×Ο Αναρχικος×

Κεφάλαιο 33

Αλεξίας POV

Ειμαι στον δρόμο και γυρνάω χέρι χέρι μαζί με τον Τάσο

Καλά το πάμε , έπρεπε να βλέπατε απο την μία όλα τα παιδιά που μας κοιταγαν περίεργα και από την άλλη την Μαρια η οποία να έχει γίνει κατακόκκινη από τον θυμό της

Άμα με το βλεμμα της μπορούσε να με σκοτώσει , σίγουρα θα το είχε κάνει ίσα με 100 φορές

Μα καλά τι του βρίσκουν και αυτού του Τάσου δηλαδή

Οκευ όμορφο παιδί δεν μπορώ αλλά σαν τον Στέφανο δεν λέει

Καθώς περπατάμε και αυτός λέει μαλακίες μπροστά μου βλέπω τον Στέφανο

"Αυτός είναι " λεω στον Τάσο καθώς του τον δείχνω , διακριτικά πάντα

Τότε λίγο πριν γυρίσει ο Στέφανος το κεφάλι του και γυρίσει να μας κοιτάξει ο Τάσος με περνει και με φιλάει

Μπράβο του μπήκε κατευθείαν στον ρόλο του αυτός

"Θα το πληρώσεις αυτο" μου λέει καθώς σπάει το φιλί μας σιγανα

"Θενξ " του είπα και του χαμογέλασα

Και αρχίσαμε να περπατάμε όρος τον Στέφανο δηλαδή προς το σπίτι μου

"Γεια " του λέω χωρίς χρώμα στην φωνή μου

"Γεια σου Αλέξια και ...; " Λέει χωρίς να γνωρίζει το όνομα του Τάσου

"Τασος χάρηκα " λέει καθώς απλώνει το χέρι του για χειραψία

"Εμ ναι , και εσείς τι είστε ;" Λέει ο Στέφανος καθώς ανταποδίδει στη χειραψία και η περιέργεια φαίνεται να κυριαρχεί στο πρόσωπο του

"Ζευγάρι σήμερα τα φτιάξαμε" λέει ο Τάσος καθώς με ξανά φιλάει

"Χμ ναι " λέει καθώς σφίγγει τα χείρα του σε μπουνιές

"Άντε να μπαίνουμε μέσα κι όλας " λέω καθώς ανοίγω την εξώπορτα

"Ναι " σχολιάζει ο Στέφανος

"Ο έλα ρε μαλακα ήρθες επιτέλους " λέει ο Κώστας καθώς βλέπει τον Στέφανο

"Οπ γεια σας , εσύ ποιος είσαι ; " Λεει ο Κώστας καθώς βλέπει και εμάς

"Το αγόρι μου " απαντάω κατευθείαν

"Μάλιστα " λέει καθώς κοιτάζει περίεργα τον Στέφανο

"Εγώ είμαι ο Κώστας , αδερφός της Αλέξια " λέει και του δίνει το χέρι του

"Τάσος " λέει

...

Είμαστε με τον Τάσο στο δωμάτιο μου και καθόμαστε και οι δύο με τα κινητά χωρίς να κάνουμε τιποτα

"Πάντως σε θέλει " λέει έτσι στο άσχετο

"Ε;" Τον ρωτάω καθώς γυρίζω και τον κοιτάζω

"Λέω σε θέλει , πολύ κι όλας " μου λέει εννοοντας τον Στέφανο

"Και πως σου ήρθε αυτό ; " Τον ρωτάω καθώς περιμενω να δω τι θα απαντήσει

"Κοίτα άμα δεν ήσουν μπροστά άνετα θα μπορούσε να με είχε σαπίσει στο ξύλο και φαινόταν από μακρυά ότι ζηλεύει " λέει σαν να είναι αυτονόητο

"Δεν παίζει " του απαντώ μονολεκτικά

"Καλά εσύ παιδί μου είσαι γκαβη, επίσης ρε σε είχα να φιλάς χαλιά " μου λέει καθώς γελάει

"Και εγώ σε συμπαθώ" του λέω με μια ξινη φάτσα

"Λοιπόν πάμε κάτω να φάμε ;" Τον ρωτάω

"Πάμε "

...

Είμαστε στο τραπέζι και τρωμε μαζί με στεφάνο και Κώστα

Ο Κώστας δεν έχει σταματήσει τις αδιάκριτες ερωτήσεις

Και ο Στέφανος δεν έχει σταματήσει τα εχθρικά βλέμματα προς τον Τάσο

"Πάω να βάλω νερό " λέω καθώς διαπιστώνω ότι το νερό στο ποτήρι μου είχε τελειώσει

Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς την κουζίνα

Καθώς είμαι στην κουζίνα νιώθω κάποιον να με γυρίζει και να με κολλάει στο ψυγείο

Ε ποιος αλλος θα ήταν εκτός από τον Στέφανο

"Γιατί ;" Με ρωτάει

"Τι γιατί ;" Τον ρωτάω πίσω

"Γιατί τα έφτιαξες μαζί του ;"λέει αναφερόμενος στον Τάσο

"Και γιατί να μην τα φτιάξω μαζί του ;" τον ρωτάω επιθετικά

Όχι κι όλας που θα με κάνει και ότι θέλει

"Σόρρυ πριν λίγες μέρες μου είπες ότι έχεις αισθήματα για εμένα και τώρα πας και τα φτιάχνεις με οποιον νάνε ; " Με ρωτάει καθώς με σφίγγει περισσότερο στο ψυγείο

"Αμα θες να με πεις πουτανα πες με , έτσι κι αλλιώς δεν θα είναι και η πρώτη φορά . Και στεφανουκο όπως το είπες στο είχα πει ότι έχω αισθήματα για εσένα και εσύ με έγραψες " λέω εξαγριωμένη κάθε τον σπρώχνω απο πάνω μου και πήρα το ποτήρι μου με το νερό και έφυγα

Στέφανος POV

"Δεν ξέρεις γαμωτο μου δεν ξέρεις , για το καλό σου το κάνω " λέω σιγανα αφού έχει φύγει από την κουζίνα χτυπώντας το χερι μου στο ψυγείο

End of Στέφανος POV

Γεια σαςς

3ο κεφάλαιο σήμερα

Τελικά τα παιδιά καλά το πάνε

Πιστεύετε ότι στα αλήθεια ζήλεψε ο Στέφανος

Τι πιστεύεται ότι εννοεί στο τέλος ο Στέφανος

Τα λέμε στο επόμενο

ΦΙΛΑΚΙΑΑ

~Ε♥