BS#7: The Billionaire's First Love -COMPLETE-

Chapter 14

－－－－－－－－－－

"How about we eat our dinner here?" Miguel suggested as he sat in a one sitter sofa and crossed his legs.

"Nag-aya ka pang double date kung dito lang pala tayo kakain ng dinner natin."
Sagot ko sa kanya. Hindi ko alam kung double date pa tong ginagawa namin. Parang nagkanya kanyang date nalang kami eh.

"Then should we disturb them?" Tanong niya.

"That's not a good idea." Definitely not a good idea. Baka kung anong makita pa namin dun at madudungisan ang kainosentihan ko.

"How about we eat our dinner here?" Tanong niyang muli. Parang konti nalang bibigay kasi ako na magdinner kami rito kaya mas maganda kung tumawag nalang siguro ako kay Cibrina.

"Wait, I think we can disturb them through phone." Sabi ko sa kanya at kinuha ang phone ko para hanapin ang contact ni Cibrina para matawagan namin siya.

"Fine. You really can't let me eat with you alone." He said low voice but enough for me to him.

"Ano yon?" Tanong ko sa kanya at pinanlisikan siya ng mata.

"I didn't said anything." Sagot niya at tinaas ang dalawang kamay niya na suko na siya.

"Good." Kaya tumalikod na ako para tawagin si Cibrina.

Agad namang sinagot ni Cibrina ang tawag ko.

"HAIHAIIIII...Time out muna, Aaron. Wag masyadong excited, may bukas pa."
Ito na nga ba ang sinasabi ko eh. Wala ng filter ang bibig ni Cibrina kapag ganito.

"CIBRINA!" Sigaw ko sa kabilang linya.

"Yes, hello my dear friend! Anong kailangan natin?" Natatawang tanong ng kaibigan niya sa kanya.

"Dinner? Anong balak? Walang kainan ng pagkain?" Tanong ko sa kanya. Gutom na ako pero mas inuuna nina Cibrina ang paggawa ng kababalaghan.

"Anong walang balak? Nagkakainan na nga kami kung tutuusin?" Konti nalang sasabog na yung ugat ko sa noo dahil sa mga pinagsasabi niya. Kailan ba seseryoso ang sagot nito.

"CIBRINA!" Pagtawag kong muli sa kanya.

"Ito naman nagbibiro lang eh." Palusot niya pero hindi ako naniniwalang nagbibiro siya. Napatingin ako kay Miguel na ngayon ay nakatingin saakin at nagpipigil siya ng tawa.

"Is this a joke? I'm really eating you right now?" Napatampal ako sa noo sa narinig ko. It was our boss who said that. Mukhang nahawa siya kay Cibrina.

"Will you take this topic seriously? Anong balak niyo ngayong dinner? Kanya kanyang kain?" Suko na ako sa kalandian ng dalawang to. I really can't keep up with Cibrina's energy tapos ngayon hinahawa niya pa sa kabaliwan niya ang Boss namin.

"Eat your dinner with Miguel and I'll ravish este eat mine here. Rawr." Pinatay ko nalang ang tawag. Pakiramdam ko ay wala ng patutunguhan ang pag-uusap namin.

Hinagis ko yung phone ko sa mahabang phone at tumayo sa harap ni Miguel. "Let's eat." I said.

Akmang aalis na ako sa harap niya ng hinila niya ang kamay ko at napaupo ako sa lap niya.

"What did you say? I didn't hear you?" Tanong niya saakin. "I said let's eat here right now." Sagot ko.

"Sure." Nakangiting sagot niya at tinayo niya na ako at nagsimula na siyang tumawag. Pero sa bawat salitang binibitawan niya ay nakangiti parin siya. Napailing nalang ako.

Ngiting tagumpay siya.

－

10pm nang mapagpasyahan naming umuwi na. Tinawagan ni Boss ang family driver nila para hindi na siya magdrive at ganun din ang ginawa ni Miguel pero this time, kasabay na namin siyang uuwi.

Dahil hindi pa alam ng Boss namin na magkapatid sina Cibrina at Miguel, kaya gumawa ng palusot si Cibrina para makasabay siya saamin.

"Kung matulog kana lang kaya saamin? Para hindi kana mahirapan sa pagpunta sa bahay namin bukas para sa party." Cibrina suggested pero kailangan ko atang tanggihan yon. Hindi maganda ideya yon para saakin.

Cibrina provided my gown and Miguel provided my shoes. Kung sa kanila pa ako matutulog, baka hindi kayanin ng konsensya ko na wala akong ginastos para sa party.

"Thank you sa offer mo, Cibrina but I better sleep at my house." I turned down her offer because that's the best choice for now plus I need to deal something tomorrow morning.

"I'll pick you up then to your place." Wika ni Miguel.

"No, you better help your sister at the party so you don't need to pick me up. Makakapunta naman ako ng mag-isa sa party." Pagtanggi ko sa alok niya.

"Are you sure about that?"

"Yes. So don't worry about me." And smiled at the two.

Huminto ang sasakyan namin nung nasa harap na kami ng bahay ko. "See you tomorrow, HaiHai!" Masayang wika ni Cibrina at kumaway. Si Miguel naman ay tunango lang saakin at humaway din.

I waved at them back at pumasok na ako sa loob ng bahay. Kahit na puro pagtulog ang inatupag ko buong araw na to, I still feel exhausted. Dahil siguro sa byahe namin.

Dumeretso na ako sa kwarto ko para magbihis ng pantulog at makatulog ulit.

Kinabukasan, nagising ako dahil katok na naririnig ko mula sa pinto kaya napabangon ako.

That must be them.

Agad na naghilamos na ako at nagbihis na rin. Pagtingin ko orasan, 9am na ng umaga. It looks like I overslept.

Kumuha ako ng pang-ipit ng buhok at nagponytail atsaka na akong naglakad papuntang pinto. Pagbukas ko ng pinto, dumating nga sila gaya ng sinabi nila.

"Mom."

"Why did you take so long to open the door?" Agad na reklamo niya saakin at tinabig ang kamay ko at pumasok siya sa loob ng bahay ko.

I saw how she roamed her eyes around my house and said "Cheap". I clenched my fist as I tried to stop myself from shouting my mother kaya napayuko nalang ako at pilit na tinago ang emosyong nararamdaman ko.

"You will attend a party tonight." Napatingin ako sakanya. I was about to speak when she shut me up.

"No buts and just follow my words." She strictly said which made me feel disbelief.

I promised Cibrina to come to her party pero eto ako ngayon at hindi tinutupad ang pangako ko sakanya.

I smiled bitterly as I nod at her. I don't have choice but to follow her words. And in the end, I'm just my mom's dog.

What a pathetic life you have, Hailey.

－－－－－－－－－－