Asker

Alıştık

Karargaha geldiğimizde hızla hazırlanmıştık. O itleri bu sefer halledecektik. Buna hepimiz inanıyorduk.

"Hay ben böyle teröristleri sikeyim. Bir uyutmadılar." diye söylendi Mehmet. 

"Size eve gidip dinlenin demiştim." dedim. 

"Gittik de evde artık hangi hıyar horluyorsa uyutmadı." dedi Mehmet. 

"Komutanım bu sese alışmanız lazım. Bizde hala kim horluyor çözemedik ama alıştık." dedi Doğan.

"Sonra konuşursunuz. Şimdi herkes hazırsa gidelim." dedim. 

"Emredersiniz komutanım!" diyen Serdar ile dışarı çıktık. 

Albay'ı görmemiz ile hepsi rütbe sırasına girdi. Onların aksine bir adım öne çıktım ve "İki yüzbaşı, üç teğmen ve beş astsubay ile toplam on kişilik Kalkan timi emrinizde, komutanım!" dedim.

"Sağ ol, asker! Yerine dönebilirsin." dedi Albay.

Tim ile aynı hizaya geçtim ve Albay'ın karşısında hazır ola geçtim.

Albay "Rahat, asker." deyince aynı anda sol ayağımızı bir ayak boyu uzunluğunda sola çektik.

"Geçen sefer asıl hedefimizi yakalayamasak da harika iş çıkardınız! Şimdi ise asıl hedefimizi yakalayacaksınız! Size güvenim tam! Hadi Kalkan timi helikoptere binin." dedi Albay. 

Aynı anda gür bir sesle "Emredersiniz komutanım!" dedik ve sırayla helikoptere bindik. 

Helikopterin kapısını kapatmamın üzerine havalandık. İçimde görev isteği dolup taşarke farklı bir his daha vardı.

Hem Yeliz ile karşılaşmak, tekrar onu görmek istiyordum. Hem de karşılaştığımızda başının derde girme olasılığından görmek istemiyordum. 

"Lan Mekin ne düşünüyorsun?" diye soran Mehmet ile "Senden nasıl kurtulacağımı düşünüyorum." dedim. 

"Bence şu kadını düşünüyorsun." deyince telaşla "Hangi kadını?" diye sordum. 

"Bak nasıl da telaş yaptın. Sevdiğin kadın kim, görünüşü nasıl?" diye sordu Mehmet. 

"Hem komutanım bizden gizliniz mi var?" diye sordu Murat. 

"Sevdiğim birisi olsaydı bile gelip size anlatmazdım." dedim.

"O zaman düşündüğün kadını anlat." dedi Mehmet. 

"Anlatsam susacak mısınız?" diye sordum.