"Λοιπόν Χάρη..." Αρχίζει να μου λέει ο μπαμπάς της Μυρσίνης καθώς κάθεται στο γραφείο του μπροστά μου ενώ εγώ κάθομαι σε μια άλλη καρέκλα ενώ αισθάνομαι κάπως αμήχανα.
"Δεν ξέρω... Ποιά είναι η σχέση σου με την κορούλα μου... Την Μυρσίνη... Ούτε ξέρω αν την αγαπάς ή όχι... Αλλά ξέρω... Ότι εκείνη... Δυστυχώς ή ευτυχώς... Είναι πολύ ερωτευμένη μαζί σου. Και σε αγαπάει πολύ." Μου λέει και τον κοιτάζω με θάρρος.
"Αλήθεια... Εγώ... Αγαπάω πολύ την Μυρσίνη. Είναι... Το μικρό μου ζαχαρωτό... Και την λατρεύω. Αλήθεια. Για αυτό... Ήρθα σήμερα... Γιατί την αγαπάω και θέλω να είμαι ξανά μαζί της... Ή τουλάχιστον... Να... Να είμαι ξανά στην ζωή της." Του λέω και αφήνει μια ανάσα.
"Γιατί χωρίσατε?" Με ρωτάει.
"Επειδή... Όταν... Όταν έχασα την μαμά μου πριν μερικές εβδομάδες... Πήγα να πιώ... Για να θρηνήσω... Όπως είναι το έθιμο μου... Εμμμ... Επειδή... Δεν ήρθε κοντά μου να με κάνει να μου συμπαρασταθεί... Της μίλησα λίγο άσχημα... Χωρίς να το σκεφτώ και πολύ καλά... Εμ... Της μίλησα πολύ άσχημα... Και την έκανα να κλάψει... Και... Ναι... Εμ... Νιώθω... Πολύ άσχημα. Αλλά... Δεν μπορούσα να την πλησιάσω... Για να της ζητήσω συγνώμη γιατί είχα... Αρκετές υποχρεώσεις... Και κυρίως έχω... Να προστατεύσω και να κάνω τα αδέλφια μου να νιώσουν καλύτερα. Ξέρετε... Έχω δύο αδελφάκια εννιά χρονών και μια έγκυο έφηβη αδελφή η οποία έχει και ορμόνες... Καταλαβαίνετε. Δεν... Δεν μπορούσα να πλησιάσω εύκολα την Μυρσίνη μου." Του λέω και με κοιτάζει σοβαρά.
"Πως τα πας με τα αδέλφια σου? Εννοώ... Πως τα πάτε στο... Οικονομικό θέμα." Με ρωτάει και καθαρίζω τον λαιμό μου.
"Να... Εμ... Εντάξει. Καλά τα πάμε. Σχετικά. Εντάξει... Χάσαμε κάποια χρήματα που έβγαζε η μαμά μου πηγαίνοντας σε διάφορα σπίτια να ή να κάνει baby sitting αλλά εντάξει. Κληρονόμησα ένα μαγαζί... Και όλα καλά. Ευτυχώς βγάζω καλά χρήματα για να φροντίσω και τα αδέλφια μου αλλά και τον εαυτό μου." Του απαντάω.
"Να... Να σε ρωτήσω... Δηλαδή... Η μοναδική πηγή εσόδων σου... Είναι από το μαγαζί σου?" Με ρωτάει.
"Ναι... Εμ..." Αρχίζω να του εξηγώ και τότε έρχεται στο μυαλό μου... Η Μυρσίνη και... Συγκεκριμένα η καρδιά της.
"Η μαμά μου... Είχε έναν λογαριασμό στην τράπεζα... Με αρκετά χρήματα... Που έχουν έρθει τώρα στον δικό μου λογαριασμό... Από έναν άνδρα... Που ο πατέρας μου... Έσωσε την ζωή της κόρης του... Μετά θάνατον... Δωρίζοντας της... Την καρδιά του." Του λέω και αφού αφήσει μια ανάσα κάθεται καλύτερα στην θέση του.
YOU ARE READING
Ταξικά
HumorΚαι ταξικά... Το πράγμα δεν τσουλάει... Το ξέρω δεν σου παει... Να τα έχεις με φτωχό...