My Badboy's Tutor [COMPLETED]

Chapter 14

Vanice POV.

"What's wrong with you, Vanice. May upcoming series ka na gagawin, at kung mangyari 'yun, ano nalang ang masasabi ng danice fans? You didn't use your brain." Ani direct.

Napatampal pa siya sa kanyang noo habang nanermon.

"I-im sorry, direct." I said.

"Bumalik ka nalang, Vanice. Hanggang sa mawala na ang issue na kagagawan mo." Anito at nagsimula ng maglakad paalis.

Vaniza's POV.

"Vanice, tama naman ang director mo. You didn't use your brain. Bakit mo pa kasi ginawa ang kagagahan mo? Ngayun, ano nalang ang career mo?"

Simula nang naging issue ni ate ay palagi nalang silang nagbabangayan dito. Kagagaling lang ni ate sa director ng kanilang shooting at may bad news na nalaman si mommy kaya sermon ang abot.

"Mommy, you...you don't understand. Hindi niyo naintindihan ang sitwasyon ko ngayun!" Sigaw ni ate kay mommy.

"Okay, just make it easy! Make me understand of what is your problem is."

Dahan-dahan akong lumabas galing kwarto. Nasa harap sila ng kwarto ni Venice kaya kailangan ko'ng puntahan 'yon ngayun, baka umiiyak siya.

"Mom...I..i-im p-pregnant.." mahinang anas ni ate na ikinatigil ko sa paglalakad. Pati narin si mommy ay hindi nakapagsalita.

"W-what did you just say, V-vanice?"

"I-m preg---" hindi pa natapos ni ate ang kanyang sinabi ay nakatanggap na siyang sampal galing kay mommy.

"H-how dare you? I do everything for you, Vanice! Ginawa ko ang lahat para maging successful ka! And then, I knew that your p-pregnant? You! You really disappointed me, Vanice. Hindi mo na ginalang ang gusto ko. Hindi mo na inisip ang magiging kahihiyan ng pamilya natin!" Buong lakas na sigaw ni mommy.

"I don't need your opinion, mom." Ani ate habang nakapilig parin ang kanyang mukha. Dahan-dahan niyang ginalaw 'yon at tiningnan si mommy sa mata. "I just said what is true. I told you, you can't understand my problem." Malumanay na sabi nito. "Mom, I already know what to do. Im--"

"Yeah, you know already. Pero hindi mo inalam kung ano ang kahihinatnan sa ginawa mo!"

"I know mom, I know! Kung ayaw mo talagang tanggapin ang ganito, ako nalang ang umintindi sa'yo. I'm willing to leave in this house just to make you happy, and please. Don't beg me to come back. Dahil mamatay man ako, hindi ako babalik dito." Ani ate at nagsimula ng maglakad. "I'm sorry." Bulong pa nito.

"Vanice! Come back here! Vanice!" Tawag ni mommy kay ate at sinundan pababa.

Pagkababa nila ay agad kong naramdaman ang panghihina ng dalawa ko'ng tuhod.

Hindi ko in-expect na umabot sa ganito. All of a sudden, naging sila na pala? And then, ngayun...malalaman ko mismo kay ate na magkakaroon na ako ng pamangkin, which is ang ama ay ang lalaking mahal ko pa.

~FAST FORWARD~

"ANO?" Sigaw ni Vien nang malaman niya ang nangyari kay ate ngayun.

Tumango-tango ako bilang pag-sang-ayon.

"Wala na siya sa bahay. She's leaving." Ani ko.

"Vaniza... I don't get it. 'e 'di, kung buntis siya..." Nag-isip pa siya saglit. "..si Danielle ba ang ama?" Untag niya.

Umiling ako. "Hindi." Naalala ko ulit ko'ng paano sinabi ni ate ang katagang buntis siya.

"Sino?" Kuryos na tanong ni Vien.