SOUL

Hate

"Şu an gizli gizli kendi evimize girdiğimize inanamıyorum" dedi Lucia. Ruhlar köşküne girip kayıtları kontrol edeceklerdi, ama yakalanma ihtimaline karşı oldukça dikkatli ve gizli ilerletiyorlardı işlerini.

"Listeyi alıp çıkacağız sadece" dedi Raina. Kendisi de içten içe korkuyordu. Ama şu an herkesi sakinleştirmesi gerekiyordu.

"Burası arşiv" dedi Mark. Sonunda aradıkları odayı bulmuşlardı. Üçlü içeri girerken Alice kapının önünde kalıp bekledi. B'nin nereden, nasıl, neden çıkacağı belli olmazdı.

İçeri giren üçlü yarım saat kadar sonra çıktılar. Lucia elinde tuttuğu kağıdı sallarken hepsinin yüzündeki gülümseme büyümüştü. Tabi hiç gülmeyen Raina hariç...

"Onları kesinlikle bulacağız ve alt edeceğiz" dedi Mark sevinçle. Diğerleri de benzer mırıltılar çıkarıp geldikleri yolu geri döndüler.

Ama Raina hissediyordu. Bir şeyler olacağını hissediyordu. Bu kadar basit olamazdı.

Tahmin ettiği gibi de olmuştu. Köşkten adımını attığı an sol kolunda bir sızı hissetti. O tarafa döndüğünde kolundan akan kanı görmesi ile ufak bir çığlık atmıştı. Diğerleri onun çığlığı üzerine Raina'ya dönüp yanına çöktüler.

"Raina kolun." dedi Soul. Raina ceketinin ucunu çekip kolunu kapatmaya çalışırken bir anda transa geçti. O başka bir bedenin ona dokunuşlarını hissediyordu. Sadece o hissediyor, görüyor ve biliyordu onu...

"Özür dilerim, yapmam gerekti" dedi sarı saçlı beden. Yüzünde alaycı gülümsemesi vardı. "Seni öldürmediğim için şanslısın. Başkası olsa, benim yaşadığım nefreti içinde yaşasa, çoktan ölmüştün. Ama ben eğlenmek istiyorum işte. Prensip meselesi... Kalplerine hançeri saplayıp tüm arkadaşlarını öldürürken attığın çığlıkları zevkle dinleyeceğim." dedi genç oğlanın sesi. Son kez konuştu. "Seni seviyorum ve en çok da bundan nefret ediyorum Kralın Kızı Raina" ve gitti.

Raina transtan çıkarken tek hatırladığı yıllardır görmediği insanın canavarca bakan gözleri olmuştu. Onu bu hale o getirmişti. Her şeyin sorumlusu oydu.

"Raina, kendine gel. Hadi burada daha fazla duramayız" dedi Mark. Bu sesle tamamen çıktı transtan.

"İyiyim, hadi kaçalım" dedi ve ayağa kalktı. Kolu çok ağrımıyordu, zaten bir kaç dakika sonra yara yok olacaktı.

"Eve gidince ne gördüğünü anlatacaksın" dedi Alice. Demek ki biri fark etmişti.

"Tamam" dedi Raina ve evlerine doğru gittiler.

-----------------------------------------------------

"Oh, aldınız mı?" dedi Audra. Lucia sıkı sıkıya tuttuğu kağıtları sallayarak onu onayladı. Diğerleri de masaya oturunca kağıtları çıkardılar.

"Bunlar ruhlaştırılanların olduğu liste, aynı soy isim bulmalıyız. Toplam 13 kağıt var, 8 kişiyiz olabildiğince hızlı bakalım" dedi ve kağıtları ortaya indirdi Lucia. Herkes aynı kağıdın üzerine bakıp aynı soy isimlerini arıyorlardı.

"Çok fazla soy isim var aklımızda tutmak zor olacak" dedi Simon. "Ama başka yolu yok" diye de ekleyip tekrar kağıda döndü.

Raina bir anda ayağa kalkıp oturan yediliye baktı. Onlar da kendisine dönünce genzini temizleyip konuşmaya başladı. Diğerleri ne anlatacağını merak ederken, Alice gördüğü şeyi anlatacağını düşünüyordu. Ancak yanılmıştı. Duyduğu cümle gerçekliğine inanacağı son cümleydi