Katil Aşk - JenKai

2.2

Kim Jongin

Jennie, çalan telefonu ile konuştuktan sonra telefonu kapatıp 'gitmem gerek' diyerek yanımdan geçip gitmişti. Bir süre arkasından baktıktan sonra junmyeon'a döndüm. Kahvesinden yudum alırken bana bakmıştı. Jennie'nin biraz önce oturduğu yere oturup junmyeon'a baktım.

"jennie niye burdaydı?"

"hani jisoo'yu başka bir adam ile gördüm demiştim ya. Onun için jennie ile konuşmak istedim. O da beni kırmayıp kabul etti ve konuştuk. Ben yanlış anlamışım o adam abisiymiş. Şimdi düşünüyorumda birbirlerine çok benziyorlardı"

Masaya bakıp kendi kendi başını olumluca salladı. Delirmiş miydi?

"hala b*k gibi görünüyorsun"

Gözleri beni bulduktan sonra telefonunu alıp yüzüne baktı

"b*k gibi görünürken bile yakışıklıyım ben"

Telefonu masaya bırakırken bardağını eline alıp dudakları ile buluşturmuştu. Bense alayla gülmüştüm. O güne kıyasla daha iyi görünüyordu ama daha iyi göründüğü zamanlar vardı.

"neden dışarda değilde evinde konuştunuz?"

"dışarı çıkmak o an ölüm gibi geldi. İnananır mısın ilk defa üşendim dışarı çıkmaya"

İnanmam zordu. Dışarı çıkmayı, gezmeyi, yeni şeyler keşfetmeyi çok severdi. Hasta olduğu zaman çıkmazdı sadece.

"kıyafetlerin öyle demiyor. Dışarı çıkacakmışsın gibisin"

"kızın önüne pijamalarım ile çıkamazdım kara ayı kusura bakma"

Göz devirip masanın üstündeki yarası su ile dolu bardağı alıp içtim ve geri masaya koydum.

"sen niye gelmiştin?"

"çökmüş kuzenim daha da mı çökmüş yoksa birazda olsa düzelmiş mi diye bakmak için"

"nasılım peki?"

Ona bakıp bir süre süzdüm onu sonra masada ki kahve bardağını alıp yudumlamadan önce cevabımı verdim.

"b*k gibi"

"ya! Ver kahve mi hayırsız kara ayı. Hem hakaret ediyor hemde kahve mi içiyor, mutfak orda"

Kahveyi elimden aldığında söylemlerine gülmüştüm. Ayağa kalkıp kendime kahve yaptım. Ama hala aklım jennie'deydi. O gün acil bir işi olduğu için gitmesi gerektiğini duyurmuşlardı. O günden sonra junmyeon'un evinde görünce tuhaf gelmişti.

Bardağı alıp salona geri dönüp biraz önceki yere oturdum. Masada'ki kumandayı alıp televizyonu açıp kanallarda dolaşmaya başladım. Bir kanalda durduktan sonra arkama iyice yaslanıp izlemeye başladım. Junmyeon'da telefonu ile ilgileniyordu.

"jennie'ye aşık mısın?"

Kahve boğazıma kaçarken hafif bir öksürük krizi geçirmiştim. Ama kuzenim istifini bile bozmamıştı. Bardağı masaya bırakıp ona döndüm.

"nerden çıktı bu şimdi?"

Telefonunu kucağına bırakıp bana baktı

"jongin. Jennie'ye diğerleri gibi yaptığın gibi yapmıyorsun. Onun işini çoktan bitirmedin. İlk defa bir kızı, onu evine aldın. Ondan bahsederken kötü birşey demiyorsun. Konusu açıldığı gözündeki sinsilik yok artık. Ona diğerleri gibi sahte gülümsemiyorsun. İkimizde biliyoruz o farklı. Ona karşı boş değilsin, sadece kendine itiraf edemiyorsun. İkimizde farkındayız jongin. Daha fazla kendini kandırma"