Asker

Misafir

Yeliz'in kolilerini odamın girişine koyarken "İşte burası da bizim ev." dedim.

"Tam bir yuva hissi veriyor. Çok güzel." dedi.

"Beğenmene sevindim. Bu arada sen odamda kalırsın." dedim.

"Sen nerede kalacaksın?" diye sordu.

"Oturma odasında kalırım." dememle "Bende oturma odasında kalırım. Benim yüzümden yerinden olma." dedi.

Tam cevap verecekken annem içeriden "Mekin kiminle konuşuyorsun?" diye seslendi.

"Sana misafir getirdim." dedim.

"Mehmet oğlum mu gelmiş?" diye soran anneme "O delinin adını duymak bile istemiyorum." dedim.

"Aa arkasından öyle denilir mi?" diyerek yanımıza gelen annem heyecanla Yeliz'e baktı.

"Kızım hoş geldin. Geleceğini bilsem senin için hazırlık yapardım." dedi annem.

"Benimde başta gelme gibi bir planım yoktu. Mekin ile evime doğru yürümüştük. Sonra ev sahibim görevdeyken ev boşta falan diye beni evden attı. Bende gidecek yerim olmadığı için Mekin yeni ev bulana kadar davet etti." dedi Yeliz.

"Kızım burası senin evin de sayılır. Rahat et. İstediğin kadar da kal." dedi annem.

"Teşekkür ederim efendim." dedi Yeliz.

"Valiz falan göremiyorum." diyen annem ile Yeliz "Görev için gittiğimde valizim karargahta kalmıştı. Ev sahibi de kıyafetlerimi koliye tıkmış." dedi.

"Ben o ev sahibini evire çevire döverim. Siz vatan için canınızı ortaya koyuyorsunuz. Bir tanecik ev çok mu değerliymiş?" diye sinirlendi annem.

"Anne ne diyeceğim ben fazlasıyla açım. Bir şeyler hazırladın mı?" diye sordum.

"Bak ocakta yemeğim vardı. Unuttum." dedi annem ve koşarak mutfağa gitti.

"Annen çok tatlı bir insan." diyen Yeliz'e gülümseyerek "Öyledir." dedim.

"Banyo koridorun en sonundaki oda." dedim.

"Beş dakika duşa girsem iyi olur." deyince "Temiz havlu falan nerede hiçbir bilgim yok. Anneme sorayım." dedim.

"Gerek yok, bende var." dedi ve en soldaki koliyi açıp içini kurcalamaya başladı.

"O zaman ben mutfaktayım." dedim ve odadan çıktım.