Κεφάλαιο 35

1.9K 100 9
                                    

Στέφανος POV

Είμαι στο δωμάτιο της Αλέξιας και κοιμάται στην αγκαλιά μου

Είχε δύσκολη μέρα , δεν μπορώ να πω

Είναι τόσο γλυκούλα γαμωτο μου όταν κοιμάται και θελω τόσο πολύ να την έχω όλη την ώρα στην αγκαλιά μου

Την νιώθω να κουνιέται

Όταν καταφέρνει να ανοίξει τα μάτια της με κοιτάξει

"Χμμ τι ώρα είναι ;" Λέει με αγουροξυπνημενη φωνή

"5 το πρωί" της λέω και της χαϊδεύω τα μαλλιά

"Καλημέρα , κάτσε γιατί δεν κοιμάσαι ;" Με ρωταει

"Δεν με περνει ο ύπνος"

"Α " μου λέει καθώς κοιτάξει άλλου

Τότε την πιάνω από τους γοφούς και την ανεβάζω πιο πάνω έτσι ώστε τα κεφάλια μας να είναι στο ίδιο ύψος

"Τι έγινε ;" Με ρωτάει καθώς γυρίζει και με κοιτάζει

Δεν της απαντάω και πηγαίνω το κεφάλι μου κοντά στο δικό της και την κοιτάζω έντονα στα μάτια

Τότε προς μεγάλη μου έκπληξη τοποθετεί τα χέρια της στον αυχένα μου και με φιλάει

Πω μαλακά φιλάει τόσο γαμάτα

Αλλάζω τις θέσεις μας και από εκεί που ήμουν εγώ από κάτω τώρα είναι αυτή

Σταματάω το φιλί και την κοιτάζω στα μάτια

"Μμ να σου πω " της λέω

"Τι;"

"Πως θα σου φαινόταν να ήσουν το κορίτσι μου ; " Την ρωτάω καθώς της χαμογελάω πονηρά μιας και περιμένω την αντιδραση της

"Τ-τι;" Με ρωτάει καθώς τραυλίζει

"Δεν άκουσες;" Την ρωτάω καθώς σηκώνω το δεξί μου φρύδι

"Μα αφού δεν νιώθεις τίποτα για εμένα " μου απαντάει με λυπημένο ύφος

"Ο μωρό μου , νιώθω πολλά περισσότερα από εσένα " λέω καθώς την φιλάω

"Αχ δεν καταλαβαίνω τι θέλεις " μου απαντάει καθως αφήνει ένα γελακι

"Θέλεις να στο ζητήσω έτσι ; Λοιπόν , θέλεις να γίνεις το κορίτσι μου ;" Την ρωτάω αλλά παρόλο που ξέρω την απάντηση της για κάποιο λόγο έχω αγχωθει γιατί ξέρω ότι μπορεί να μου το παίξει δύσκολη

Τότε με πιάνει και με φιλαει

Αφού με αφήνει την κοιτάζω στα μάτια

×Ο Αναρχικος×Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