SÖZ VERİYORUM

O ZAMAN İSTİFA ET!!!

İYİ OKUMALAR 😇😇

Gördüğü rüya ile korkuyla uyandı Yasemin.
Su almaya, yemekhaneye inmek için ayaklandı.
Bu karakola geleli tam 2 hafta olmuştu.
Ömer komutandan duyduğuna göre bir yer ayarlanmaya çalışıyormus kendisine.
Her ne kadar askerlerin yemeklerini falan hazırlamak (askerler reddetse dahi) güzel olsada, 150 askerle aynı yerde olmak zordu. Yaseminde gitmek istiyordu.
Ama bir yanıda gitmek istemıyordu.
Gitmeyi istememe sebebi de O'ydu...

Kapıyı açınca karşısında Onu görmesiyle korkuyla geri sıçradı;
"Asker!" dedi şaşkınlıkla.
Adını her gün ve her saniye zihni, derinliklerinde zikrederken, ona karşı bir kere bile söyleyememişti Yasemin...

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

Cihan ne diyeceğini bilemedi karşısında, kendisine şaşkınlık içerisinde o güzel gözleri ile bakan genç kadına
En son doğruyu söylemeye karar aldı herzaman kı gibi...
"Burdan geçiyordum. İçeriden sesin gelince birşey oldu zannettim. Zaten sonra da sen çıktın." dedi nefes almadan peş peşe ve hemen ekledi;
"Birşey mi oldu?" Cihan resmen ecel terleri dökmüştü.
Niye böyle oluyordu ki...?

"Ha yok. Ben sadece kabus gördüm." diye cevapladı Yasemin Cihan'ı

"İyi o zaman. Şimdi nereye?"

"Yemekhaneye. Su almaya."

"Askerlere söyleyeyim, yada ben getireyim?"

Yasemin dayanamamış Cihan'ın bu haline gülmüştü.

Yasemin Cihan'la ilkkez yalnız bulunmanın heyecanı ile kalbi monoton gibi atıyordu, Cihan'ın ise Yasemin'in gülüşündeki gamzelerini görmesi ile..
İkiside kalp atışlarını duyulmasın diye yalvarıyordu içten...

"Yok asker, gerek yok. Siz vatan için yorulun, benim için değil"

Yasemin hala bakışlarının onun gülüşünde olduğunu farkedince yanakları kızardı ve gözlerini kaçırarak konuştu;
"Asker müsade eder misin geçeyim?

Soruyla kendine gelen Cihan " Kusura bakma" diyerek  müsade etti Yasemin'e

"Estağfurullah. Ama bu kadar dalma. Askersin sen." dedi Yasemin içinde uçuşan kelebekleri görmezden gelerek ve uzaklaşarak gözden kayboldu.

Cihan gözden kaybolan Yasemin'e hala bakarken arkadan ses geldi;
"Bence de, askersin sen. Öyle dalma kıza!"
Bu ses Ömer'in muzip sesiydi
Cihan yakalanmanın endişesiyle döndü ona;
"Ömer!?"
"Efendim asker?" dedi Ömer Yasemin'i taklit ederek.
"Ömeeerrrr!!!" dedi uyararak Cihan
"Adımımı ezberliyorsun? Hani mazallah Yasemin bacıyı görünce hafıza kaybı falan yaşadıysan söyleyeyim ismim Ömer" deyip gür bir kahkaha attı Ömer.
"Lan! Ben senin..... " deyip Ömer'in üzerine yürürken Ömer hem kaçmaya hem kaçmaya hemde Yasemin'i taklit etmeye devam ediyordu..

"Bu kadar dalma. Askersin sen"

"Yaktım seni Ömeeerrrr. Gel lan buraya"

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

                      - 1 HAFTA SONRA -

"Yasemin bacı hazır mı?" diye sordu kapıda nöbet tutan askere Ömer
"Evet konutanım hazır. Dışarıda sizi bekliyor."
"İyi" diyerek dışarı çıktı Ömer.

🇹🇷

Cihan uzakta sevdiği kadını izliyordu.
Ne kadardır gelmişti? Tam 3 hafta!
Yeri geldi onlara yemek yaptı, pasta yaptı. Yeri geldi temizlik bile yaptı. Hepsini kendi isteği ile, askerlerin reddedişlerine rağmen.
Yeri geldi Cihan'ın kalbinin çok güzel ritmiyle oynadı...

