My Badboy's Tutor [COMPLETED]

Chapter 21

Karen's POV.

"Tito, im giving up into your son. Ayaw kong pilitin siya sa hindi niya gusto."

I'm laying now at the hospital bed, while Tito just watching me.

"Hija, don't give up so much. If you want, ipahanda na namin lahat ang mga kailangan gawin for your wedding." Pursigidong wika ni Tito.

I really wondered why Tito wanted me to marry his son. Gusto kong malaman kung bakit, pero wala akong lakas ng loob para sabihin sa kanya ang mga katagang sigurado akong hindi niya magustuhan.

"Tito, ayaw kong makasama ang anak niyo sa iisang bahay, kung gayon hindi naman kami mutual ng naramdaman."

"He will also learn to love you soon," ginulo niya ang buhok ko. "I'll call your dad now, para matakda na ang kasal niyo."

Napangiti ako ng hilaw, tsaka tumango. "S-sige po."

Vanz' POV.

"Katie," lumapit ako kay Katie. She is currently cooking something for us to eat.

Saglit na bumaling siya sakin na nakataas ang kilay. "What?" She asked.

"Tungkol dun sa gabing lasing ako," npakamot pa ako sa batok. Hindi ko talaga naisip na gagawin ko 'to ngayun, oh man! "I think, I should apologize for disturbing you." I added.

"Nahh, it's not a problem anymore, Vanz." Hinubad niya ang soot na apron. "May gagawin pa ako sa labas, i should go--" akmang maglakad na siya paalis nang hawakan ko siya.

"Katie, Ito na siguro ang oras para pag-usapan natin ang nakaraan natin."

"Okay naman na siguro, Vanz. Pumayag na akong sumama dito, what else you want me to do?"

"Forgive me," naging malamlam ang kanyang mata. "Nag-alala lang naman ako, Katie. Nag-alala ako na baka makahanap ka ng iba, that's why, I don't want you to go. That's the reason, 'cause I'm fucking possessive in you."

"B-bakit mo naman naisip ang bagay na 'yan, Vanz. You know already naman of how much I love you back then, kaya wala akong reason para maghanap ng iba para ipalit sa'yo."

"That's why I'm sorry," hinawakan ko ang kanyang palapulsuhan at hinila siya palapit sakin. "I've been waiting this longest time. I still love you, Katie. I still do."

Nakasandal ang kanyang ulo saking dibdib, kaya rinig na rinig ko ang mahina niyang halinghing.

"A-akala ko ba, ayaw mo na sakin? Alam mo bang pagod na akong hintayin ka!" Inangat niya ang kanyang tingin sakin, kitang-kita ko ang pagtulo ng kanyang luha. "Paano kung sumuko akong mahalin ka? Paano kung--" I grabbed her waist and kiss her passionately.

I pressed our foreheads together. "That's why I'm so proud of you, love."

Vaniza's POV.

"Bakit ka nakatingin palagi sa'kin? Kanina ka pa!" Untag ko kay Kyle.

Kanina pa titig na titig, animoy takot na mawala ako sa kanyang paningin.

"I love you," sagot niya sakin. Ang rupok din talaga ng puso ko! Isanh simpleng I love you lang niya, kumabog agad!

"Tss! Para kang tanga!"

"You didn't say anything?"

"E, ano bang gusto mong sabihin ko?"

"Say the magic word, please baby! I want to hear it now from you."

Napangiwi ako sa ka-OA-han na meron siya ngayun. Parang bata lang na pilit hiningi ang gusto.