Κεφάλαιο 46

1.3K 73 17
                                    

Και εκεί που καθόμασταν ανοίγει η πόρτα και μπαίνει με φορά ο Στέφανος .

Κατεθειαν πάει στον Νίκο και τον ξανά χτυπάει

"Καργιολη" του λέει και τον φτύνει

"ΓΑΜΩ ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΚΆΝΕΙΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ;;" Τον ρωτάω έξαλλη αφού σηκώνομαι από το κρεβάτι μου .

"Ήρθα να σου εξηγήσω" μου λέει με ήρεμο τρόπο.

"Πρώτον εσύ δεν μου είπες να μην ξανά μιλήσουμε και δεύτερον δεν με ενδιαφέρει γαμω τις παπαριές που θα μου πεις εντάξει; Πες τες άλλου " του λέω και από τα νεύρα μου είμαι έτοιμη να τον χτυπήσω.

"Δεν ήρθα για να σου πω παπαριές, απλός ήρθα γιατί δεν μου αρέσει να αφήνω ανοιχτές υποθέσεις και μετά μην νομίζεις, θα φύγω χωρίς καν να μου το ξανά πεις " μου λέει και με κοιτάει με μισώ μάτι .

Η φάση που θέλει να βγει από πάνω ξέρω γω

"Ρε δεν το καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω να σε βλέπω ; Ούτε ζωγραφιστο ;" Του λέω και αρχίσω και πλησιάζω απειλητικά προς τον μεριά του καθώς νιώθω ότι είμαι έτοιμη να κλάψω.

"Δεν με ενδιαφέρει, εγώ άμα δεν ξεκαθαρίσω την θέση μου δεν φεύγω "

"Χεστηκ-" πάω να πω αλλά με διακόπτει

"Σκάσε , δεν με ενδιαφέρει ,σκουπίσουν τότε . Θα μιλήσεις αφού τελειώσω και κάτσε τώρα κάτω "

"Άμα πιστεύεις ότι θα κάνω ότι μου λες σαν να είμαι το σκυλάκι σου είσαι γελασμενος"

"Πω γαμω απλά ακούμε "

"Δεν σε ακούω λέμε "

"ΒΟΥΛΩΣΤΟ ΓΑΜΩ ΒΟΥΛΟΣΤΟ, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΤΙ ΠΟΥΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ . ΗΤΑΝ ΟΛΟ ΕΝΑ ΓΑΜΗΜΕΝΙ ΣΧΈΔΙΟ ΑΥΤΟΥΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΏΗΝ ΜΟΥ . ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΙ ΕΝΝΟΩ, ΑΜΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΠΙΆΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΏΗΝ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΆΤΙ ΈΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ ΗΤΑΝ" Μου λέει και μου δείχνει τον Νίκο ο οποίος γελάει με πονηρό βλέμμα .

"Τι?" Λέω και είμαι έτοιμη να κλάψω.

"ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΛΌΓΟ ΝΑ ΣΕ ΑΠΑΤΗΣΩ, ΕΔΩ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΚΟΊΤΑΖΑ ΚΑΝ ΑΛΛΕΣ . ΚΑΙ ΕΣΎ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΦΊΛΗΣΕΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝΔΉΠΟΤΕ ΠΑΠΆΡΑ, ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΥ ΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ , ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ . ΗΛΙΘΙΑ ΣΑΝ ΤΗΣ ΑΛΛΕΣ ΕΙΣΑΙ " καθώς φώναζε πετάγονταν μια φλέβα στο μέτωπο του .

"Στέφανε εγ-" προσπάθησα να μιλήσω αλλά και πάλι με διέκοψε .

"Εσύ καλά θα κάνεις να μην τολμήσεις και με ξανά πλησιάσεις , και για δικό σου καλό την άλλη φορά να ακούς τον άλλον όταν θέλει να σου εξηγήσει κάτι " μου λέει και φεύγει χτυποντας δυνατά την πόρτα .

×Ο Αναρχικος×Место, где живут истории. Откройте их для себя