Beşik Kertmesi

15. BÖLÜM

*Gözlerimi kapatıp, sakinleşmeyi beklerken, dudaklarımın üzerinde hissettiğim dudaklarla, bir süre nefes alamadığımı hissettim... *

Ben daha kendime gelememişken, benden hızlıca uzaklaşıp ayağa kalktı. Ben donuk bakışlarla onu izlerken, elektriklerin geri gelmesiyle hızlıca gözlerimi kapadım. Karanlığa alışan gözlerimi bir süre kapalı tuttum.

Kapının sesiyle gözlerimi hızlıca açtım. Dışarı çıktığını anlayınca, az önce yaşadığımız olayı beynimde döndürmeye başladım.

Az önce beni öpmüştü! Az önce ilk öpücüğümü almıştı! Şu an öfkelenmem gerekirken, ben neden sakince oturup onun gelmesini bekliyordum?

Zorla mı öptü! Tepki verseydin...

Tepki vermek için vaktim kaldı mı sanki? Herşey o kadar hızlı gelişti ki; gerçek olup olmadığı konusunda emin değilim...

Açılan kapının sesiyle transtan çıkmış gibi silkelenip, kapıya baktım. Kucağındaki bir köpekle gülümseyerek içeri girdi.

"Gürültüyü çıkaran bu hanımefendiymiş... "

Hızla oturduğum yerden kalkıp yanına gittim. Kucağındaki küçük köpeği kucağıma alıp, şöminenin yanına ilerledim. Dizlerimin üzerine oturup köpeği sevmeye başladım.

" Sen ne kadar tatlısın öyle... "

Dış dünyadan soyutlanmış gibi köpeği severken, onunda yanıma oturduğunu hissettim. O da benimle birlikte köpeği severken, acıkmış olabileceği aklıma geldiğinde ona bir şeyler vermem gerektiğini düşündüm.

" Acıkmışmıdır acaba? "

Bakışlarını, köpeğin üzerinden çekip gözlerime çevirirken derin derin baktıktan sonra omzunu silkti.

" Bilmem. Öyledir herhalde."

Bir köpek ne yerdi ki? Süt içermiydi acaba? İçer ya.

"Süt içer değil mi? "

Omzunu silkip bilmediğini söyledi. Hızlıca yerimden kalkıp, mutfağa girdim. Dolaptaki sütü bir kabın içine boşaltıp, yavaş adımlarla salona geçtim. Aynı yavaşlıkla köpeğin önüne diz çöktüm. Köpek hemen sütü içmeye başlayınca gülümsedim.

" Su! "

Başımı Ateş'e çevirdim. Bir süre ne diyeceğini bilmiyormuş gibi etrafa bakındıktan sonra boğazını temizledi ve konuşmaya başladı.

" Bak ben-... "

Kapıyı büyük bir gürültüyle çalmaya başladığında kaşlarımı çatıp, kapıya baktım. Ateş hızlıca ayağa kalkıp, kapıyı açtı. Karşımızda, büyük bir heyecanla sütünü içmekte olan köpeğe bakan adam hızlıca içeri daldı.

" Sultan, kızım!.. Ah, çok korkuttun beni. "

Adam köpeği hemen kucağına aldığında biz ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Adam bakışlarını bize çevirip gülümsedi.

" Afedersiniz, bir an içeri paldır küldür girdim ama... Sultan, benim köpeğim. Bir an ortalıktan kaybolunca çok korktum. "

Hemen gülümseyip, adamın kucağındaki köpeğin başını okşadım.

" Bizde şimdi bulduk... Çok sevimli. "

Adam başını sallayıp, minnet dolu bakışlar attı.

" Çok teşekkür ederim. Ayrıca özür dilerim,"

Adam kapıya doğru ilerleyip Ateş'e baktı.

"Lütfen, kusura bakmayın, gece gece rahatsız ettim. "