13.Bölüm

12.5K 708 160
                                    

Merhabaa arkadaşlaar 🧚🏼‍♀️🧚🏼‍♀️

Bol bol yorum yapmayı ve bölüme başlamadan önce yıldızı parlatmayı unutmayın.

Keyifli okumalar ~

•••


Ufacık bir sevinçle nasıl havalara uçup minicik bir düşünceyle kendimi nasıl yerden yere vurduğumu kimseye anlatamıyordum.

Herkesten nasıl kaçmaya çalıştığımı, zaman ve mekandan nasıl koptuğumu, koskoca evrende kendime nasıl yer bulamadığımı anlatacak söz bulamıyordum.

İyi bir insan olmak için nasıl tüm ruhumla uğraştığımı ama tüm dünyanın yükünü, suçlarını ve yanlışlarını sırtlanmışçasına her sabah kendimi yataktan çekip çıkardığımı da anlatamıyordum. Kendimi neden hiçbir güzelliğe değer görmediğimi de. Bu buz gibi yalnızlık ve kor gibi korkuyu tarif edemiyordum.

İndiğimiz otobüsten valizleri aldıktan sonra kahvaltı etmek için terminalin yanında olan bir restoranta girdik.

Tam üç saattir yoldaydık Çağlar ile. Bizim için epey eğlenceli geçsede saatler sonra olabilecek her şey yüzümün düşmesine sebep oluyordu.

"Güzelim,serpme kahvaltı yapalım mı?" Başımı onaylarcasına salladım.

"Buradan sonra bir otele yerleşiriz?" Yeniden,dalgınca başımı salladım.

İçimde büyük bir sıkıntı vardı. Otobüsten iner inmez bu sıkıntı girmişti içime.

"İyi misin güzelim." Çağlar'ın yanağımı okşadığında üzgünce baktım ona.

"Değilim. Tam şuramda bir ağrı, sıkıntı var." Elimi göğsümün üstüne koydum.

"Şh, sen güçlü bir kadınsın. Üzme kendini. Her şey çok güzel olacak tamam mı? Ben varım yanında." Ağlamak istiyordum. Ben bu adamı hak edecek ne yapmıştım.

"Seni çok seviyorum. İyi ki varsın." Elini tutup avuç içini öptüm.

Çok seviyordum.

"Bende seni çok seviyorum güzelim." İkimiz birbirimize gülümserken çalan telefonum ile ellerimizi ayırmak zorunda kaldım.

"Neşe arıyor. Sonunda tanışacaksınız." Aramayı cevapladım.

"İndiniz mi otobüsten bebeğim. Geldik biz." Dışarı tarafa doğru baktım.

"Hemen yan restoranttayız." Telefon suratıma kapanırken şaşkınca telefonu masaya geri bıraktım.

"Neşe ve Merthan gelmiş." Dedim merakla yüzüme bakan Çağlar'a.

"Öykü!" Neşe'nin sesi ile ayağa kalktım. Bedenime dolan kollar ile sendelesemde toparlanarak bende Neşe'ye sarıldım.

"Lan çok özlemişim seni." Neşe yanaklarımı öperken gülerek ayrıldım ondan.

"Bende seni çok özledim Neşe."

"Merhaba, Çağlar ben." Çağlar elini önce Neşe'ye uzatığında Neşe imâ ile bakıp elini sıkmıştı.

"Neşe bende enişte. Bu da biricik sevgilim, gelecekteki müstakbel kocam Merthan." Çağlar ve Merthan da tanıştığında hep beraber masaya oturmuştuk.

TATİL KÖYÜNDE AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin