SÖZ VERİYORUM

Yine Yalnızsın Dilan...

Dilan günlerdir teröristlerde bir açık arama peşindeydi.
Bunun için Esved'in önceden operasyon düzenlediği kasaba ve köyleri bile öğrenmiş ve gitmişti.
Ama elı boş dönmüştü.
İstediğini elde edememişti.

Ve son olarak bugün Esved'in evinde ki bilgisayar kalmıştı tüm umudu.
Çabalarının sonunda, öğrendiğine göre birçok büyük operasyonlar Esved'in evinde düzenleniyor ve onun bilgisayarında tüm planlar. Yüksek ihtimal buna Dilan'ın ulaşmak istediği operasyonlarda dahildi.
Umuyordu öyle olsun.

Ve şuan kı planı o eve gidip o bilgisayarda ki bilgileri kendi bilgisayarına yedeklemek!

"Dilan heval bu sefer aldığımız risk çok büyük!" dedi ona bu yolda hep yardım eden Sercan
Dilan karşısıda kı 70 kişilik bir Koruma güvenliği ile korunan villaya baktığında Sercan'la aynı düşünüyordu. Ama yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiş.
Eğer o bilgisayarda kı bilgileri alsa Esved'i Adem'in mahvedebilecek. Tüm bilgiler, kanıtlar, herşey elinde olmuş olacak.
"Bunu yapmak zorundayız Sercan"
"Dilan heval ne zamandır sana yardım ediyorum. Ama hala bunları neden yaptığını söylemiyorsun. Bir yandan dağa çıkıp askerlerle çatışıyorsun, bir yandan da ekibin arkasından gizli iş çevirip, hainliğe girecek işlere bulaşıyorsun."

"Sercan sus! Ya yardım et ve sus! Yada git. Karar senin? Ama her iki sonuçta da yaptıklarımız aramızda kalacak! Yoksa sonuçlarına katlanırsın"

Sercan susup yerinde kalarak tercihini belli etmişti.

"El bombası yanında mı?" diye sordu Dilan
"Evet"
"Ver"
Sercan anlamdıramadığı bakışlarını Dilan'a dikerek verdi el bombasını
Dilan kendileri zıt tarafa bombayı fırlatınca "Dilan heval naptın?! Boşa gitti" diye sitem etti Sercan

"Korumaların dikkati bombanın patladığı yere dağılır. Onlar oraya gidip, dikkatlerini toplayana kadar biz arka taraftan dolanıp eve gireceğiz."

Dilan'ın dediği gibi de olmuştu.
Korumalar ani çıkan patlama ve toz dumanın arasında toparlanana kadar Dilan ve Sercan sürünerek evin arka tarafına geçmişlerdi.
Önlerine çıkan tel engeli vücudlarına batsa da aşmışlardı.
Ne de olsa dağda bundan beterlerini aşmışlardı. . .

"İşte şans budur!" diyerek  yukarı katın açık penceresini gösterdi Dilan

Sercan'a dönerek ellerini birbirine bağlamasını işaret etti.
Sercan dediğini yapınca Dilan vakit kaybetmeden Sercan'ın birleştirdiği ellerine basarak villanın balkonuna yükseldi ve demirinine tutunarak atladı balkona. Sercan'a dönüp beni bekle diye fısıldayarak hafif yana eğilerek balkonun yanında olan pencereye demirden destek alıp tutundu ve pencereden içeri girdi.
Yerde çömelirken ufak bir bakış attı nerde olduğuna dair. Korıdorun en ucundaydı. Ve burdan gördüğü kadarı ile her tarafı gören kamera vardı. Şuan çömeldiği için onu görmüyordu yüksek ihtimal. Ama kalksa görünür.
İlk bulması gereken kamera odasıydı.

Duyduğu ayak sesleri ile hızla kolonun arkasına saklandı ve adımların yaklaşmasını bekledi.
Geldiğine emin olunca kol dirseği ile sert bir darbe indirdi adamın yüzüne.
Darbeyle yere düşen adama ikinci darbe olarakta kafa atınca adam kendinden geçmişti. Koruma olduğunu anladığı adamı ayaklarından tutup sürükleyerek kolonun arkasına gizledi. Ardından emekleyerek merdivenlere yöneldi kameralar sebebiyle.

Bakabildiği tüm odalara bakmıştı. Ama ya yatak odası ya banyo çıkmıştı karşısına. Sabrı tükeniyordu. Emekleyerek ne kadar ilerleyebilirdi?
İleriden kapı sesi gelince hızla geri çekti kendisini. Odadan çıkan korumaydı ve hızla aşşağı indi. Derin bir nefes alıp korumanın çıktığı odaya ilerledi. Delikten baktığında amacına ulaşmıştı. Kamera odası!
Hızla içeri girerek masaya oturdu ve işe koyuldu, kapıyı kontrol etmeyi unutmuyordu. Ve kısa sürede sistemi çökertmişti. Dudaklarında kı gülümsemeyle çıktı Dilan kamera odasında. Ve sıra bilgisayarda...

Kulpunu indirdiği kapı açılmayınca amacına ulaştığını anlamıştı Dilan.
Kapı kilitliydi.
İşte bu! Diyerek ayağa kalkıp kapıyı zorladı. Ve en sonda tekme atarak kırdı kapıyı. O bombayı şükür patlatmıştı. Yoksa asla bu kadar az korumalı olmazdı evin içinde ki korumalar.
Ve tahmınlerinde yanılmamıştı.
Karşısında ki masadaydı bilgisayar.
Dilan hemen bilgisayarın başına geçti ve bilgisayarı açtı.
Karşısına çıkan şifreye sırıtarak baktı.
Kaçırdığı Esved'in sağ kolu olan adamdan bu şifre dahil, bu ev ve bilgisayarı öğrenmemiş miydi zaten...

Şifreyi girip bilgisayarı açtığında hızlı bir kontrolden geçirdi. Cidden adını sadece duyduğu operasyonlar karşısında haritalanmış, görevlendirilmiş şekilde duruyordu. Ve en altta istediği operasyon olduğunu da farketti. Kalbi hızlı hızlı çarperken hemen kendi bilgisayarını açıp bilgisayarına yüklemeye başladı.
Ve işte bitmişti...

Odadan koridora çıkmıştı ki, duyduğu konuşma sesleriyle hızla karşıda ki, önceden bakıp hatırladığı banyoya koşup saklandı;
"Kim ve hangi cesaretle yapar lan bunu?!"
Bu Esved'in sesiydi.

Ve Dilan emindi ki Esved'i gören Sercan çoktan paçayı sıyırıp kaçmıştır bile...

'Yine yalnızsın Dilan' diye mırıldandı Dilan nasıl kurtulacağını düşünürken....