصر / مش حل ... بس ممكن بطريقه حلوه يا ابو امين نستغل الموضوع ده من غير ما نخوف الناس يعني مثلا ما لهاش لازمه القاعده على القهاوى بالليل خلاص خلصتوا اشغالكوا روحوا بيوتكوا و ارتاحوا اهل بيتكوا ليهم عليكوا حق تطمنوهم و تشبعوا منهم و يشبعوا منكوا
مختار / حلوه يا كبير
ناصر / المهم مهما حصل مش عاوزين مشاكل بينا و بين بعضينا لو ما كانوش اهل البلد ايد واحده هيدخلوا وسطينا للناس لازم تفهم احنا بنحارب مين قولولهم كل حاجه قولولهم على الحبوب و الاجانب و كل حاجه مفيش غريب و لا اجنبى يدخل البلد لا يسلموا عليهم و لا يردوا سلامهم و يبلغونا لو شافوا حد منهم من غير ما يحتكوا بيهم
امين / و اولاد ابو فارس
شاكر / يبلغونا باى غريب مش شرط يكون اجنبى اى حد من بره البلد احنا اللى نتعامل معاه ما دام وزعت على رجاله ابو فارس يبقي الله اعلم باقي البلاد عامله ازاى
ناصر / امين
امين / اؤمر يا كبير
ناصر / عاوزك تشوفلى حد يمشي بمكروفونات ينبه على الناس ما ياخدوش اى علاج من غير اذن دكتور و لا حتى حبايه كونجستال و لا بنادول للصداع
مختار / اهل البلد كدا كدا عارفين الكلام ده
ناصر / فى الاعاده افاده و التكرار بيعلم الشطار نعمل اللى علينا الست دى خلاص بقت قريبه ابو فارس فرده كعب من هنا لازم نفتح عنينا
عباده / بقولك يا كبير لو تسمحلى
ناصر / قول يا عباده
عباده / احنا لحد دلوقت ما نعرفش شكل الحبوب دى ايه و دا ما ينفعش
مختار / تقصد ايه
عباده / لو قدرنا نجيب كميه و لو صغيره من الحبوب دى و وريناها لاهل البلد و عرفوها هيبقي اسهل بكتير من اننا نحذرهم من حاجه ما يعرفوش عنها حاجه يا كبير و لا ايه يا جماعه
شاكر / و انت بقي هتجيب الحبوب دى منين هتروح لفيرا و تشترى منها و لا ايه
امين / و نروح لفيرا ليه ما الكبير لسه قايل ابو فارس فرده كعب مننا
الرجاله يبصوا لبعض
ناصر / اتوكلوا على الله يا رجاله ... انا مستبشر بيكوا خير
الرجاله يمشوا ناحيه السرايا و يدخلوا يلاقوا الستات بتحط الفطار على السفره
انتصار / اتاخرتوا كدا ليه
ناصر / الجو حلو خدنا راحتنا فى المشي
انتصار / الف حمد الله على السلامه الفطار جاهز
مختار يبص لهند تبتسم يبتسم و عباده متابعهم
شيري / امال عبد الله فين
ناصر / راح الشونه قال هيفطر مع زمايله فى الشغل ... والله يا ام عبد الله لولا انه خاطب بنتى كنت قولت عليه مش مرزق
الكل يضحك
ناصر / بقي فى حد يسيب الفطار الملوكى ده و الوجه الحسن اللى هناك ده
ناصر يبص لمريم مبتسمه
ناصر / و يروح يفطر فى الشونه برضه
مختار / فى حد يبقي قدامه تلكيكه يقضي اليوم فى البيت مع خطيبته و يروح الشغل من اساسه
مريم / طفشته يعني و لا ايه
انتصار / سخنوها سخنوها ما دا اللى بناخده منكوا
شاكر / اللحق يا ناصر ام فاتن بتقول ما بتاخدش منك حاجه
ناصر / هدى اللعب يا عمى احنا لسه ما فطرناش
فاطمه / ما تتقلوش فى الفطار عشان انا ناويه اعملكوا على الغدى النهرده فته كوارع على عكاوى تاكلوا صوابعكوا وراها
شاكر / هو انا بحبك من شويه
فاطمه تتكسف و الكل يضحك هند تغمز مختار بكوعها يوطى عليها و يتوشوشو
هند / اتعلم
مختار / لما ابقي فى سنه هبقي اعمل زيه
هند / و انا هستني لما تبقي فى سنه و لا قصدك هتعمل كدا مع مراتك اللى هتتجوزها بعدى
مختار / عليكي نور انا لو منك بقي اتبت فى الدنيا بايدي و سنانى عشان ما اسبش مكان لغيرى
فاطمه / انتوا بتتودودا بتقولوا ايه
انتصار / بيقولها افطرى بسرعه عشان نلحق نعمل الغدى يا ام عباده بدل ما الرجاله تاكلنا احنا
فاطمه تبص لانتصار و تاكل و الكل بيبص لبعضه و يضحكوا
..........................
