TATİL KÖYÜNDE AŞK

21.Bölüm

Yorum yapın ve yıldızı parlatmayı unutmayın...

Keyifli okumalar ~

•••

Sözlerimden sonra Çağlar'ın omzuları çökmüş sessizce odadan çıkmıştı.
Çıksındı zaten, şuan bebeği görmeyi hak eden en son insandı.

Gözlerimde kırgınlık ve pişmanlık benim canımı yaksa da hak etmişti.

O da düşünmeden benim kalbimi kırmıştı. Canı biraz yansındı. Benim neler hissettiğimi hakkında biraz empati kurabilsindi.

"Karnınızı açar mısınız lütfen." Doktorun sesi ile kendime gelirken Selin benden önce davranarak üstümdeki ince hastane pikesini çekmiş ve giydiğim tişörtüsü sıyırmıştı.

Doktor soğuk jeli karnıma döküp aleti karnımda gezdirmeye başladığında da kalp atışlarım yine hızlandı.

Doktor ekrana doğru yaklaşıp birkaç düğmeye bastı. Gözlerimi ekrana doğru çevirdiğimde ona dair bir şeyler görmeyi bekledim.

"İşte burda. Henüz çok küçük." Doktorun parmağını koyduğu yere baktığımda gözlerim dolu dolu oldu. Göremesem bile artık varlığını şimdi daha fazla hissediyordum.

Birkaç dakikanın sonunda doktor yeniden, gülümseyerek bana doğru döndü merakla söyleyeceklerini bekledim.

"Bebeğiniz yaklaşık dört haftalık.  Gelişimi iyi. Sizde kendinize dikkat etmeyi ihmal etmeyin, biraz zayıf görünüyorsunuz yeme ve içmenize fazlası ile dikkat edin. Birkaç destekleyici vitaminde ben yazacağım size." Doktor peçete uzatıp makinayı kapattığında karnımı sildim.

"Doğrulamama yardım eder misiniz?" Selin doğrulmam için yardımcı olduğunda ona teşekkür ettim.

"Ne zaman çıkabilirim?" Diye sordum hâlâ odada olan doktora.

"Serum bittikten sonra çıkabilirsiniz. İsterseniz sizin için randevu takvimi oluşturayım. Düzenli olarak kontrole gelmek iyi olacaktır." Başımı salladım.

"Olur tâbii. Oluşturun lütfen." Bebeğim ve benim için en iyisi neyse o olmalıydı.

•••

Hastaneden çıkışım yapılırken ben ayakkabılarımı giymek için Selin'in yardımına ihtiyaç duymuştum. Bedenim ölü gibiydi. Yattığım yerden doğrulunca bunu daha iyi anlamıştım.

"Bir iki gün sizde kalsam sorun olur mu?" Diye soru verdim Selin'e. Biraz yalnız kalmak benim ve onun için en iyisi olacaktı. Yani ben böyle düşünüyordum.

"Emin misin kuzum." Gözlerimi yumarak başımı salladım.

"Hatasını anlaması gerekiyor Selin. Pişman olduğunu gördüm gözlerinde fakat olmaz." Selin sessiz kaldı, tamamen ayaklandığım sırada odanın kapısı açılmış ve içeriye o girmişti.

"Ben dışarıdayım." Selin kaçarcasına odadan çıktığında umursamaz bakışlarla gözlerine doğru baktım.

"Ne oldu. Söylediklerin için vicdanın sızladı ve özür dilemeye mi geldin?" Alayla konuşup,alayla güldüm.

"Güzelim konuşalım lütfen." Gözlerimi açıp kapadım ve yatağın ucuna oturdum.

Konuşsun bakalım.

"Biliyorum söylediklerimi asla geri alamam ama sende bana hak ver be güzelim. Ben zaman zaman evde olamayacağım sen tek kalacaksın. Yalnız yapamazsın ki sen hele şimdi karnında bir can var. Dün kelimelerimi düzgün seçmedim belki ama niyetim asla seni üzmek değildi." Dediklerinin bazı kısımlarında haklı olsa bile söylediği çoğu kelimeyi seçerek söylemeliydi.