البر التانى بقلم / لولو_محمد (كامله )

الحلقه ١٢٣

(((((( البر التانى ))))))
#لولو_محمد
الحلقه ١٢٣
عباس / مش فكرالى حاجه حلوه ابدا
ماجده / فكراهم كلهم
عباس / طيب اهو الحمد لله
ماجده / و فاكره قصاد كل واحده منهم على الاقل عشر ليالى نمت فيها دمعتى على خدى بسببك فاكره كل سجده دعيت فيها ربنا ياخدنى عشان اخلص من عذابى معاك فاكره وقفتى فى فرح اختى و حنتها و الستات بتتكلم عنى انى مطلقه و انى ما عرفتش اكفى جوزى
عباس / انا ماليش دعوه بالناس و اللى فات مات قولتلك تبت و مش هكررها وعد منى قدامك و قدام ربنا انى مش هخونك تانى و لا هبص لغيرك و هعوضك عن كل اللى فات
ماجده / اطلع بره يا عباس اطلع بره انا تعبانه و مفييش حيل لمناهده اطلع بره و لا اقولك خليك انا هروح انام مكان خديجه
ماجده تقوم عباس يمسكها
عباس / خليكي فى اوضتك و بكره مع الايام هتتاكدى انى اتغيرت عشانك و انى بحبك بجد و ساعتها هتسامحينى و هترجعيلى
ماجده / تصبح على خير يا عباس
عباس يمشى و يقفل الباب وراه ماجده تقعد على السرير تعيط
.............................
فى اوضه عباده
عباده نايم و واخد خديجه فى حضنه الباب يخبط بالراحه يفتح عينه خديجه نايمه يبصلها و يبتسم الباب يخبط تانى يقوم يلبس جلبيه و هو بيدعك فى عنيه و يروح يفتح الباب و ساده بجسمه يلاقي فاطمه
فاطمه / صبحيه مباركه انتوا لسه نايمين و لا ايه بنكلمكوا على المحمول كلها مقفوله
عباده / اه والله لسه نايمين و تلاقيهم فصلوا و لا حاجه
فاطمه / مش تفوقوا كدا يا ابنى الناس زمانها جايه
عباده / حاضر انا صحيت اهو هتشطف و ننزل حاضر
فاطمه / اجبلكوا الاكل هنا و لا هتنزلوا تاكلوا معانا
عباده / لا هننزل ان شاء الله
فاطمه / ماشي يا حبيبي ربنا يهنيك يلا فوتك بعافيه
عباده / الله يعافيكي يا اما
عباده يقفل الباب بالمفتاح و يبص على السرير يلاقيه فاضي يروح يحط ايده على اوكره باب الحمام  صوت دوش فى الحمام يلف الاكره الباب يتفتح يبتسم
عباده / استعنا على الشقا بالله
عباده يدخل الحمام و يقفل الباب وراه بالراحه
......................
فى السرايا تحت
العيله متجمعه بيشربوا شاى
شاكر / كنتى سبتيهم يصحوا براحتهم
فاطمه / يعني لما الجوارحه يجوا يطمنوا على بنتهم نقعدهم لسه على ما نصحيهم و يتشطفوا و ينزلوا
ناصر / مش عرسان ياخدوا راحتهم
انتصار / والله انا شخصيا مفييش حيل النهرده لا اشيل و لا احط مع انى نمت امبارح زى الفسيخه
فاتن / اه والله ياما نفسي فيه اوى
هند / مش غلط عليكي و انتى حامل ده يا فاتن
غفير يدخل
الغفير / الحج شاهين و اهله وصلوا يا كبير
ناصر و شاكر و الرجاله يطلعوا يستقبلوهم
فاطمه / اهو شوفتى
انتصار / قوموا يا بنات علقوا على الشاى و حضروا واجب الضيافه
مريم و هند و فاتن يدخلوا المطبخ و الجوارحه يدخلوا بالزغاريط و يسلموا بالحضن
فاطمه / اهلا بالغاليه ام الغالية
ام مغاورى / اهلا بالغاليه ام الغاليين امال فين سماح
فاطمه / بترتاح فى اوضتها انتى عارفه انها تعبانه و الفرح امبارح جه عليها بزياده
ام مغاورى / كبدى يا بنتى لا سلمتها الف سلامه
فاطمه / اكيد لما هتعرف انك سالتى عليها هتفرح اوى هبعتلها تنزلك
ام مغاورى / ما لوش لزوم تعبها نبقي نطلعلها احنا بس نطمن على العرسان الاول
فاطمه / بخير و زى الفل لسه نازله من عندهم هيجهزوا و ينزلوا
ان شاء الله
فاتن و البنات يدخلوا شايلين صوانى
فاتن / الشاى
انتصار / دخليه لابوكى فى المكتب و هاتى يا هند اللى انتى شيلاه هنا
فاطمه / و ابعتى حد ينادى للعرسان و سماح
فاتن و مريم يدخلوا المكتب و هند تفرق شاى على اللى قاعدين و عيل صغير يطلع يجرى على فوق
........................