Ve şimdi gidiyordu...!

Ankara'da ev ayarlanmış devlet tarafından. Ömer uzun zamandır o ev için uğraşıyordu. Ve şimdi gidiyordu.
Kalbinin sahibi, evini terk ediyordu...

🇹🇷

"Yasemin bacı, herşey için Allah razı olsun. Allah'a emanet ol. Yolun açık olsun." dedi Ömer

"Asıl sizden Allah razı olsun Ömer komutanım. Beni korudunuz kolladınız. Sizde Allah'a emanet olun. Sizinkinede selam söyleyin, onu da siz koruyun ve birbirinize iyi bakın"

Ömer'in kaşları çatıldı Yasemin'in gülümseyerek son dediği cümle ile.
' Sizinki mi? Benim ki kim? ' dedi içinden. Sarı bukleli gözlerinin önüne düşene kadar. Daha da kaşları çatılarak baktı Yasemin'e. Yasemin ise Ömer komutanın bu haline gülümsüyordu.

Ömer köşeden onları izleyen Cihan'ı farkedince, ona doğru ilerledi.
Omzuna elini koyarak;
"Devrem yolculamaya gitmiyor musun? Malum kış geliyor, kışta Yasemin'ler bulunmaz. dedi Ömer
Yani 'gel veda et, bir daha göremeyeceksin onu'

Derin bir şekilde baktı Ömer'e Cihan ve Yasemin'ın yanına gitti;
" Gidiyorsun..."
"Gidiyorum" dedi Yasemin iç çekerek
"Allah'a emanet ol"
"Sende..." dedi ve araca yöneldi
Cihan ise arkasını döndü ve göğsünün sağ tarafına sert bir yumruk atarak karargaha ilerledi ki duyduğu sesle yerinde dumura uğradı;
"CİHAAN!!!“

İlkkez adıyla seslenmişti.
Cihan ismini bir daha sevmişti.
Nede güzel ağzına yakıştı.
'Bir daha desene' diye dememek için kendini zor tutarak Yasemin'e döndü

Ve Yasemin koşarak yanına gelip sımsıkı sarıldı.
Cihan yerinden çıkacakmış gibi çarpan kalbini umursamadan oda sarıldı.
Bu kokuyu aldı ya, sarıldı ya...
Varsın çıksın!

Yasemin'in fısıltısı ufaktan ilişti kulağına;
"Özleyeceğim seni Cihan asker, özleyeceğim"

"Bende seni özleyeceğim Yasemin'im, bende..."

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

"Cihan komutan yine mi dışarıda?!" diye sordu Ömer sinirle askerlere
"Evet konutanım" cevabını alınca hızla çıktı dışarı

Cihan Yasemin gittiğinden beri, onu ilk gördüğü karargahın dışında ki alana çıkıyor ve saatlerce oturuyor.
Tâyin istemeyi bile göze almıştı, fakat onaylanmamıştı.

Bu onun için çok tehlikeli, etraf terörist dolu. Her an birisi gelip Cihan'a...
Gerisini düşünmek istemedi Ömer
Ve yine yerde dalgınca oturan Cihan'a seslendi;
"CİHAAAANN!“
Cihan duymamıştı onu.
Yanına yaklaştı ve elini omzuna koydu
" Cihan yine ne yapıyorsun?" dedi cevabını bildiği halde
"Özlüyorum onu Ömer, çok özlüyorum." dedi Cihan hasret kokan sesiyle

"Bende özlüyorum Cihan. Ama bak yapabileceğim birşey yok."

"Ama ben dayanamıyorum Ömer."

Uzun bir sessizlik oldu.
Ve o sessizliğin ardından bomba etkisi yaratacak sözler çıktı Ömer'in dilinden;

"O ZAMAN İSTİFA ET!“

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

Sizce istifa eder mi?

Ve istifa etse değer mi?

Bölüm nasıldı?

Biliyorum kısa oldu, çünkü kısa süre içinde yeni bölüm geldi bazı sebeplerden

😇😇