TATİL KÖYÜNDE AŞK

10.Bölüm

Herkese Selaamm,

Bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın

İyi okumlar 🙋🏽‍♀️💜

•••

Bartu ve Selin ile ayrıldıktan sonra Çağlar ile eve gelmiştik.

Bana söyleyecek bir şeyi olduğunu söylemişti ama eve geldiğimizden beri odasından çıkmamıştı. Ne söyleyeceğini deli gibi merak etsemde sormamıştım.

Elbet söyleyecekti.

Yatakta yatmaktan sıkılarak ayağa kalktım ve dolaptan kıyafet alıp duş almaya karar verdim. Hem başım ağrıyordu hemde bugün baya gezdiğimiz için terlemiştim.

Banyoya girip uzun süre suyun altında kaldım. Parmaklarım artık buruşmaya başlarken son kez durulanıp suyu kapattım ve kabinden çıktım. Üstüme bornozumu geçirip saçlarıma havlu sardım.

Rahatlamış hissediyordum...

Odaya dönüp kapıyı kilitledim ve kurulanıp çamaşırlarımı giyindim.
Çıkardığım saten şortu ve yarım kollu düğmeli üstünü, üstüme geçirip saçlarımı havlu ile kurulayıp taradım. Taradğım saçlarımı basit bir örgü yapıp telefonumu alarak odadan çıktım.

Midemden gelen sesler acıktığımı belli etmek istercesine volümünü arttırırken ne yiyebileceğimi düşündüm..

Ağır bir şeyler yemek istemiyordum zaten yapacak kadarda enerjik değildim.

Buzdolabını açıp uzun uzun bakmaya başladım. Yavaş yavaş dolabın içindekilere azalıyordu. Dudaklarımı büzüp memnuniyetsizce dolabı kapadım.

"Acıktın mı sen?" Çağlar'ın sesi ile sıçrayarak ona doğru döndüm. Başımı olumlu anlamda sallayıp,"Evet." Dedim.

"Yapayım mı bir şeyler?" Diye sorduğunda dudaklarımı büzerek yüzüne bakmaya devam ettim.

"Aslında açım ama bir şeyde yemek istemiyorum." Diye mırıldandım. Öyleydi. Aç hissediyordum ama önüme yemek konsa yiyemezdim.

"Ben basit bir şeyler hazırlarım şimdi, sen geç oturma odasına." İtiraz etmeden mutfaktan çıkarak oturma odasına girdim. Tekli koltuğa oturup sehpada duran kumandayı alarak televizyonu açtım.

•••

Çağlar'ın önüme koyduğu tepsiyle teşekkür ettim ve yerdeki sehpanın önüne çöktüm. Bacaklarımı bağdaş yapıp dudaklarımı yaladım. Yemek konusunda gerçekten başarılıydı.

"Bu kadar güzel yemek yapmayı banada öğretmen gerekiyor." Diye mırıldandım.

"Epey çaba sarf etmen gerekiyor öğrenmen için. Yemek yapmak göründüğü kadar kolay değildir." Burnumu kırıştırarak yüzüne baktım. Konuşmuştu yine bay bilmiş.

"Sen kendine neden hazırlamadın?" Diye sordum konuyu değiştirmek istercesine.

"Ben pek aç değilim." Dediğinde sesindeki gerginlik apaçık belli oluyordu. Onu geren bir şeyler olduğu belliydi ve bunun bana söyleyeceği şey ile ilgili olduğunu hissediyordum.