Οι κόσμοι τους

500 62 154
                                    

Μυρσίνης POV

"Για την δεσποινίς Παπαλουκά?" Μας ρωτάει ο γιατρός πλησιάζοντας μας και αμέσως με τον Χάρη και τον Μάκη σηκωνόμαστε και τον κοιτάζουμε αγχωμενοι.

"Ναι! Πείτε μας! Είναι καλά η αδελφή μου?" Ρωτάει αμέσως  ο Χάρης ενώ βλέπω πως έχει σχεδόν βουρκωσει.

"Μην ανησυχείτε. Η νίκη είναι καλά. Της κάναμε πλύση στομάχου και όλα πήγαν καλά. Ήρθε έγκαιρος ενώ όπως φαίνεται το γεγονός ότι δεν είχε ποτέ ξανά κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών ή ακόμα και αλκοόλ της έσωσε την ζωή. Δεν θα κατάφερνε αλλιώς να επιβιώσει." Μας εξηγεί και ανακουφίζομαι.

Μπορεί να μην την ξέρω την μικρή... Αλλά δεν θα ήθελα να πάθει κακό.

Είναι ένα μικρό κορίτσι...

Μόλις 16 ετών..

Έκανε ένα λάθος.

Δεν θα μπορούσα να το διαχειριστώ αν ένα μικρό κορίτσι έχανε την ζωή του για ένα τέτοιο λάθος.

Γενικά δεν μπορώ διαχειριστώ την ιδέα του θανάτου...

Τόσα παιδιά χάνουν την ζωή τους...

Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό...

Γιατί πρέπει τα παιδιά να πεθαίνουν?

"Που είναι τώρα? Την έχουν μεταφέρει στο δωμάτιο? Πότε μπορεί να βγει? Είναι καλά?" Ρωτάει φοβισμένος και ο Μάκης βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

"Θα την μεταφέρουν τώρα στο δωμάτιο της στο 247. Και θα πρέπει να μείνει μερικές μέρες στο νοσοκομείο για παρακολούθηση. Και είναι μια χαρά. Αλλά δεν έχει ξυπνήσει ακόμα." Του απαντάει ο γιατρός.

"Εντάξει. Σας ευχαριστούμε πολύ." Λέει ο Χάρης και αφού ο γιατρός μας χαμογελάσει λίγο αμήχανα φεύγει.

"Μικρό ανθρώπινο ζαχαρωτό..." Με φωνάζει ο Χάρης και γυρνάω και τον κοιτάζω.

"Σε ευχαριστώ πολύ. Για όλα. Και θα σου επιστρέψω τα χρήματα που έδωσες για την αδελφή μου." Μου λέει χωρίς να με κοιτάζει και εγώ του χαμογελάω.

"Μην ανησυχείς. Όλα καλά. Και δεν χρειάζεται να μου δώσεις πίσω τα χρήματα. Τα έδωσα για την Αναστασία και για να μην έχετε μπλεξίματα. Όχι για να μου πεις ευχαριστώ. Ούτε για να μου πεις μπράβο. Το ήθελα και το έκανα. Και έκανα και μια απλή δωρεά στο νοσοκομείο." Απαντάω εγώ.

"Δεν δέχομαι φιλανθρωπίες και δωρεές από κανέναν. Μπορούμε να τα καταφέρουμε οικονομικά." Απαντάει εκείνος και μου κάνει εντύπωση.

ΤαξικάOnde histórias criam vida. Descubra agora