Avoid [Styles]

38

Selaaammmm naber asklarım.

"Yaralının durumu kritik, çok kan kaybetti. Acil B rh pozitif kana ihtiyacımız var." Benim kan grubum A rh pozitifti.

"Ben veririm." Zayn öne atıldığında rahatlamıştım. Zayn'i odaya alırlarken telaşla koridoru turlamaya başladım. Hiç korkmadığım kadar korktuğumu hissediyordum. Onu tekrar göremeyeceğim ihtimali tekrar tüm zihnimi kapladığında duvarın dibine çöküp dizlerimi kendime çektim ve ağlamaya başladım.

"Güzelim sakinleş, Harry'ye bir şey olmayacak." Lottie önümde durup omzumu sıvazlarken söyledikleri rahatlamamı sağlamıyordu. Sonuçta doktor durumunun kritik olduğunu söylüyordu. O odadan cansız çıkabilirdi.

-

Saatler sonra doktorun sesiyle kendime gelip ayağa kalktım.

"Bay Styles'ın ameliyatı başarılı geçti. Yoğun bakım odasına aldık. Şimdilik sadece 1 ziyaretçi alabiliriz." Bakışlar bana kaydığı sırada öne bir adım attım. Doktor başını salladı ve beni içeri aldı. Koridorda yürürken kalbim çıkacak gibi atıyordu.

"Yalnızca 10 dakika verebilirim." Doktor konuşurken odanın kapısına gelmiştik. Kapıyı açıp meraklı gözlerimi içeride gezdirdim. Harry'yi beyaz battaniyenin altında görmemle tekrar ağlamaya başladım. Yavaş adımlarla içeri girip kapıyı kapattım ve yatağın yanındaki koltuğa ilerleyip oturdum.

"Beni çok korkuttun." Sessizce konuşup elini ellerim arasına aldım. Gözyaşlarımı elimin tersiyle hızlıca sildim ve bakışlarımı yüzünde gezdirdim. Teni bembeyaz olmuştu.

"Kendini toparla hemen. Beni bu hale sokmaya hakkın yok." Hıçkırıp tekrar akan gözyaşlarımı sildim. Bir an önce uyanıp bana iyi olduğunu söylemeliydi. Ona sarılmaya çok ihtiyacım vardı.

"Keşke açsan gözlerini." Bu sırada eli hafifçe hareket etti. Heyecanla bakışlarımı yüzüne çıkardım. Gözlerinin açılmasını beklerken açılan şey kapı olmuştu.

"Bu kadar yeter, Bay Styles dinlensin." Doktor kapıdan konuşurken hala büyük bir heves ve heyecanla Harry'nin gözlerini açmasını bekledim. Birkaç saniyenin sonunda gözleri açılmadığında hevesi kırılmış bir halde odadan çıktım.

Koridora tekrar girdiğimde bakışlar bana kaydı. Zayn bana ilerleyip kolunu omzuma attı ve beni kendine çekip sarıldı.

-

Ertesi gün Harry normal odaya alınmıştı. Doktorların söylediğine göre dayanıklı bir vücudu vardı.

Odaya girdiğimde Harry'yi gözleri açık bulmayı beklemiyordum. Heyecanla ona ilerledim.

"Harry, uyanmışsın." Titrek sesimle konuştum. Gözlerini tekrar açık görebilmek öyle güzeldi ki.

"Sen iyi misin?" Bedenimi süzüp sordu.

"İyiyim, sen iyi misin? Canın yanıyor mu?" Başını iki yana salladı.

"Çok ağladın mı?" Hafif sırıtıyordu.

"Çok." Tekrar gözlerim sulanmıştı.

"Gel aptal kız." Bileğimi tutup beni yatağa çekti ve kolunu bana sardı.

"Gerçekten bana bir şey olabileceğini mi düşündün?"

"Ne düşünmemi bekliyordun? Ne kadar korktum haberin bile yok."

"Geçti artık." Saçımı okşadı.

"Sana kim kan verdi biliyor musun?" Gözlerim gözlerindeyken konuştum.