Beşik Kertmesi

26.BÖLÜM

Bu bölüm sumeyyegk307 e ithaf edilmiştir!

'#Romantizm 32''#Beşikkertmesi 8' siz varya muhteşemsiniz, muhteşem. 😘😘

"Böyle bir kararı bana sormadan, nasıl alırsın lan!"

"Aldım artık amca! "

Kudret babamın, Samet abiye attığı tokat bir kaç saat önce olsaydı umrumda olabilirdi. Ama bir kaç saat önce değil şimdi atıyordu. Ve benim inanılmaz derecede uykum vardı.

" Baba! Yapma!"

Ateş ayağa kalkıp onlara doğru bir adım attığında, Samet abi sağa yatmış kafasını dikleştirip elini kaldırdı.

"Söz ağızdan bir kere çıkar, amca! "

İşte bu sözler yorgunluğumu yenip beni gülümsetmişti. 'Söz ağızdan bir kere çıkar...'

" Sen ağzından çıkanın farkında değilsin, anlaşılan! "

Göz kapaklarıma baskı yapan uykumu yok sayıp kendimi tutmak için hiç bir çaba sarf etmedim.

" Neden baba? Bu sözler, senin sözlerin değilmiydi? "

Bütün gözler benim üzerime toplandığında bunu umursamayıp elimi karnımın üzerine biraz daha bastırdım.

" Neyse ne! Bu iş olmayacak Samet, duydun mu beni?! "

" Ben kararımı verdim, amca! "

Aynı kelimeler ağırlık kazandığında yüzümü buruşturdum. Başımı sağa çevirip Ateş'e baktığımda gözlerini kırpmadan beni izlediğini fark ettim.

" Ne oldu?"

Kaşlarımı çatarak bir cevap vermesini beklediğimde başını çevirip beni yanıtsız bıraktı. Artan merakımla elimi elinin üzerine koydum.

"Baba yeter artık! Bodurlar'ın yediği haltları sen bizden daha iyi biliyorsun! Olan oldu artık, bu işin geri dönüşü yok! Samet söyleneni söyledi. Karşı çıkmayı bırakta, ne zaman gidilecek onu söyle?! "

Söylediği sözleri umursamıyordum. Umursadığım tek şey, az önce bir çöp parçası gibi savurduğu elimdi. Kaşlarımı biraz daha çattım ve gözlerine baktım,ama ne yazık ki o bakışlar beni bulmuyordu.

" Ateş haklı amca, sen ne dersen de bu iş olacak! "

Semra annenin bakışlarını üzerimde hissetmemle hiç bir şey yokmuş gibi önüme dönmek zorunda kaldım. Kudret baba dişlerini sıkarak Samet abiye baktıktan sonra

" Ulan, ne bok yerseniz yeyin! "

Diyerek elindeki tesbihi fırlattı. Etrafa savrulan boncukları bir süre gözlerimle takip ettikten sonra derin bir nefes alıp arkama daha çok yaslandım.

" Çocuklar, bırakın onu kendi haline. Çok geç oldu gidin yatın. Sabah sakin kafayla konuşursunuz. "

Semra anne bu sözleri söyledikten sonra yavaşça ayağa kalktı ve içeri girdi. Gözlerimi Ateş'in kolundaki saate değdirip görmeye çalıştım. Buraya saat 10 da gelmiştik ve şuan saat 1 di.

" Gidiyorum ben! "

Samet abi bahçe kapısını sertçe çarpıp dışarı çıkarken Toprak'ın da kalkmasını fırsat bilerek gözlerimi tekrar onun siyahlarına çevirdim.

Yabancılaştırdığı bakışları ile ayağa kalkıp o'da içeri girdiğinde, bahçedeki korumalarla göz göze gelmemle burada durmanın bir anlamı olmadığını fark edip bende onun peşinden gittim.