Asker

Yalan

Sarp bize bakarken "Kusura bakma kendimi tanıtamadım. Ben Yüzbaşı Mekin Korkmaz. Az önce sarıldığınız kadının nişanlısıyım." dedim.

Yeliz tek kaşını kaldırıp bana bakarken ona bakmadan sert bakışlarımı Sarp'a yolluyordum.

"Hayırlı olsun. Sizin adınıza çok sevindim. Ne zaman nişanlandınız?" diye sordu Sarp.

"Daha yeni. İşler yoğun olduğu için kendi aramızda bir şeyler oldu. Sizi de davet etmedik." dedim.

"Edemedik daha doğrusu. Hızlı gelişti ve aile arasındaydı." dedi Yeliz.

Bana ayak uydurması hoşuma giderken Sarp "Düğün davetiyesini beklerim." dedi.

"Tabii, yollarız. Hatta benim nikah şahidim sen olursun. Tabii istersen." dedi Yeliz.

Ona şaşkınlıkla bakarken Sarp "Bunu çok isterim. Eğer izin alabilirsem nikah şahidin benim." dedi.

"Buna çok sevindim." dedi Yeliz.

"Birde onu bana sor, ne sevinme." diye mırıldandım.

"Bir şey mi dediniz yüzbaşı?" diye soran Sarp'ın üzerine "Harekete geçmemiz gerekiyor. Daha fazla oyalanmasak iyi olur diyordum." dedim.

"Doğru diyorsunuz, yüzbaşı. Lütfen beni takip edin. Sarp sende işine dön." dedi Binbaşı.

Sarp işine dönerken Binbaşının ardından yürümeye başladık.

"Demek nişanlıyız." diye mırıldanan Yeliz'e "Sadece fazla yakın olmanız hoşuma gitmedi." dedim.

"Kendisi kardeşim sayılır. Kıskanman yersizdi. Hem ava giderken avlandın, yüzbaşı." dedi Yeliz.

Haklıydı. Ben nişanlıyız diye yalan atmasaydım Yeliz de bana inat olsun diye nikah şahidi konusunu açmazdı.

"Benimle evlilik gerçekleştirmediğin sürece bana bir karşılık vermiş olmuyorsun. Ne de olsa ben nişanlıyız deyip uzaklaştırdım. Sen ise sadece nikah şahidi olmasını istedin. İleride düğünümde nikah şahidi olursa bunu karşılık olarak görürüm." dedim.

"Sırf inadına, sinir olun diye sizinle evlenebilirim." dedi.

"Peki. En yakın tarihi belirleyelim." dedim.

"Fırsatçı." dedi gülerek.

"Yine de düğün işini unutma." demem ile "Unutmam ama umursamam da yüzbaşı." dedi ve daha hızlı adımlar atarak önden yürümeye başladı.