Κεφάλαιο 18

2.1K 98 13
                                    

Στέφανος POV
Περιμένω εδώ και σίγουρα κάνα 10 λεπτό τον άλλον τον μαλακά το Κώστα να γυρίσει .

Μα καλά την πόρτα πήγε να ανοίξει , η γη άνοιξε και τον κατάπιε ;

Σηκώνομαι και πάω να δω που στον διαλο έχει πάει αλλά και κατευθυνομαι προς την πόρτα βλέπω τον Κώστα να έχει πάρει την Ισμήνη και να την φιλάει παθιασμένα .

Μπράβο ρε παιχταρα ,επιτέλους .

"Εμ " λέει η Ισμήνη καθώς έχει γίνει σαν πατζαρι

Ωχ το είπα αυτό δυνατό ; Κακό

" Μην ανησυχείτε κάντε την δουλειά σας εγώ πάω λίγο τουαλέτα " λέω καθώς κατευθύνομαι προς τις σκάλες για να ανέβω στον πάνω όροφο .

Καθώς όμως ανέβαινα κοίταζα προς τα πίσω τα πιτσουνακια και εκείνη την στιγμή νιώθω κάτι μπροστά μου και πέφτω κάτω .

Καθώς κοιτάζω βλέπω μια Αλέξια να έχει είναι από κάτω μου και να έχει γίνει κατακόκκινη .

"Τι κανεις εσύ εδώ ; " Λέω σιγανα

"Σουτ σκάσε βλέπω εδώ πέρα τα παιδιά " μου λέει καθώς μου δείχνει με το χέρι της τον Κώστα και την Ισμήνη

"Μα δεν είναι πολύ γλυκουλια ; " Με ρωτάει καθώς γυρνάει και με κοιτάζει

Τώρα που την παρατηρώ καλύτερα είναι πολύ όμορφη και ειδικά αυτά τα καστανά μάτια είναι μια σκετη κολαση παρόλο που είναι συνηθισμένο χρώμα .

Χωρίς να το καταλάβω πήγαινα όλο και πιο κοντά της μειώνοντας έτσι την απόσταση μεταξύ μας .

Κάποια στιγμή είχαν έρθει αρκετά κοντά και κοίταζα μια τα χείλη της και μια τα μάτια της και το ίδιο έκανε και αυτή .

Μέχρι που αποφάσισα να μειώσω εντελώς την απόσταση μας σε ένα γλυκό φιλί

Μέχρι που αποφάσισα να μειώσω εντελώς την απόσταση μας σε ένα γλυκό φιλί

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Εκείνη κατευθείαν ανταποκρίθηκε

Φιλιομασταν για περίπου μισο λεπτό μέχρι που τελειώσαμε γιατί έπρεπε να πάρουμε ανάσες .

×Ο Αναρχικος×Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon