Nude •Numara Komşum•

2.6

Alisya: Yankı telefonu açar mısın lütfen  (✓✓)

Alisya: Yankı aç şu telefonu(✓✓)

Alisya: Yemin ederim sinir krizi geçireceğim şimdi (✓✓)

Alisya: Konuşmamız gerek(✓✓)

Alisya: AÇ ŞU TELEFONU!(✓✓)

Alisya: BARİ MESAJLARA BAK!(✓✓)

Alisya: Ölürsem mezar taşıma senin yüzünden olduğunu yazarsınız artık. (00.48)

Alisya: Nasıl olsa yarın okulda görüşeceğiz (02.16)

Alisya: O zaman nereye kaçacaksın acaba?(✓✓)

Alisya: Eğer okula gelmemezlik yaparsan evine gelirim.(✓✓)

Alisya: İnadına bakmıyorsun değil mi mesajlarıma? (03.51)

Alisya: Yoksa bildirimlerden mi okuyorsun?(✓✓)

Alisya: Mesajlar hem çift tik oluyor, bu da kesin olarak bildirimlerden okuyorsun demektir.(✓✓)

Alisya: Sen telefonu açana, mesajlarıma bakana kadar seni rahat bırakacağımı mı sandın?(✓)

Alisya: NEEEEĞĞĞ! (✓)

Alisya: Mesajlar tek tik mi? (✓)

Alisya: Utanmaz (✓)

Alisya: Bir de internetini kapatmış! (✓)

Alisya: HA-Rİ-KA!!! (✓)

Alisya: ŞİMDİ DE TELEFONU KÖKTEN KAPATMIŞSIN (✓)

Alisya: Nasıl olsa açacaksın bu telefonu (✓)

Alisya: Sonsuza kadar kapalı kalacak değil ya? (✓)

-*-

Hayatımızda birden çok, hatta çok çok fazla hata yapmışızdır muhakak. Tek bir insanın bile çıkıp ben şu yaşımdayım, hiç hata yapmadım dediğini duymadım. Diyemezler çünkü. Hata yapmak insanın doğasında vardır çünkü. Zaten bir şeyleri de hata yapa yapa öğrenmez miyiz?

Tüm gece uyumadığım için kızaran gözlerim ile okula giriş yapmakta bulunduğumda tüm gözlerin benim üzerimde olmasını bekledim. Nedeni ise basit: Yankı ile aramdaki dava. Şimdiye çoktan duyulur sanıyordum ama kimsenin dikkati üzerimde olmadığına göre daha olay yayılmamıştı, ya da insanlar yüzüme bakarak konuşmak yerine yine her zamanki gibi dedikodumu arkamdan yapacaklardı. Kimin umurunda?

insanların hakkımda neler dediğini, uydurduğunu uzun yıllar önce umursamayı bırakmıştım. Ve güzel olan şuydu ki bıraktığım an üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissetmiştim. 

İnsanın asıl yükü başkalarının dediklerine göre şekillenmeye çalışmakmış...

Bunu geçte olsa anlamıştım. O yüzden şimdi arkamdan da yüzüme karşı da ne dediklerini umursamıyordum. 

Saçlarımı at kuyruğu yapmış ve yüzümdeki uykusuzluğu temsil edecek her unsuru kapatma gereği duymadan sıfır makyaj ile okula gelmiştim. Bu anlar genelde kendimi halsiz, bitkin veya hasta olduğum anlar olurdu ama yine de o zamanlar bile en azından yüzüme bir krem sürerdim.