×Ο Αναρχικος×

Κεφάλαιο 43

3 μήνες μετά

Αλεξίας POV

Αχ σε λίγο καιρό είναι οι πανελλήνιες και έχω αγχωθει παρά πολύ για το πώς θα τα πάω .

Έχω από την μία την Ισμήνη που με πριζει και αυτη ότι θα τα πάω καλά , να σημειώσω εδώ ότι είναι καλύτερη από εμένα , πολύ καλύτερα θα έλεγα βασικά.

Και από την άλλη τον Στέφανο που όλη την ώρα με πριζει για να μην διαβάζω και να πηγαίνουμε βόλτες .

Θα θελα τόσο πολύ να είμαι όλη την ώρα να είμαι έξω στους δρόμους αλλά όχι , δεν γίνεται .

Είναι τοσο κακό να καθορίζεται το μέλλον σου από κάτι παλιό εξετάσεις ή το ότι πρέπει σε αυτή την ηλικία να καθορίσουμε εμείς το επάγγελμα που θα κάνουμε στο μέλλον .

Εγώ μπορεί στο μέλλον να αλλάξω γνώμη και τσάμπα τότε όλα τα πανεπιστήμια δηλαδή.

Το μόνο καλό από όλο αυτό το πράγμα είναι το φαγητό .

Γιατί ή ο Στέφανος θα μου φέρνει ή η μάνα μου όλη την ώρα και οι δύο με τον λόγο πρέπει να έχω προσέχω την υγεία μου .

Καλά όχι ότι έχω θέμα αλλά άλλο αυτό .

"Μωρό μου " μου λέει ο Στέφανος που κείται πίσω στο ξαπλωμένος στο κρεβάτι

"Έλα "λέω καθώς γυρίζω και τον κοιτάζω

"Άσε ρε γαμωτο μου το βιβλίο και έλα να πάμε μια βόλτα ξεσκασεις" μου λέει και έρχεται από πάνω μου καθώς έχει τοποθετήσει τα χέρια του δεξιά και αριστερά από την καρέκλα του γραφείου .

"Πφφ λες ;" Τον ρωτάω

"Όχι καλέ , έτσι απλός κάθομαι και χαλάω το σάλιο μου." Μου λέει ειρωνικά

"Μμ ,καλά . Πάω να βάλω ρούχα , πήγαινε εσύ έξω για να ντυθώ " του λέω καθώς κατευθύνομαι στην ντουλάπα .

"Μα αφού σε έχω δει τόσες φορές γυμνή , ντρέπεσαι τώρα ; "

"Δεν είναι μωρό μου ότι ντρέπομαι, αλλά άμα εσύ μετά έχεις ορεξουλες , κρίμα αλλά εγώ δεν έχω " του λέω

"Θα προσπαθήσω να μην έχω , άντε άλλαξε τώρα " μου λέει και κάθεται αραχτός εκεί να με κοιτάζει .

Καθώς βγάζω το αθλητικό μου μουστάκι μένω γυμνή από το πάνω μέρος και πριν πάω να το αφήσω πετάγεται ο άλλος .

" Θέλω να το αφήσεις με σέξυ τρόπο " μου λέει

"Α ναι ; Ορίστε " του λέω και του το πετάω στην μάπα .

Πιάνω το μαύρο το σουτιέν μου από δίπλα και το φοράω .

Αφού βγάζω και το κοντό σορτσάκι μου και μετά με το μπραζιλ ο Στέφανος σηκώνεται και με πλησιάζει .

"Κάτσε εκεί που είσαι έχω παντόφλα " λέω και καθώς κρατάω την μαύρη παντόφλα στο χέρι μου εκβιάζοντας τον .

"Καλά καλά " λέει και οπισθοχωρεί.

Μετά από λίγο

"Έτοιμη ; ". Με ρωτάει και εγώ του γνέφω θετικά.

Αφού περνώ κλειδιά του κάνω νόημα για να σηκωθεί και αρχίζουμε να κατεβαίνουμε κάτω.

"Μπράβο βρε Στέφανε , επιτέλους την σήκωσες απο το βιβλίο που διάβαζε σαν ζαβλακομενο κάθε μέρα " λέει ο μπαμπάς μου καθώς τον χτυπάει στον ώμο .

"Ξέρεις ακούω " του λέω καθώς κουναω τα χέρια μου .

"Καλα καλά ναι , Στέφανε σήμερα παίζει η Παναθα μας , άμα είναι έλα από εδώ γιατί θα την δω μαζί με τον Κωνσταντίνο" του λέει

"Ρε μπαμπά Κώστας, έλεος κάθε φορα" λέει ο Κώστας καθώς κατεβαίνει τα σκαλιά .

"Οπως θέλω θα σε φωνάζω " του λεει ο πατέρας μου .

"Που είσαι ρε μπρο " λέει ο Κώστας στον Στέφανο αγνοοντας εντελώς τον μπαμπά.

"Έλα ρε μαλακα , θα πάω βόλτα με την Αλέξια , άμα είναι δεν λες και στην Ισμηνη για να έρθετε και εσείς " τον ρωτάει .

"Σόρρυ μπρο αλλά της είπα να έρθει από εδώ "μας λέει .

"Οκευ , να της δώσεις πολλά φιλάκια " λέω στον Κώστα

"Όσα θες και όπου θες " μου απαντάει με πονηρό βλέμμα .

"Ο γκοντ" λέω και βγαίνω έξω από το σπίτι καθώς από πίσω μου ακολουθούσε ο Στέφανος .

"Άντε πάμε " μου λέει και με και τυλίγει το χέρι του στον λαιμο μου και αρχίζουμε να περπατάμε προς το πάρκο .

Χελλοου μαι σεξοβομβες

Τι κάνετε ;

Εγώ επιτέλους πήγα στο εξοχικό μου , σόου , επειδή δεν έχω ίντερνετ εδώ και έχω δεδομένα μόνο άμα μου κάνετε κομμεντ και όλα αυτά θα τα βλέπω με λίγο χρονοκαθυστερηση

Τα λέμε στο επομενοο

Αμιγκος

~E♥

*Αυτο το κεφάλαιο το είχα γράψει από τις 30 Ιουνίου αλλά είχα ξεχάσει να τι ανεβάσω *