فى البلد
الفخرانى ماشى و هو مضايق يقابله شاب من اللى كانوا بيسهروا مع عباس
الشاب / مالك يابا فى حاجه مضيقاك و لا ايه
الفخرانى / لا ما فيش وسع من طريقى
الشاب / الله على فين كدا
الفخرانى / طالع على الكبير
الشاب / و تقولى ما فيش حاجه مضيقاك
الفخرانى / روحت اخد الحصه بتاعتى ما رضيوش يدوهانى
الشاب / الله انت مش استاذنت من الكبير قدامى امبارح و قالك روح خد اللى انت عاوزه هو كان بيشتغلك و لا ايه
الفخرانى / ما انا رايحله اهو اشوف ايه الحكايه دى و بعدين اللى اسمه عبد الله ده واد مش متربى هو عشان نسيبه هيركبه علينا و لا ايه ما فاضلش غير ابن امبارح ده اللى يبيع و يشترى فينا
الشاب / عمل ايه ابن الكلب ده
الفخرانى / دا كان ناقص يزقنى يوقعنى فى الارض عشان يطلعنى من الطابور
الشاب / و سكتله ؟ ليه ان شاء الله هو فاكر نفسه ايه دا حياله اخو الست و بكره يبقى جوز الست ليكون فاكر نفسه راجل طب والله لعرفه مقامه
الفخرانى / بقولك ايه يا عرابى ما لكش دعوه بالموضوع انا كلامى مع الكبير احنا مش حمل مشاكل
عرابى / و هو لما عيل صغير يمد ايده عليك و يهزاك قدام الناس دى ما تبقاش مشاكل
عباس ينزل من العماره اللى فيها مكتبه و يشاور لعرابى سلام عرابى يشاورله تعال يروحله
الفخرانى / ما تخلينيش اندم انى حكيتلك انا عارفك مجنون و بتاع مشاكل
عباس / صباح الخير يا حج فخرانى صباح الخير يا عرابى
عرابى / عاجبك اللى بيعملوه نسايبك دول
عباس / نسايبى مين
عرابى / سى عبد الله بيه بيمد ايده على ابويا و يطرده من الطابور عشان ما احنا غلابه و ما عناش فلوس
عباس / انت بتقول ايه هو ايه اللى يمد ايده الكلام ده حصل يا حج
الفخرانى / لا يا ابنى ما حصلش
عرابى / ما تخافش يابا قول اللى حصل
الفخرانى / و اللى حصل انه ما مدش ايده عليا
عرابى / انت مش لسه قايلى دلوقت اهو انه كان بيحاول يزقك عشان تطلع من الطابور
الفخرانى / انا قولت كان ناقص بس ما قولتش انه عمل
عباس / خلاص يا حج انا هتصرف النهرده حصتك هتكون عندك
عرابى / الكبير امبارح قايل لابويا قدامى روح خد اللى انت عاوزه و عبد الله مرضيش اصل كلام عبد الله بقى فوق كلام الكبير
عباس / و انت ما اتصلتش بالكبير ليه فى التليفون دا كان زمانه ماسح بكرامته الارض
الفخرانى / ما كانش معايا رصيد و عبد الله ما رضيش قالى خساره فيك الرصيد
عباس / ايه قله الادب دى هو فاكر نفسه ايه
