Part 18
သခင်လေးအော်သံကြောင့် ရှောင်ကျန့်နဲ့ကျင်းလင်ပြေးလာသည်။
" ငယ်လေး..ငယ်လေး "
ရှောင်ကျန့် ငယ်လေးကို သခင်လေးကျောပေါ်ကချကာလှုပ်နှိုးနေမိသည်။
" ကိုကို!..ကိုကိုလေ ကိုကို့ကိုထကြည့်ပါဦး
ကလေးလေးရယ် ကိုကို့ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့ "
ငိုနေသောရှောင်ကျန့်ကိုကြည့်ပြီး
ရိပေါ်မျက်ရည်ကျစွာကျင်းလေးကိုအော်လိုက်သည်။
" ဆရာဝန်..ဆရာဝန်သွားခေါ် "
ရှောင်ကျန့် ညီငယ်ကိုပွေ့ဖက်ထားကာ အရူးတပိုင်းအော်ဟစ်ငိုနေမိသည်။
" ငယ်လေးအိပ်ပျော်နေတာလား
ကိုကိုသီချင်းဆိုသိပ်မယ်နော် "
ရှောင်ကျန့်သီချင်းဆိုနေတုန်း ဆရာဝန်တွေရောက်လာပေမဲ့ ရှောင်ကျန့် ဘာကိုမှမမြင်နိုင်အောင်လဲကျသွားသည်။
" ငယ်လေး.."
ငယ်လေး သူ့ကိုပြုံးပြကာ သူဆီကိုပြေးလာနေသည်။
ရှောင်ကျန့်ငယ်လေးကို ဖက်တွယ်ထားသည်။
ဒါ အိမ်မက်ဆို ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ နိုးမထချင်တော့ဘူး..
☃️🌦️
သုံးလကြာသော်အခါ...
kitအဖြစ်အပျက်ကိုမြင်ပြီး ရှောင်ကျန့် အရမ်းစိတ်ထိခိုက်သွားပုံရသည်။ တစ်လတိတိမေ့မြောနေခဲ့တယ်။
ပြန်နိုးလာတော့လည်း ဘယ်သူမှစကားကောင်းကောင်း
မပြောပဲ ကျောက်ရုပ်အတိုင်းနေခဲ့သည်။
ရှောင်ကျန့်အခြေအနေပြန်တည်ငြိမ်အောင်
သုံးလတိတိအချိန်ပေးခဲ့ရသည်။
" သခင်လေး.."
ရှောင်ကျန့်မနက်စာစားနေတုန်း သခင်လေးကို
ခေါ်လိုက်သည်။
" ပြောလေ.."
" Kitဒီအိမ်မှာမရှီတော့တာ သုံးလရှီပေမဲ့ ကျွန်တော့်က
ဆက်နေနေတုန်းပဲ..."
ရိပေါ် ရှောင်ကျန့်ဆက်ပြောလာမဲ့စကားကို စူးစိုက်စွာနားထောင်နေမိသည်။
" ကျွန်တော်တို့ကွာရှင်းရအောင်.."
ရိပေါ် ဖျော်ရည်တစ်ငုံသောက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
" ကောင်းပြီလေ... "
ရိပေါ်ထရပ်ကာ ထမင်းစားဝိုင်းက ထွက်သွားသည်။
ရှောင်ကျန့်မျက်ရည်ကျလာမိသည်။
သခင်လေး ဒီလိုလွယ်လွယ်လက်ခံလိမ့်မယ်လို့ လုံးဝမထင်ခဲ့ပေ။
" ကျင်းလင် ငါ့ကိုအဝတ်အစားထုတ်ပိုးပေးအုန်း "
" ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး "
ကျင်းလင်စိတ်မကောင်းဖြစ်စွာ ပြင်ဆင်နေမိသည်။
အိမ်တော်ထိန်းမင်ကလည်း သက်ပြင်းချနေမိသည်။
🏢
" သခင်လေး..ရှောင်ကျန့်နေကောင်းကတည်းက
ပြင်ခိုင်းတဲ့ လက်စွပ် ကျွန်တော်အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီ
ဘာကြောင့် ကျွန်တော့်ဆီက မတောင်းတာလဲ "
အတွင်းရေးမှူးရှင်း ဥက္ကဋ္ဌဝမ်ကို မေးလိုက်သည်။
" kitရဲ့ဘဝမှန်ကိုရှောင်ကျန့်မသိခဲ့တာလား
သိသိချည်းနဲ့ kitရဲ့နောက်ဆုံးချိန်တွေရောက်နေတာတောင် ဘာကြောင့် Kitရဲ့အဖေကိုရှာမပေးခဲ့ရတာလဲ "
" သခင်လေး..."
ရိပေါ်မျက်ရည်ကျလာသည်။
" ငါမျှော်လင့်ခဲ့တာ...င့ါ "
ရိပေါ်စကားဆက်မပြောနိုင်တော့ပဲ မျက်ရည်တွေ အဆီးအတားမရှီကျလာမိသည်။
☃️
