×Ο Αναρχικος×

Κεφάλαιο 47

Αλεξιας POV

*2 εβδομάδες μετά*

Έχουν περάσει δύο γαμημενες εβδομάδες .

ΔΥΟ

Χωρίς να τον έχω δει , χωρίς να έχω ακούσει την φωνή του , χωρίς να ξέρω άμα είναι καλα ή όχι , χωρίς να ξέρω άμα πηγαίνει με άλλες ή άμα τα έχει με κάποια , χωρίς τίποτα .

Όσα τηλέφωνα και αν τον έχω πάρει δεν το σηκώνει .

Μια φορα , πριν 2 μέρες με πήρε στις 3 τα ξημερώματα αλλά επειδή κοιμουνα δεν το σήκωσα , γαμω .

Και όταν τον ξανά πήρα πίσω δεν το σήκωσε. 

Ούτε τα μυνήματα δεν τα διαβάζει, ούτε ενεργός φαίνεται , ούτε στορυ βλέπει .

Στο σπίτι αποφευγει να έρχεται, και για αυτό πηγαίνει ο Κώστας όλη την ώρα εκεί .

Και όσες φορές και αν έχω πει στον Κώστα να πάμε μαζί μου λέει άστο καλύτερα άλλη φορά. 

Στο σπίτι του δεν τολμαω να πάω , γιατί από την μια ξέρω ότι θα με διώξει ή δεν θα μου ανοίξει καν άμα με δει από το ματάκι .

Και από την άλλη, και αυτό που φοβάμαι περισσότερο , είναι μήπως και μου ανοίξει καμία κοπέλα την πόρτα ή δω κάποια μέσα .

Γιατί τότε θα καταστραφω ολοκληρωτικά.

Αυτές τις 2 εβδομάδες το μόνο που κάνω είναι να ξυπνάω , να πηγαίνω σχολείο , να τρώω *αναγκαστικά*  , να διαβάζω λίγο και μετά να λιώνω στις σειρές με τα ζευγαρακια .

Συμμορία δεν έχω πατήσει καν , με τα παιδιά μιλάω λίγο πολύ από τα μυνήματα.

Και όσες φορές και να τους ρωτήσω πως είναι ο Στέφανος , κανένας τους δεν μου απαντάει.

Ανησυχώ τόσο γαμημενα πολύ και μου λείπει επίσης γαμημενα πολύ .

Γαμωτο μου , αμα δεν τον ξανά δω, να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω ξανά και να του πω πόσο τον αγαπώ, κυριολεκτικά δεν ξέρω και εγώ πως θα αντέξω .

Τον αγαπώ τόσο γαμημενα πολύ που ότι και να γίνει το μόνο που δεν θέλω είναι να τον χάσω .

9:00 η ώρα

Ας κάτσω να ξανα δω για 4η φορά το teen wolf

Στέφανος POV

Είμαι σε ένα μπαράκι μαζί με τα παιδιά από την συμμορία και το μόνο που κάνω είναι να κατεβάζω τα ποτά μονορουφι .

"Μλκ κοίτα τι καύλα είναι αυτή" μου δείχνει μια κοκκινομάλλα ο James.

"Ναι οκ" του λέω και ξανά κοιτάζω το ποτό μου .