عرابى / شوفت يا سى عباس شوفت ابن امبارح بيعمل فى ابويا ايه دا لسه خاطب امال لما هيتجوز ست مريم هيعمل فينا ايه ... شاهدين يا اهل البلد شاهدين يا ناس اكمننا غلابا يا ناس اكمننا على باب الله
الناس تتلم
عباس / خلاص يا عرابى انا قولت هتصرف
عرابى / حق ابويا انا مش هسيبه انا بقولك اهو
عباس / خلاص يا عرابى لم الليله و خد ابوك على البيت و لا على الارض و انا هبعتلك الحاجه لحد عندك و فوقيها بوسه
عرابى / و كرامه ابويا و كرامتى و كرامه الفلاحين كلهم ما تحضرونا يا اهل البلد
راجل 1 / هو ايه اللى حصل يا عرابى
عرابى / سى عبد الله بيه بيمد ايده على ابويا و يكسر كلام الكبير و ما رضيش يدى لابويا الحصه بتاعته اكمنه معاهوش الفلوس مع ان الكبير اذن
راجل 2 / عبد الله جدع طيب و ابن حلال ما يعملش كدا ابدا
الفخرانى / يعنى انا كداب و لا ايه
راجل 2/ ما قصدتش يا حج بس اكيد فى سوء تفاهم فى الموضوع
عباس / قولت انا هحلها خلاص فضيناها سيره مش فيلم سيما هو يلا كل واحد يروح يشوف اللى وراه يلا اتفضلوا ... يلا قولت .. يلا
الناس تتفرق و عرابى واقف هو و الفخرانى يبصوا لعباس
عباس / حقك هيجيلك يا حج قولتلك خلاص
الفخرانى يهز راسه موافق
...........................
فى اوضه عباده
خديجه لابسه عبايه استقبال بيضه و بتلبس الطرحه بسرعه و كل شويه تبوظ منها و تنفخ
عباده / انزل انا و تبقى تحصليني طيب
خديجه / اقسم بالله ازعل منك
عباده / طب ما تشوفى غيرها يا بنت الحلال
خديجه / ما هى دى طرحه العبايه اشوف غيرها ايه بس
الباب يخبط
عباده / دى تانى مره يطلعوا يستعجلونا
خديجه / ما تخلينيش اتكلم بقى مش انا عماله اقولك هنتاخر هنتاخر
عباده / و انا اش عرفنى انك هتقعدى ساعه تعدلى الطرحه
خديجه / يعنى انا السبب يعنى
عباده / اهدى بس كدا وصلى على النبى و حاولى تانى لو ما ظبطتش غيرى العبايه خالص اياكش طرحه التانيه تظبط
خديجه / عليه الصلاه و السلام
خديجه تحاول تلبس الطرحه تانى من الاول و مش راضيه تظبط عباده يتنهد و يقوم يفتح الدولاب و يقلب فى الطرح و يطلع طرحه بيضه تانيه و يديهالها
عباده / شوفى دى يمكن قرفتها تطلع احسن من التانيه
خديجه / ظبطت خلاص
عباده / لا يا شيخه
خديجه / اعترض بقى على اراده ربنا
عباده / و نعم بالله اتفضلى قدامى ساعه و نص بتظبطى الطرحه
خديجه / يلا يا عباده يلا يا حبيبى
عباده ياخدها تحت باطه تضحك و تكتمها
عباده / ما تيجي ما ننزلش و نطنشهم اصلك بتحلوى اوى فى الابيض يا بت
خديجه / وقتك هو يلا بقى يا عباده
عباده / اتفضلى
عباده و خديجه ينزلوا و عباده يقفل الباب وراه
..................
