Nude •Numara Komşum•

1.1

Son ders zili çalmış çoktan öğrenciler çıkarken ben sıramda oturmuş okulun boşalmasını bekliyordum. Yani aslında boşalmasını demek doğru olmaz, daha çok çoğu öğrencinin çıkmasını bekliyordum. Çünkü okulun çıkışı resmen bir savaş meydanı gibiydi, çıkışınız olurda bir daha girişiniz olmazdı. 

Çantamı topladıktan sonra hala okul dolu doluyken vaktin geçmesi için telefonumu çıkardım ve Yankı ile mesajlaşmalarımıza girdim. Ben sanıp başka bir kıza sarıldıktan sonraki yüz ifadesi aklımdan çıkmıyordu, çocuk resmen hayatının şokunu yaşamıştı. 

Eh, o da herkesi ben sanıp peşinden gitmesin o zaman.

Öğle arası kantinde tüm kızlara bakıp ben olup olmadığımı ayırt ederken her kızı ben sanması canıma tak etmişti. O yüzden en son ben sandığı kızın karşısında oturan arkadaşına mesaj atmış ve arkadaşını gizlice çekip bana göndermesini istemiştim. Kız ile bir aralar aynı serviste olduğumuzdan çokta sorgulamamış ve dediğimi yapmıştı. Kızın bana attığı fotoğrafı alıp Yankı'ya attığımda beni bulduğunu sanıp çok fazla heveslenmişti. Yazık.

Ama biraz daha kantini süzse beni görebileceğini biliyordum, bu riski göze alamazdım. Henüz onun karşısında çıkmaya hazır değildim. Yankı'nın kızın peşinden kalkıp gideceğini bildiğimden bana fotoğraf atan kıza bahçede arkadaşlarının onu çağırdığı yalanını söylemiş ve masadan kalkıp kantinden çıkmasına neden oldum. Bir bakıma yalanım tutmuştu da, bahçede gerçekten arkadaşları vardı. Böylelikle o beni fark etmeden kantinden kolayca çıkmış oldum.

''Şşşt güzelim, napıyorsun sen ya?'' diye ne zaman dibime geldiğini bilmediğim çok sevgili sınıf arkadaşım olan Ece konuştuğunda mesajlara daldığımdan dolayı fark etmediğim için irkilmiştim. 

Baş parmağımı damağıma götürüp bastırırken ''Ulan hayvan herif sana kaç defa diyeceğim yanıma gizli gizli gelme diye? Şerefsiz korkuyorum diyorum sana....'' diye çıkıştım.

''Oy oy oy...benim biricik arkadaşım korkmuş mu benden? Oy ben sana kıyamaaaammmm..'' diyerek yanağımdan makas aldı. 

''Kafana çarpcam bir tane göreceksin oy'u sen.'' 

O sırada elimden telefonumun birden alınmasıyla dumura uğramış gibi kaldım bir süre. Elimden telefonumu çalıp mesajlarımı okuyan Pelin'i gördüğümde fare görmüş kedi moduna geçmiştim anında. 

''Ver lan telefonumu!'' diyerek yerimden kalkıp Pelin'in üzerine atlayacakken Ece önüme geçti ve engelledi beni.

''Vay vay vay ablamız bir erkekle konuşuyormuş, Ece. Ben şok.'' Ece Pelin'in bu sözüne kafasını baykuş gibi 180 derece döndürüp kocaman gözlerle baktı. ''Şaka mı yapıyorsun? Bu kız,'' önce  beni gösterdi sonra da Pelin'in elinde duran telefonumu gösterip ''Erkek? Konuşmak? Ben şok, ben iptal. Ulan iyi bak kız olmasın konuştuğu kişi?'' diye hayretle konuşan Ece'nin kafasına şaplağı indirdim.

''Yok knk bir insan niye kız arkadaşını Babacık diye kayıt etsin ki? Erkek bu erkek besbelli erkek olduğu.''

''Babacık diye mi kayıt etmiş? Yuh!''

Ece'nin kafasına bir şaplak daha indirip bağırdım. ''Verin lan telefonumu! Sizene kimle konuşuyorsam!''

Ece'yi göğsünden itip Pelin'e doğru ilerlediğim sırada Pelin tek omzuna asılı çantasını sıkıca kavrayıp koşmaya başladı. 

''LAN! PELİN! GERİ VER LAN TELEFONUMU! ŞEREFSİZ!''

''Kanka valla kusura bakma, ben bunu kim olduğunu öğrenmezsem çatlar ölürüm, bu gece gözüme bir gram uyku girmez, eve gidince menepoza girerim ben kesin. Bugünlük telefonuna veda eetttt!'' diye konuşarak koşan Pelin'in arkasından ben koştum, benim arkamdan ise Ece koştu.