She's Not Ideally Ideal (Completed)

Epilogue

Epilogue

“Please, Carla, please talaga! Just drive the car home. Kailangan ko pang bumili ng mga gamit ko para sa project namin sa Philippine History”

“brother, anong oras na to o!” tumingin naman ako sa relo ko, 5:30pm palang

“sis, wala pa ngang sunset o! Ang sakit mo naman sa ulo. Magcocommute nalang ako. Dalhin mo na pauwi yung kotse”

“dalhin? Ang bigat nyan! Hindi naman ako si incredible hulk, kuya!” nagpuppy eyes naman sya.

“sis naman. I can’t go home this early, mahirap bang intindihin na may project pa kasi akong kailangang bilhin?”

“foine. Anong oras na nga ulit?”

“wala pang 6pm”

“exact time”

“umuwi ka na, ang kulit mo!”

“simula nung nagkarelo ka, bro. Ang damot mo nang magshare ng oras” tinalikuran naman nya ako tapos sumakay na sya sa kotse.

Hindi naman nagbago yung pagiging makulit ni Carla. Second year college na pala ako, taking up BSBA. Masakit nga sa ulo pero nakakaya ko naman.

Masyadong siksikan dito sa National Bookstore kasi sabagay, kasisimula palang ng second semester.

Pinagagawa kami ng money flow chart sa illustration board. Ang demanding part ba, bawal daw computerized. Basta talaga may maipaproject lang, kahit walang sense papatusin na eh.

Habang tumitingin ako ng presyo ng kneaded erasers may bigla namang bumangga sakin mula sa likod. Hindi ko nalang pinansin kasi siksikan naman talaga at hindi naman sinasadya ng mga tao. But it happened again and again hanggang sa mainis na ako.

“please?!” nagsorry naman agad yung babae. Nakonsensya tuloy ako kaya nginitian ko nalang.

Sobrang tagal ko na nga dun dahil sa dami ng costumers kaso pagkakita ko sa relo ko, 5:30 pa rin. Of all the time, ngayon pa nawalan ng battery. Malamang pa naman hinahanap na ako nina Mommy nyan.

“excuse me, anong oras na miss?” tanong ko naman sa babae na nasa harap ko. Pero inisnob nya lang ako.

“ah, miss, pwedeng magtanong kung anong oras na?” pero hindi pa rin sya kumibo. Sinimangutan ko nalang. Matandang dalaga na kasi.

Nung saktong magtatanong na ako sa ibang taong may relo bigla namang namang may sumagot mula sa likuran ko

“7:47pm”

“tha—“ I stopped

I blinked my eye once.

Then twice.

Then thrice.

“uy! Anong mali? Nagtanong ka sinagot ko, bakit bawal na ba?” ngumiti naman ako

“actually yung sagot mo lang naman yung hinihintay ko”

“sorry, natraffic, inabot ng two years” naglakad naman ako papunta sa kanya. Nagtinginan na yung mga tao sa amin. But we don’t care.

“it doesn’t matter. On time ka namang dumating eh”

Lumapit naman sya sakin. Pero pinigilan ko.

“wait, I want you to know that if you take one more step closer, even just a small one, I would never let you go again”

Instead she ran towards me then hugged me. of course I hugged her tight.

“Li, Mcdo ka ba?”

“bakit?”

“kasi tuwing naaalala kita, nasasabi ko nalang ‘love ko ‘to’”

“Ay teka Cedie, anong oras na pala?” nagpanick naman sya nun kaya nahawa na rin ako

“quarter to 8, diba sabi mo?”

“ahh. So oras na pala para aminin kong mahal na rin kita”

Bigla akong napatingin sa kanya tapos tumulo nalang yung luha ko sa sobrang saya ng nararamdaman ko.

Sa simula hindi naman sya yung masasabi mong mabait, maganda, masipag, matalino at humble, but you know, you have to believe in magic. Kasi kahit na wala sa kanya yung mga hinahanap ko, nahanap ko naman sa kanya yung mga bagay na hindi ko akalaing gusto ko palang makita.

Like I said. I still ended up prioritizing my studies. My parents were so proud of me. At dahil dyan binigyan ako ng bonus ni God. Si Li. Sabi ko na nga ba makikilala ko agad yung taong mamahalin ko that very moment na nakilala ko sya.

I immediately disliked her. And not liking her was a way of my heart to actually make me want to know her more and eventually feel the other way around.

Never say never nga raw kaya naman ito ako ngayon, nilunok ko yung sinabi ko dati because I am in love with an antonym of every man’s dream.

“Habang nasa amerika ka, tinanong ako nung mga tao kung bakit daw ako nainlove sayo eh nakakatakot ka raw”

“anong sinabi mo?”

“wala. Tinawanan ko pa sila” tinignan ko naman sya nun “know what, I told them, I fell in love with Kaitlin Tagle because she’s different. Because she’s ideal for being not ideally ideal” kumindat naman ako, I kissed her hair tapos niyakap ko sya ng sobrang higpit.

***

THE END.

_________________________________________________________

I WAS ABLE TO FINISH THIS AT EXACTLY 11:15PM TODAY!

now it's only 30 minutes before 2012 ends and 2013 begins!! May mga resolutions na ba kayo?

Before clicking the publish button. I just want to let you guys know how happy and teary-eyed I am right now. I couldn't believe na tapos na itong story na to. FINALLY I DID IT! or should we say, WE DID IT! 

Thanks for everything, lovely people! I can't be happier! This had been the best way ever to end my 2012 and start my 2013. Thanks for the chance :) mwah guys! and Happy new year and God bless you! You won't be hearing anything from me until next year! HAHAHAHAHA :P

PS: Since I started a Video Prologue, guess what? THERE'S A VIDEO EPILOGUE! Happy New Year gift ko para sa inyo kasi mahal ko kayoooooo! :*****

and yep, yep. Next year, MAKIKILALA NYO NA SI MYNAMEISMISSING!!!!!!!!!!!!!!!!