فى الشونه
عبد الله عمال يعد فى فلوس و يكتب فى الدفتر و الرجاله عماله تعبى فى شكاير و تمشى عباس يدخل و معاه عرابى
عباس / انت ما رضيتش تدى للحج فخرانى حصته ليه يا عبد الله
جابر / والله يا سى عباس كنا هنديله بس هو اللى
عبد الله / اسكت يا جابر ... انا اتصلت بالكبير و حكيتله اللى حصل قال ان عنده ضيوف دلوقت لما يمشوا هيشوف الموضوع ده بنفسه اى كلام تانى فى الموضوع ده يبقى مع الكبير
عباس / و انك تمد ايدك على راجل قد ابوك دا برده نتكلم فيها مع الكبير
عبد الله / انا ما مديتش ايدي على حد
عرابى / يعنى ابويا كداب
عبد الله / لو قال انى لمسته حتى او حتى رفعت صوتى عليه يبقى اه كداب
عرابى  / دا انت ناقص ربايه بقى
عبد الله / راجل تعال ربيني
عباس / انت متفرعن على ايه يا واد انت لتكون فاكر ان خطوبتك لبنت الكبير هتكبرك على الناس
عبد الله / انا كبير لوحدى و مش مستنى حاجه تكبرنى على الاقل ما بصغرش نفسى وسط الناس
عرابى يحاول يمسك فى عبد الله جابر يدخل
جابر / يمين تلاته يا سى عباس ما فى حاجه من اللى اتقالت حصلت و اسال الناس اللى كانت شاهده لو مش مصدقنا
عباس / يعنى عبد الله ما قالش للراجل انه مش هيكلم الكبير و خساره فيه رصيده
عبد الله / قولت
عرابى / يعنى بتعترف
عبد الله / مهو انا كنت هكلمه فعلا لو كان احترم دوره و الناس اللى واقفه لكن لما يرد و يهينى
عرابى / انت هتقلب الترابيزه و تجيب الغلط على ابويا
عبد الله / انا ما خدتش ابوك فى جنب الكلام كان قدام الكل
عباس / مين فيكوا يا رجاله شاف اللى حصل
جابر / ما حدش يا سى عباس اللى حضروا الموقف خدوا حاجتهم و مشيو بس لو عاوز اجبلك اساميهم من الكشوفات
عرابى / هتجيبوا حبايبكوا يشهدوا معاكوا
عبد الله / انت بتقل ادبك على فكره و انا ساكتلك احترام لعباس مع انك لا انت و لا عباس ليكوا حق تحاسبونى اصلا
عباس / ما انت لو فاكر انك لما تغلط
عبد الله / انا ما غلطتش و لتانى مره بقولك الكلام فى اللى حصل مع الكبير و لو سمحت سبنا نخلص الناس دى و نمشيها
عباس / ماشى يا عبد الله الكلام مع الكبير
عباس يشد عرابى
عرابى / يعنى ايه يعنى حق ابويا راح
عباس / امشى يا عرابى دلوقت كلامنا مع الكبير
عرابى يبص لعباس و يبص لعبد الله
عرابى / ماشى يا عباس ماشى يا صاحبى
عرابى يسيب المكان و يمشى
عبد الله / على فكره يا عباس انا كدا بقالى حق عندك
عباس يبصله
عبد الله / مهو مش انا اللى يتقاله خطوبتك من بنت الكبير كبرتك انا عمرى ما كنت صغير
عباس / لا و انت الشهاده لله يا عبد الله كبير من يومك كبير من يوم ما عمامك خطفوا اختك و اتصلت بمختار تعيطله يلحقها
عبد الله يبص لعباس
عبد الله / لو فاكر ان ده يعيبنى تبقى غلطان بس انا مش هزعل منك اصل العيب لما يطلع من اهل العيب ما يبقاش عيب
عباس يضرب عبد الله بوكس يوقعه فى الارض
عباس / فوق ياله و اعرف بتكلم مين مش هتعيل على اخر الزمن يعنى
عبد الله يقوم و ياخد عباس يوقعه فى الارض و ينزل فيه ضرب و يتخانقوا سوا و الرجاله تحوش بينهم
عباس / انت نسيت نفسك ياله ... هدفعك تمن اللى عملته ده غالى اوى
عبد الله / وريني نفسك
عباس ينفض نفسه و يزق الناس الملمومه و يمشى
عبد الله / قفل الشونه على كدا جبرت النهرده خلاص
راجل من اللى واقفين / و احنا مالنا يا سى عبد الله
عبد الله / افترا بافترا بقى
عبد الله يقفل الدفتر و يحطه فى الدرج و يقفل الدرج بالمفتاح جابر يطبطب على الراجل
جابر / ما تزعلش هو متعصب دلوقت انما انت عارفه طيب و قلبه ابيض
الراجل / هو احنا لسه هنعرفه النهرده
جابر يقفل الشونه و الناس تتفرق و عبد الله يمشى و هو بيتكلم فى التليفون
................................
