Sıcak dudaklarının tenime değmesi karnıma sancılar girmesine sebep oluyordu.
Yabancısı olduğum ne kadar duygu varsa hepsi Çağlar sayesinde gün yüzüne çıkıyordu.
Dudakları boynuma doğru inerken başımı hafifçe geriye yatırarak daha fazla alan sundum...
"Günaydın güzelim." Hafifçe gerinerek gözlerimi odada gezdirdim. Her şey yabancıydı. Alışmam zaman alacaktı. Fakat sonu güzel olacaktı.
Hissediyordum.
"Düşünme fazla. Kalkıp güzelce giyinelim ve kahvaltı edelim." Yataktan çıkarak ayaklandım.
"Tamam o zaman. Ben diğer banyoyu kullanırım." Cevap beklemeden diğer odaya girdim.
Etrafta gözlerimi gezdirip banyo kapısana doğru geçip rutin işlerimi hallettim.
Birkaç dakika aynanın karşısında öylece durup kendime telkinler verdim.
Her şey güzel olacaktı.
İyi olacaktı.
Kendi ayaklarım üzerinde durmayı başaracaktım.
Gerçeklerden kaçmayacaktım.
Derin bir nefes alarak alnımı sıvazlayarak banyodan çıktım. Kenarda dolan valizi yere devirerek içinden mavi bir eşofman ve aynı tonlarda askılı üst aldım. Dışarısı her ne kadar soğuk olsada evin içi oldukça sıcaktı.
Uyuşuk hareketler ile çıkardıklarımı üzerime geçirdim. Uzun saçlarımı tepeden sıkı bir at kuyruğu yaparak odadan çıktım.
İçeriden gelen seslere kulak vererek o tarafa doğru ilerledim.
"Yine geçmişsin ocağın başına?" Çoktan kahvaltıyı hazırlamaya başlayan Çağlar'ın yanına geçerek tezgahın üzerinde hazır olan kahvaltılıkları masaya bıraktım.
