MAVİ UMUTLAR(İslami Yaşantılar Serisi/2) *TAMAMLANDI*

Ⅰ-1/RÜYA

➳ Giriş bölümüne gösterilen ilgi çok güzeldi. Oy verip yorum yapan, okuyan herkese çok teşekkür ederim. ☺

✭ ✭ ✭ ✭ ✭

4 yıl önce...

"ADA"

"Hala hazır değil misin aşkım?"

Rüzgar'ın ikinci kez seslenmesiyle keyfim de yerine gelmişti. Onu bekletmek en büyük hobilerim arasındaydı. Ayrıca beni bekleyecek olmasını bilmek de gururumu okşuyordu. Bu zamana kadar kimseyi beklememiş olan Rüzgar ÜSTÜN beni bekliyordu!

Parfümümü de üzerime sıktıktan sonra boy aynamda kendime baktım. Strablez mini boy elbisemin içinde gayet güzel gözüküyordum. Saçlarım iki omzumdan aşağı iri dalgalarla dökülüyordu. Dudaklarıma sürdüğüm şeker pembesi rujsa dudaklarımı daha dolgun gösteriyordu. Gözlerimde ki makyaj ise yeşil gözlerimi daha de belirgin etmişti.

Annemden gelen bir güzelliğe sahiptim. Bu yüzden insanlar Türk olup olmadığımı sorarlardı genelde. Bende annemin Türk olmadığını söyler bir nevi hava atardım diğer insanlara.

Her girdiğim ortamda insanların dönüp bana bakmasını seviyordum. Uzun boyum ve zayıf vücudumla manken gibiydim ve insanların tüm dikkatini üzerime çekecek bir yüz güzelliğim vardı.

Avantajlarımın farkındaydım ve bunları kullanıyordum. Sürekli mini şeyler giyerek bacaklarımı gösteriyor, beyaz tenimi herkesin beğenisine sunuyordum.

Makyaj yapmayı da seviyordum. Bu yaşımı daha da büyük gösterdiği için benden büyük olan kişilerin bile dikkatlerini üstüme toplamamı sağlıyordu.

Hazır olduğuma kanaat getirdiğim halde sırf Rüzgar'ı bekletmek için aşağı inmiyordum. Birilerinin beni beklediğini bilmek güzeldi. Özellikle bu biri çok yakışıklı ve bana aşıksa.

Rüzgar'ın bana olan aşkını cemiyette duymayan yoktu. Yılda bir kez düzenlenen tüm cemiyetin katıldığı bir baloda aşkını ilan etmişti bana.

O gün de yine sıkıntıyla her genç gibi gecenin gelmesini bekliyordum. Aileler gitsin diye sabırsızlanıyordum.

Böyle sağda solda vakit geçirirken birden tüm ışıklar kapanıp sadece sahne aydınlık bırakılmıştı. Sahneye baktığımda cemiyetin en yakışıklısı olan Rüzgar ÜSTÜN'ün sahneye çıktığını görmüştüm. Ne olduğunu merak etsemde cemiyetin en güzel kızı olarak diğer kızlar gibi bakmamam lazımdı. Diğer kızlardan hayranlık sesleri yükseliyordu. Bense ifadesiz bir şekilde duruyordum.

Tüm hoparlörlerden benim ismim duyulunca sahneye odaklandım bu sefer. Rüzgar o kadar kalabalığın içinde gözlerini bile kırpmadan bana bakıyordu.

Bakışlarım salona doğru kayınca tüm kızların bana kıskançlıkla baktığını görmüştüm. Annem ile gözgöze geldiğimde ise o bana gülümsüyordu. Saf değildim, annem de değildi. Hiç kimse değildi. Mevzuyu çoktan anlamıştık.

Bakışlarımı tekrar sahnedeki Rüzgar'a çevirmiştim. Yüzünde etkileyici bir gülümseme vardı. Dıştan ne kadar ifadesiz durarsam durayım, içim eriyordu gülümsemesi altında. Kim olsa aynı şeyleri hissederdi zaten.

Ne diyecek diye tüm salon nefes almayı bırakmış pür dikkat Rüzgar'a bakarken o bilerek söylemeyi geciktiriyor gibi gözüküyordu. Merak uyandırmayı seviyordu.

"Seni seviyorum" dediği an görmesem de tüm gözlerin üstümde olduğunu biliyordum. Ne yapacağımı bilemiyordum. Hiç kimse bana bu tarz şeyler yapmamıştı. Annem dışında kimseden seni seviyorum sözünü de duymamıştım. Genellikle insanlar yanıma yaklaşacakları zaman "çok güzelsin bebeğim" ya da "çok hoşlandım senden" tarzı cümleler söyler, ben de beğendiklerimin yanıma yaklaşmasına izin verirdim.