فى السرايا
عباده و خديجه ينزلوا عباده سابق خديجه بسلمتين انتصار تشوفهم نازلين تزغرط و الكل يقوم يقف و يسلموا عليهم
عباده / اقسم بالله بقالها ساعه بتظبط فى الطرحه
فاطمه / هاتى البخور و المبخره يا هند من المطبخ اما نبخرهم
هند / حاضر
هند تروح المطبخ
فاطمه / ياختى عليكي وشك نور يا بت و احلويتى
انتصار / من يومها حلوه ياختى
انتصار تحضن خديجه و خديجه مكسوفه جدا
ام مغاورى / عامله ايه يا ست العرايس
خديجه / الحمد لله انا كويسه
هند تطلع معاها المبخره فيها بخور و تديها لفاطمه تبخرهم
فاطمه / حصنتكوا بكلمات الله التامه من شر كل شيطان و هامه و مش شر كل عين لامه
تليفون مختار يرن ياخده فى جنب و يبتكلم
شاكر / طب ايه يا جماعه مش هناكل لقمه و لا ايه سلمنا كتير
انتصار / جاهز ثوانى نغرف ... يلا يا بنات يلا على المطبخ يا بنات
الكل يروح المطبخ و ناصر يبص على مختار و يروحله
مختار / تعال السرايا بس و ما لكش دعوه ... خلاص يا عبد الله اهدى و تعال
ناصر / لسه حواره مع الفخرانى
مختار / اتخانق مع عباس و ضربوا بعض
ناصر يبص الناحيه التانيه و يرجع يبص لمختار
ناصر / قوله يجي على هنا طوالى
مختار يهز راسه
مختار / ايوه يا عبد الله ناصر بيقولك تعال على هنا ... تمام احنا مستنينك
مختار يقفل
مختار / هو فى الطريق اصلا عباس قال كلام كبير اوى يا كبير و هيتحاسب عليه
ناصر / الناس تمشى و نتكلم على رواقه
مختار / اتكلم عن اللى حصل مع هند
ناصر يبصله
مختار / عن اللى عمله معاها عمامها ايام فرحنا
ناصر يهز راسه و يطبطب على كتف مختار ناصر يبص ناحيه الجوارحه مغاورى بينتكلم فى التليفون و بيبص على مختار و عنيهم تيجي فى عنين بعض
ناصر / والله ما عدت عارف هنلاقيها منين و لا منين
..............................
