SÖZ VERİYORUM

Kurşunla Yere Yığılan Ömer'i...

Yine dağa çıkmıştı bordo bereliler...

"Dikkatli olun! diye uyarıyordu askerleri Ömer "...en son karşılaşmada ki gibi tuzağa düşmeyelim. "

Bir yandan tüm teröristleri yakalamak istiyor, ama diğer yandan o kızın karşısına çıkmasını istemiyor!

"Komutanım düşman görüldü!"
Askerin sesiyle ona taraf döndü Ömer.
Ve askerin elinde ki dürbünü aldı.
Evet teröristler onların 600 metre uzağındaydı. Ama askerler sürünerek ilerlediği için farketmemişlerdi.

Ömer'in şuan "ateş açın" demedi gerekirdi. Ama içinde sebebini bilmediği bir korku vardı. 'Ya açtığı kurşunlardan biri o kıza gelirse???'

Belki kızın onları kurtarmasındandır onu düşünmesi.. Oda bilmiyor ama korkuyor işte!

"Askerler gizlice etrafını satacağız." diye emir verdi ve devam etti "Mehmet siz sağdan sarın arkada ki 10 askerlere...Batuhan siz soldan sarın 15 askerle... Yiğit sen burada kal 10 askerle. Cihan bizde düz ilerleyeceğiz 15 askerle."
Onun emir vermesi üzerine tüm askerler sürünerek teröristlerin etrafını sarmaya başladı.

Ömer'e peşinden gelen askerlerle ilerlerken Cihan aklında ki soruyla ona döndü;
"Ömer sen çelik yelek giydin mi?"
"Ahh! Aceleyle çıktım. Unuttum."
Cihan Ömer'in bu sözünün üzerine yanında ki askere döndü;
"Asker! Geri sürünerek git ve araçtan yedek yeleklerden birini getir."
Ömer karşı çıkmıştı "Saçmalama Cihan. Bu çok büyük bir zaman kaybı."
"Senin canından daha önemli değil!"
Asker çoktan geri geri sürünerek gitmeye başlamıştı bile.

Ömer Cihan'ın bu inatçılığı ile ne zaman baş edebileceğini bilmiyordu.
"Bari siz gidin ben askeri bekleyeyim" dedi Ömer.
Cihan ise "Olmaz" diye kestirip attı.
"Cihan zaten askerin gidip gelmesi zaman kaybettirecek bize. Bari siz önden gidin kuşatmaya başlayın. Bunda inat etme bari!"
Bu sözün üzerine Cihan teslim olmuştu.
"Tamam ama sizde geç kalmayın çok. Güvenli değil buralar."
"Tamam merak etme."
Ve sonunda gitmişti Cihan'lar...

Çok uzun olmayan diken üstünde bir bekleyişin sonunda asker gelmişti çelik yelekle.
Ömer askerden çelik yeleği alırken konuşmaya başladı;
"Şimdi sende Cihan komutanın peşinden git. Bul onları ve çok dikkatli ol.".

"Ama komutanım siz-" demişti ki Asker, Ömer sözünü kesti;
"Siz ne zaman yüzbaşınızın sözüne karşı gelir oldunuz? Şimdi emrediyorum. Daha da onlar uzaklaşmadan hemen git!"

Asker sıkıntıyla başını yere eğdi. Ve askeri selamını verip Cihan üsteğmenini bulmak üzere yola koyuldu.

Ömer asker gittikten sonra asker ceketini çıkarıp çelik yeleği giydi. Onun üzerine de asker ceketini tekrar giydi.
Silahını alıp doğrulmuştu ki arkasında duyduğu adım sesleriyle hızla arkasını döndü ve silahını doğrulttu. Ve karşısında da ona silah doğrultmuş bir terörist vardı.

"Komutan?" deyince terörist Ömer'de afallamıştı.
Çünkü bu oydu...
Sarı bukleli kızdı...

"Sen miydin?" dedi Ömer anlamsız bir rahatlıkla.
Bu kızı terörist olarak göremiyordu.
Sanki bu kızdan asla zarar gelmez gibi...

Dilan tam silahını indirecekken ardında duyduğu silah sesiyle neye uğradığı şaşırdı..
Hızla arkasını döndüğünde ona yaklaşan teröristi gördü.
Korkuyla önüne döndüğünde ise teröristin sıktığı kurşunla yere yığılan Ömer'i...

Son...