Carrying The Wizard Babies

Chapter 21: Truth

Amara P. O. V

"Bobo ka talagang babae ka!" sabay tulak ni Marx sakin sa kama humahagolhol nalang ako kasi wala akong nagawa para kay Race. Akala ko tapos na ang pagdurusa ko bakit naging ganito ang nangyari.
Napahiyaw ako ng biglang nilatigo ni Marx ang mga paa ko.

"Itong mga paa nato dapat maputol na ito! Para hindi kana makapunta kahit saan pa!" napasigaw ako ulit ng biglang naramdaman ko ulit ang latigo sa paa ko.

"P-papa! Tama napo!" pigil ni Chaeron. Ang anak namin ni Race.

Agad binatawan ni Marx ang latigo at biglang siyang umalis. Agad ako niyakap ni Chaeron at pinunasan ang mga luha ko. Kahinaan ni Marx si Chaeron hindi niya kasi alam na kay Race ito. Kailangan kong ilihim para sa kabutihan ng bata. Biglang nagningning ang mata ni Chaeron nang bigla niyang naramdaman ang pagsipa ng kapatid niya.

"Mommy bakit may mga sugat ka sa braso did daddy hurt you a while ago?"

Agad kong hinawakan ang kanyang magkabilang pisnge "No Chaeron, ngayon lang niya ako sinaktan. Ano kasi to nadulas lang ako kanina."

"No Mommy.. Daddy always hurt you physically." giit ni Chaeron

"Im okay, Im strong remember? Go to your room baby susunod si mommy okay?" Agad siyang tumango at umalis. Chaeron is a half vampire and wolf at sana sa pagsapit niya ng pitong taong gulang mas mangingibabaw ang pagkalobo niya para di malaman ni Marx ang totoo.

Agad kong hinubad ang mga damit kung sira-sira at pumasok sa cr. Humiga ako sa bathtub habang naghihintay na mapuno ito. I really miss my mom and dad kung buhay pa sila hindi sana ako ganito. Masyadong magulo ang buhay ko buti nga't nakakaya ko pa. Lumaki ako sa bahay ampunan and I was very lucky nang mapili ako nina Mommy at daddy when I was 7 years old, nang malaman nila na lobo ako instead of leaving me they guide me pero after I turned 23 iniwan nila ako. The parents of the man I love sila ang pumaslang sa mga magulang ko na walang kalaban-laban.

I was there pero wala akong nagawa dahil binihag nila ako they all planned it. They used their son para mas mapadali ang pagbihag nila sakin para hindi ko ma protektahan ang pamilya ko. Inutusan nila si Race na paibigin ako sa kanya and they won for that, pero di nila alam na mas unang nahulog si Race sakin. And also Race walang kamalay-malay sa mga plano they just said that Im the special girl na nasa propesiya thats why Race should win my heart.

Ang saklap ng buhay ko.

I know Race can save me from this but now... Race is gone.

He did'nt know na may anak siya sakin. Hindi man lang niya nakilala ang anak niya sakin. Bakit sa akin napunta ang lahat ng malas lahat ng mahal ko sa buhay ay iniiwan ako. Sana naman sa mga anak ko hindi din nila ako iiwan.

How to be strong if your situation is like this?

How to smile again?

How to laugh again?

How to love again?

Okay na sakin na makitang masaya si Race sa ibang babae pero yong ganito? Yong alam mo na hindi mo na siya makikita hanggang kailan? How to be brave *cries* ang sikip sikip ng dibdib ko.

*****

"Chaeron?" tawag ko sa anak ko. Agad naman siyang lumapit at humalik sa pisnge ko at sa tyan ko.

"Why Mommy?" he asked.

"Wala lang I just wanna say that mommy loves you so much." nagningning ang mata ni Chaeron at yumakap ng mahigpit sakin.