فى اوضه ماجده
عباس قاعد و ماجده بتمسحله وشه بقطنه بمطهر
عباس / نسى نفسه ابن ال
ماجده / و هو عمل فيك كدا من نفسه يعنى
عباس يبصلها
ماجده / اللى اعرفه ان عبد الله ده واد غلبان و فى حاله و بعدين انت ايه اللى وداك الشونه اصلا
عباس يقوم يقف
عباس / تشكرى يا بنت الجوارحه تشكرى اوى
ماجده / انا لسه ما خلصتش
عباس / روحى طيبى سى عبد الله بتاعك
عباس يجى يطلع من الاوضه تقوم تجرى عليه و تحوشه
ماجده/ هو ضربك فى نافوخك جامد و لا ايه ؟ ايه اللى انت بتقوله ده ؟
عباس / اوعى من وشى يا ماجده ما تخلينيش اتغابى عليكي
ماجده / ما قدرتش على الحمار
عباس يزق ماجده تقع فى الارض تبصله
عباس / انا اللى استاهل ضرب الجزمه انى جيتلك من الاساس
ماجده / ما تجيش هنا تانى بقى
عباس يبصلها و يمشى و يقفل الباب وراه
ماجده / حسبى الله و نعم الوكيل فيك روح ربنا يوريني فيك يوم
ماجده تقوم و تروح تلم الحاجه و هى بتعيط تمسح دموعها و كل شويه تبص على الباب
...............................
فى مضيفه الزنايته
مختار بيمسح عين عبد الله بقطنه
عبد الله / انا كدا كدا خدت حقى منه
مختار / ضربته ؟
عبد الله / امال يتكلم عن اختى و اسكتله ؟
مختار يلم الحاجه
عبد الله / هو ماله اصلا جاى نافش ريشه و بيقل ادبه بمناسبه ايه مين هو اصلا
مختار / ناصر قاعد مع الحج شاهين اهو بيتكلموا فى المكتب
باب المضيفه يتفتح و مغاورى واقف
مغاورى / اجى و لا ايه ؟
عبد الله يبص الناحيه التانيه
مختار / تعال ادخل
مغاورى / عامل ايه يا عبد الله
عبد الله / زى ما انت شايف
مغاورى / ما انا وصلنى انك خدت حقك وقتها و بزياده كمان
عبد الله يبص لمغاورى و يبص الناحيه التانيه
مغاورى / حقك علينا الكبير بعت لعرابى و عباس و الفخرانى و هيواجهكوا ببعض
عبد الله / ما بعتش لجابر و الرجاله اللى كانت فى الشونه وقتها ليها
مغاورى / بعت ما تقلقش كبيركوا ما بيظلمش حد
عبد الله / تعال اقعد ... اجبلك شاى ؟
مغاورى / كتير خيرك شربت جوه
عبد الله / لما تبقى فى مشكله فى الشغل ايه اللى يدخل اختك و خطيبتك فيها يعنى
مغاورى / قله ادب حقك عليا
عبد الله / و بعدين الفخرانى ده راجل كداب ان كان هو و لا الزفت اللى اسمه عرابى و سى عباس ده محموقلهم بمناسبه ايه
مختار / ما قولتلك عرابى يبقى صاحب عباس
عبد الله / اتلم تن.. المتعوس على خايب الرجا
مغاورى يبص لمختار و يضحكوا من غير صوت
...........................
فى المكتب
شاهين / هو حاله ما بقاش عاجب حد خالص و غلبت معاه ما عدتش عارف اعمل ايه دا من يوم ما طلق ماجده و هو بينام فى الجنينه
شاكر / ربنا يهديه و يصلحله الحال
شاهين / بس هو بيحاول يتغير على الاقل بطل روحه الكباريهات و الحتت اللى كان بيروحها دى
عباده / بس دا مش عزر فى اللى عمله و لا اللى قاله لعبد الله يا سيد الناس هى هند دى مش بنتكوا و اللى يمسها يمسكوا يعنى و لا ايه
شاهين / محقوقلكوا و الغلط راكبنا من ساسنا لراسنا بس اعمل ايه فيه قولى و انا اعمل
ناصر / ما تعملش يا حج و ما تشيلش نفسك فوق طاقتها الدنيا صاعبه على الكل الفتره دى و الناس مش طايقه بعضها و بعدين احنا كبار و عارفين نفرق كويس بين اللى غلط و اللى ما لوش ذنب و لا انت و لا اى حد من الجوارحه له دخل باللى حصل
غفير يدخل الكل يبصله
الغفير / الرجاله اللى طلبتها كلها بره يا سى ناصر ... بس سى عباس ما رضيش يجي قال اللى عاوزنى يجيلى
.......................