Carrying The Wizard Babies

Chapter 23: Pregnant

Glidge P. O. V

"Lena? Nasaan kana? Magpakita ka sakin pagnakita kong lumaki tyan mo humanda ka sa akin."

"Im not freaking pregnant! Wala akong jowa that's it!" sabay putol niya sa tawag. Well let see after a week because wizard only carry a baby for 3 months only unlike to human na 9 months.

"Hmmmm..."

Agad akong napalingon kay Rabela at nilapitan ito. "Rabela? Try to open your eyes nandito lang ako magiging okay ang lahat." sabay halik ko sa kamay niya.

"Anytime ay magigising na siya Glidge." sabay sulpot ni tito James "Handa kana bang masaktan?"

Oo.

"Alam naman natin na si Race ang mahal niya at may anak sila plus ofcourse pinagsamahan. Taon o matagal na panahon bago matatanggap ng isang tao ang nangyari sa kanya. Lalo na sa sitwasyon ni Rabela madami siyang napagdaanan."-Tito James

"Di naman ako nagmamadali Tito handa naman akong masaktan. Parte naman yon sa buhay lalo na mahal ko ang isang tao na hindi ako ang mahal."

"I know you are a strong one." - Tito

"Im just stupid."

"Ofcourse not you just choose a wrong choice pero kaya yong baguhin."-Tito James

"Alam mo Tito feeling ko mas mahirap makalaban ang isang patay na. Pero kakayanin ko ayaw ko ng mawala pa siya sakin."

"Wag mong isiping kalaban si Race sa puso ni Rabela. We all know in the first place si Amara ang mahal ni Race hindi si Rabela. At isa pa hindi mo mapapa-alis si Race sa puso ni Rabela may space na si Race dyan kahit patay na siya."

Well yeah that's true I cannot replace Race. Lalo na sa pinagdaanan nila pero pwede naman ata akong sumiksik diba? Kahit sa maliit na espasyo lang ako. Kaya kong maging tanga para sa taong mahal ko.

" You know vampires used Delon para mapasakanila si Rabela. They even killed the parents of Rabela and Delon."

"Oo alam ko. Napakasama nila. Pero hindi na sila problema ngayon ang kalaban natin ngayon ay ang mga lobo"

"I know may plano na sila kung paano tayo tatapusin." - Tito James

"But we are wizard hindi magiging madali sa kanila na matalo tayo."

Jeyrick P. O. V

"Trixie?"

"Oh nandito na pala daddy mo anak."

Agad namang tumakbo ang bata sabay kandong sakin at binigyan ako ng napakahigpit na yakap.

"Wow daddy dunkin donut my favorite. Thank you po." - Trixie

Agad siyang umalis sa pagkakandong at kinuha ang isang box ng donut at tumakbo papuntang sala.

"Malapit na ang kaarawan ng anak mo lalabas na ang totoong pagkatao niya." - Trishia

"Bakit ngayon mo lang to sinabi sa akin? Dapat mas maaga pa."

"Para hindi ka mahulog sa kapwa wizard mo?" tanong ni Trishia

Oo.

"Pwede mo naman kaming iwan ng anak mo." dugtong ni Trishia

"Ilang taon wala ako sa tabi ni Trixie at babawi ako. Ayaw ko muna sa mga pag-ibig na yan masaya na si Lena." sagot ko.

"Aba dapat lang. Gusto ng anak natin na magkabalikan tayo para daw happy family."

"Wala namang tayo simula pa lang."sagot ko