Beşik Kertmesi

33. BÖLÜM

Bu bölüm firdevsyoreglu4 e ithaf edilmiştir!

81B okunmaya ulaşmışız arkadaşlar elim ayağım titriyor!❤❤

                                               🦋

Tarağı saçlarımda yavaşça gezdirirken en sevdiğim şarkılardan birinin çalmaya başlamasıyla hemen arkamı döndüm. Sesi yükseltip tarağı bir mikrofon gibi kullanarak şarkıyı mırıldanmaya başladım.

"Bak bir varmış bir yokmuş eski günlerde!"

Alaz'ın ağzına soktuğu elini tutup onu yavaşça kucağıma aldım. Sağ kolumla belinden onu sıkıca tutarken diğer elimle parmaklarının ucundan tutup sallanmaya başladım.

"İşte bir sabah erken masal böyle başlamış
Delikanlı genç kıza iskelede rastlamış
Bakışmışlar gözgöze gören kimse olmamış
Fakat denizle dalga oynamaya başlamış!"

Attığı küçük kahkahalarla bütün evi çınlatırken içimi kaplayan sıcak duyguya kapılıp yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.

"Delikanlı yaklaşmış, ne kadar güzelsiniz!"

Şarkı sözlerini mırıldanırken onun üzerine doğru eğilip tekrar eski pozisyona geldim.

"Güzel kız uzaklaşmış, fakat sizde kimsiniz?"

Bu seferde arkaya doğru bir adım atıp gözlerimi büyüttüm. Tekrar bir kahkaha atıp gözlerini kıstı. Onu iki kolumun arasına hapsedip sıkıca sarmaladım. Onu kalbimin içine hapsetmeyi istiyordum bazen. Bütün kötülüklerden soyutlayıp kalbimin içinde büyütmeyi...

Kapının sesini duyduğumda şarkıyı mırıldanmaya devam edip aşağı inmeye başladım.

"Bak bir varmış bir yokmuş eski günlerde! "

Kapıyı araladığımda annem,Fatma abla ve Damla karşımda duruyordu.

" Aaa,hoş geldiniz!"

Kapıyı hemen ardına kadar açıp kenara çekildim. Damla hemen Alaz'ı kucağımdan alıp içeri geçtiğinde bende Yağmur'u annemden aldım.

"Prensesim,sen ablana mı geldin?"

Başındaki küçük bereyi çıkartıp mavi gözlerini kırpıştırmasını izledim. Evet, O da babama benzemişti...

"Kızım bu ne gürültü böyle?"

Gözlerimi hızlı hızlı kırpıştırıp hemen yukarı çıktım. Bu geçirdiğimiz 2 buçuk ayda hayatımız hızlandırılmış bir film gibi geçmişti.

Yağmur aramıza katılmış,Rüzgar vatan-i görevini yapmak üzere gitmiş,Samet abi ve Aslı ise evlenmişti.

Evet, Rüzgar neden beni beklemediniz diye oralarda küçük çaplı bir kalp krizi geçirmiş olsa da bazı şeyler yavaş yavaş yerine oturmaya başlamıştı.

Aralarının pek iyi olduğu söylenemezdi ama en azından eskisi gibi birbirlerine öldürecek gibi bakmıyorlardı. Her şeyi bize zaman gösterecek; bazılarını iyileştirirken, bazılarını mutsuzluğa hapsedecek...

Telefonu elime hapsedip şarkıyı kapattım. Yağmur'un yanağına sulu bir öpücük bırakıp koşa koşa aşağı indim.

"Aaa kız düşeceksin,birde çocuğu da düşüreceksin!"

Dudaklarımı büküp Damla'nın yanına oturdum.

"Kız bücür,sen geldin pabucum dama atıldı!"