Part 9
ရှောင်ကျန့် သော့ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်သည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ အိပ်နေတဲ့ ညီကို တွေ့ရသည်။
" ဟင်..ညီကျောင်းမသွားဘူးလား "
ရှောင်ကျန့်အိပ်နေတဲ့ ညီရဲ့နဖူးကို စမ်းလိုက်သည်။
" ညီ ကိုယ်တွေပူနေတာပဲ "
ညီကိုပွေ့ပြီး အခန်းထဲက ထွက်ဖို့အလုပ်
ဆန်းလှန်ဝင်လာသည်။
" မင်းပြန်ရောက်ပြီလား
ငါ့ခဏလေးပဲ အစာထွက်ဝယ်မိတာ "
" ညီနေမကောင်းတာ ဘာကြောင့် ငါ့ကိုမပြောတာလဲ "
" အဲ့ဒါက.."
" ထားလိုက်တော့ ငါ့ကိုကားမြန်မြန်ငှားပေး "
" အော်..အေးအေး "
🏢
ဆေးရုံရောက်တော့ အခန်းယူလိုက်ရသည်။
kit၂ပုလင်းမြှောက် သွေးသွင်းခံရတာကြောင့်
ဆန်းလှန်က တောင်းပန်သည်။
" တောင်းပန်ပါတယ် အဲ့လောက်ထိဖြစ်တယ်လို့
ငါမထင်လို့ ဖုန်းမဆက်မိတာပါ "
" အအေးမိတာကအစ ဖုန်းဆက်လို့
ငါပြောထားတာကိုး "
" စစနေမကောင်းဖြစ်တုန်းက ငါ့ဆက်ဖို့လုပ်ပေမဲ့
kitက အရမ်းတားနေလို့ပါ kitက မင်းကို
စိတ်မပူစေချင်ဘူး "
ရှောင်ကျန့် ညီလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာနဖူးနဲ့ထိပြီး
မှေးနေမိသည်။ ပြန်နိုးလာပါစေလို့
အကြိမ်ကြိမ်ဆုတောင်းနေမိသည်။
🏢
" ကိုကို.."
" ကလေးလေး နိုးလာပြီလား "
Kitခေါင်းညိတ်ကာ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ရင်း
ပြန်မှေးဆက်သွားသည်။
" ညီ..ညီငယ် "
စကားလေးငါးခွန်းတောင် မပြောနိုင်ပဲ ပြန်မှေးဆက်သွားတဲ့ ညီကြောင့် ရှောင်ကျန့်ငိုမိသည်။
" ရှောင်ကျန့် တစ်ခုခုစားလိုက်ပါ့လား "
ရှောင်ကျန့်ခေါင်းရမ်းလိုက်သည်။
" ညီကိုခဏကြည့်ပေး.."
" မင်းဘယ်သွားမလို့လဲ "
