Asker

Çanta

Tüm ekipmanları hazırlayınca sırt çantamı taktım. Sadece bu çanta otuz beş, kırk kiloya ulaşabilirken omuzlarımızdaki tek ağırlık vatana karşı yerine getirmemiz gereken sorumluluklardı.

Her türlü hava koşulunda kullanılabilen giysilerin yanı sıra özel harekat kuvvetleri, yani bizlerin, çantalarında da operasyonlar için gerekli onlarca malzeme bulunuyor.

Piller, el bombaları ve yiyecek buna örneklerdendir.

Tüm bu malzemeleri kullanan bu çantalar ise ilk başta da dediğim gibi otuz beş, kırk kilo ağırlığındadır.

Çelik yelekler, silahlar ve mühimmat ilavesi ile üzerimizdeki ağırlık altmış yedi, yetmiş kilograma ulaşıyor.

Bu ağırlık ile dik kayalıklarda ve karla kaplı dağlarda birkaç gün boyunca operasyonlar gerçekleştirebiliyoruz.

Yine de bu bize koymuyor. Daha çok gururla taşıyoruz.

Bu kıyafetlerimizde bulunan Türk bayrağını da hiçbir zaman yere düşürmeyiz.

"Yine daldı bizimki." diyen Akın ile "İnsanı az rahat bırakın. Ulan sizi takmadan ne güzel dalmıştım. Ne diye ses ediyorsun?" diye sordum.

"Niye öyle diyorsun şimdi? Yoksa bizimle konuşmak istemiyor musun?" diye sordu Mehmet.

Mehmet'e sitemle "Ulan sizi ailemden çok görüyorum. Geçen gün rüyamda teröristleri öldürelim diye peşimde koşuyordun. Sonra korkuyla bir uyandım. Karargahta haber beklerken uyuyakalmışım, yanımda yine sen." dedim.

Bizimkiler bu anlattığıma hayvana benzer bir şekilde gülerken Göksu'nun da çaktırmadan gülmeye çalıştığını fark ettim.

"Göksu şu delilerin arasında bir zeki sen varsın. Aman sende bozma." dedim.

"Merak etmeyin komutanım. Daha aklımı o kadar yitirmedim." deyince "Kızı örnek alın az. Rütbesi hepinizden yüksek." dedim.

"Bacımız çünkü bu rütbeyi hak ediyor." dedi Mehmet.

"Birazdan helikopter hazır olur. Git karını ara, haber ver." dedim.

"Evden çıkarken en az iki hafta gelmem dedim zaten." deyince şaşkınlıkla "Görevi nereden biliyordun?" diye sordum.