She's Not Ideally Ideal (Completed)

12-First Month

OLA! update's here! enjoy! :D ***

Nagreport ako sa guidance nung Monday tungkol sa nangyari nung first detention namin, at sinabi ko nga na nagkasakit si Li. Sinabi ko rin na hindi mukhang hindi naman na nya kailangan pa ng tutor, eh mas may alam pa sya kaysa sakin, at ang sagot lang ni Ma’am?

“ahh.. ganun ba? Three weekends nalang din naman” and I’m like.. O.o 

anong sense pala ng tutor?  -_-

Wednesday na nga pero absent pa rin si Li, same kay Adrian, sabi nila may sakit din daw sya…

And you know what? I’m getting way closer knowing my Angel..

“food?”

“vegetarian ako eh”

“oh really?” kaya pala ang kinis ng balat mo “pero kumakain ka rin ng chocolates?”

“yup!” buti naman..  

“eh ikaw?”

“wild eater ako, kahit ano lang…” tumawa naman sya.. ganda nya o!

“nakakatawa, tama nga sila, hindi mapili ang mga lalaki sa pagkain”

“oo, ganun na nga” go Cedie! Magtanong ka lang, don’t invite dead air! “random muna ha, parang nakita kasi kita once na naglalakad pauwi” nung nag-araw na nahatulan kami ni Li ng detention “talagang naglalakad ka lang?”

“what?” nag isip naman sya “uhm.. no. sinusundo ako ni papa, like everyday” o?  

“ibigsabihin hindi pala ikaw yun” baka nga talagang si Li yun? Kaya nya ako binugbog that time? Aysh Cedie! Ang bobo mo!  

“do you have a sister?”

“oo, si Carla, kikay yun, maarte masyado, spoiled brat din, 2nd year HS na sya”

“ahh. Kasi parang dati may nameet akong kamukha mo, I think it’s her”

“o? saan?” si Carla talaga hindi nagsasabi, nakita na pala nya yung future sister-in-law nya..  

“sa club” nagkaclubbing ka rin?

“you go there too?”

“uhuh! Pero bihira lang talaga” laki rin kaya ito sa mayamang pamilya? 

“for instance, anong job ng parents mo?”

“Manager si papa ng isang bank, while si mama naman private architect” mayaman nga sila…

“you grew up in a high-profiled family”

“quite blessed. Both my parents came from a wealthy family, no doubt na we’ll end up with the same stage in the society.”

“ahh” 

“kaya nga, I can somehow relate to you” what should I answer then?

“well that’s… good”

“pero Cedie, tell me, have you been outside the country?”

“madalas nung bata ako, pero ngayong teenager na ako, bihira nalang, depende kung may special occasion na aattendan ang family.”

Then she started telling stories about her life abroad, dun pala sya lumaki, she also told me about her trips to her dream countries. Basta nagkwento lang sya ng nagkwento at nakinig lang ako.. I love staring at her.  

Hindi naman na ako gaanong nagtaka na mayaman nga sila, kita naman kasi sa kilos at pananalita nya. But I’m slightly surprise na medyo overweening pala sya…

You all guys think that I maybe somewhat turned off in that part, nah… to early to judge.

Madalas kasing mamisinterpret ang mga nasa upper class level sa lipunan. Alam ko kasi nararanasan ko yan. And it’s not a good habit to judge a person immediately, second chances should be given. 

ANYWAYS,

Everything cannot go well without dedication, eh ang tanong, kung mageexert ba ako ng effort to the highest level, may mapapala ba ako?

Buti nalang naniniwala akong gwapo ako.. Kidding aside.  


***
A month ago na pala since nagstart ang klase. Ongoing pa rin naman yung countdown ko to my two months deadline of my“hanggang tingin lang” affection for Angel. Konting tahak nalang Cedie! Konti nalang!

People around me are still the same, except sa fact that I’m quite blending in now with the group.

“Okay, it’s Hamlet, anyways”

“nabasa mo na ba?”

“not interested”

“basahin mo”

“nabasa mo na ba?”

“not interested” tumawa naman dun di Adrian. Simula nung time na nagkasakit itong dalawa, maingay na sila sa klase, pero syempre hindi pa rin kalevel nung iba.

“hey Cedie! Have you heard about the culminating activity this August?”

“oo bakit?”

“what will you join? Required kasing may salihan daw”

“ano bang choices?”

“solo, duet, monologue, interpretative dance, folk---“woops! Wag na! 

“pass nalang pwede? Wala akong talent sa kahit alin dyan e”

“project and participation na natin yan sa Filipino, kailangan mong sumali, kahit isa lang”

NOOOO!!! AMPER! Wala na ba talagang lugar sa mundong ito ang mga katulad kong walang talent?? 

Katulad? Oo nga naman, nandamay pa ako ng iba. Pwedeng water slash merienda slash palakpak boy nalang ako?? Promise! Gagalingan ko with all my heart! 

Someone please? San ba pwedeng magparetoke ng paa? Parehong kaliwa yung akin e, o kaya vocal chords? Putol young akin e… PLEASE?  

Nag-eemo ata ako the whole time e! sobrang talented ko naman kasi! Napansin ko nalang na may nakatingin sakin, confused yung itsura nya.

“you look so problematic… wag kang mag-alala, di mo ikamamatay yung pagsali sa kahit no, mas ikamamatay mo yung sermon na aabutin mo sa adviser natin if ever”

“mukha ba?” 

“sasabihin ko bang oo kung hindi? Ano ako, nakapikit?”hampasin kita, dali!   Knock down ka ba! Pasalamat ka at gwapo ako! Gwapong walang talent… waaaaaaaaaaaaaaa!  

“LQ?”

“selos ka naman?”

“shut up, Lea” hala ka! Kailangang magblush, Adrian? At…. WHATT?  





LI? Hindi kaya may something? As in something special? 

“Kate!” nagulat naman bigla si Li “space occupied”

“ANO?”

“no choice… S and D?”

“fine” anong usapan yun? Nagets nyo? Di ko gets eh. Yan yung tinatawag na M.U.—magulong usapan.  

De joke lang. Makasariling Unawaan. Drama!

“REALLY? Finally!” may sunog? Kailangang sumigaw? Woops! Napansin naman ata ni Adrian na nagulat ako

“Kate used to be the project officer of the Culminating activity..”

“TMI!”

“hayaan mo na! eh nakuha na yung posisyon, so she’s going to perform in this coming activity” ang taas pa ng ngiti ni Adrian.

“Contest yun diba?”

“yup!”

“tapos sasali sya?” baka matalo tayo! Joke! Parang ang galing ko diba?  

“you don't mean something, do you?” I was about to say ‘hindi naman’ pero iba yung lumabas

“di naman masyado” nagulat ako dun, mapataas naman yung kilay ni Li then si Adrian yung nagreact

“HAHAHAHA! Paano yan, Kate? Hinahamon ka o!” sabay akbay nya kay Li. Tinignan naman sya ni Li, parang may meaning yun kasi sinabi bigla ni Adrian

“baka pagsisihan mo, Cedie? She’s not ordinary, Boy!”

“joke lang naman! Ito o, sineryoso” pero humarap sa akin si Li nun, isang dangkal lang yung layo ng mukha nya sa mukha ko. Tugs… Tugs… Tugs… What the?! Bakit may ganung reaksyon?  

“Eat my dust” sabay nagsmile sya sideways, yung tipong nang-aasar na smile. Pero bagay sa kanya?

TUGS… TUGS… TUGS… TUGS… TUGS…

Hey STOP!