TATİL KÖYÜNDE AŞK

17.Bölüm

Selaaam.

Şurada küçük bir konudan bahsedip bölüme geçeceğim.

Kitabın bölüm başına 1K okunma geliyor. Benim yüz küsür vote isteyip yüz küsür yorum istemem anormal değil.
Emeğimin karşılığını istemem gayet normal!

Bölüm uzunluğu kısalığına gelirsek.
En azından bir şeyler yazıp atıyorum ve elimden bu kadar geliyor.

Sıkıldım artık şu uzunluk kısalık muhabbetinden. Memnun değilsen okuma ben kalanlara yola devam ederim.

Bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın.

Bölüm |+18| içermektedir. Rahatsız olacaklar için başladığı yeri belirteceğim.

•••

Çağlar, ablası ve ben evde yalnız kaldığımızda ellerim dizlerim arasında sessizce yerimde oturuyordum.

Az önce olanlar. Söylenen sözler içimdeki tüm enerjiyi alıp başka diyarlara uçurmuştu.

"Tanışamadık. Aylin ben." Eğik olan başımı kaldırarak ablasına baktım. Elini uzatmış bir şekilde yüzüme bakıyordu.

Tereddüt içinde kalsamda sonunda yerimde doğrularak uzattığı eli sıktım.

"Zeynep bende." Elimi geri çekerken, sessizce boğazımı temizledim ve geri arkama yaslandım.

"Sen annemin kusuruna bakma. Maalesef hep böyle. Değiştiremiyoruz onu." Bakışlarımı kaçırarak umursamazca başımı salladım.

Konuşmak istediğim bir konu değildi. Saatler önce gerçeklerden kaçmayacağıma söz vermiştim. Ama sanırım gerçekleri duyacak kadar güçlü değildim.

"Gitsen iyi olur abla. Sonra konuşuruz seninle." Çağlar ablasını yolcu ederken dünyadan soyutlanmış bir şekildeydim.

Gerçekten! Ne zaman sorunsuz bir hayatım olacaktı.Sürekli bir sorun çıkmak zorunda mıydı? Bir gün, sadece bir gün sorunsuz geçemez miydi?

"Güzelim?" İrkilerek önümde eğilen Çağlar'la göz göze geldim.

Sadece o iyi geliyordu bana. Şuan sadece onun sevgisi,içtenliği gerçek geliyordu bana.

"Özür dilerim, annen ile aran açılsın istemezdim." Dediğimde anında çenesi kasıldı, kaşlarını çattı.

"O hep böyleydi. Seninle alakası yok. Lütfen asma artık güzel suratını." Dudaklarımı büzerek omzumu silktim.

"Zeynep. Hadi git giyin güzelim. Dışarıya çıkıyoruz." Başımı olumsuzca salladım. Yatağa girip uyumak istiyordum. Ve mümkünse yataktan çıkmamak.

"İyi peki sen bilirsin." Bir anda kendimi Çağlar'ın kucağında bulduğumda ağzımdan küçük bir çığlık koptu.

"Bırak ya,uyumak istiyorum ben."

Çağlar holden geçip valizimin olduğu odaya girdiğinde omzuna vurdum.

"Şimdi seni soyalım." Bedenimi odada olan tekli berjere bırakıp üstümdeki askılının eteklerine uzandığında ellerini tuttum.