فى فيلا فيرا
فيرا تدخل المطبخ تلاقى رشيد بيشوح كبده
فيرا / امممم سميلز يامى ( ريحتها حلوه)
رشيد / نفسي هفتنى عليها قولت انا مش غريب يعنى و بعدين ما تقلقيش ان كان على شويه المواعين
فيرا / لا لا لا ما تشغلش بالك المهم دى كبده اسكندرانى صح
رشيد / الله دا انتى مش عاتقه بقى
فيرا / جبت الكبده منين
رشيد / دى صابحه ما تقلقيش لسه شاريها من عند الجزار اللى فى اول البلد
فيرا / اشتريتها النهرده ؟
رشيد / ايوه بقولك صابحه صابحه الكبده ما تتاكلش الا صابحه
فيرا / خرجت ازاى
رشيد / هو ايه اللى خرجت ازاى امال لو ما كنتش ساحر جرا ايه يا ست الكل بلاش الكلام ده لازعل
فيرا تبتسم
فيرا / كل يوم بتعجبنى عن اليوم اللى قبله
رشيد / و فى الاخر سيبانى وحيد شريد و رايحه للى اسمه ادواردو ده
فيرا / هههههههههههههه وحيد شريد برضه
رشيد يعبى الكبده فى عيش و يدى لفيرا ساندوتش
رشيد / صباح الفل يا ست الكل
فيرا تاخد الساندوتش و تاخد قطمه و تستمتع
فيرا / تحفه
رشيد / الف هنا بقولك ايه بما انك حبيتنى يعنى و بقى فى بينا عيش و ملح ممكن يعنى اسال فى حاجه ما تخصنيش
فيرا / و ما دام ما تخصكش هتسال فيها ليه
رشيد / اصلى ما بحبش ابقى زى الاطرش فى الزفه يعنى من باب انى ابقى على نور
فيرا / الفضول الزياده غالبا بيقتل صاحبه
رشيد / ما كلنا هنموت و بعدين ما حدش بيعيش اكتر من عمره و انا و انتى عارفين انا لا ليا اللى ابكى عليه و لا يبكى عليا فمش فارقه كتير
فيرا / يعنى ما بتخافش من الموت يا رشيد
رشيد / بترعب
فيرا ترفع حاجبها و تتفاجئ
رشيد / ربنا يحسن ختامنا جميعا انا اصلى زى ما انتى شايفه خاربها و ما ليش عين اقابله بس مين عارف مش يمكن اجى فى اخر ايامى و اتوب
فيرا / مصرى صحيح ... شعب متدين بطابعه زى ما بيقولوا
رشيد / المهم اسال و لا ايه
فيرا / اسال يا رشيد اسال
رشيد / انتى ليه كارهه مختار اوى كدا و حطاه فى دماغك
......................