İKİ KADIN BİR ADAM & KELEBEĞİN AŞKI

KORKU

Herkese merhaba,

Keyifli okumalar...

Oy ve yorum lütfen. 

...........................................................................

🍷

25. BÖLÜM

🍷

"..."

" Cevap vermeyecek misin?"

Uzaklaşmama izin verdiğinde yavaşça geri çekildim.

" Bahar'ım."

Bakışlarımı kahvelerine çıkardım. Kalbim pır pır ediyorken nasıl konuşabilirdim ki... Cevap bekleyen ifadesi karşısında tutuldum bir an.

" Ben. ...  Şaşkınım sadece." diyebildim.

Aralık duran dudaklarımdan öpücük çalıp geri çekildi. Hala cevap bekliyordu.

" Pekala. Düşünmek istiyorsun anladığım kadarıyla. "

Gözlerinden geçen karmaşıyı fark ettim.  Yanlış anlamıştı. " Hayır." dedim hiç düşünmeden.

Sol kaşı yukarı kalktı. " Hayır? " deyip sanki asla böyle bir cevap veremezmişim , saçmalıyormuşum gibi yüzüme bakmaya devam etti.

" Tuğrul. "

"... "

Alt dudağımı ısırdığımda kahveleri dudaklarımı buldu.

" Çok isterim." dedim bir çırpıda.  Biran kasılan çehresi gevşeyip beni kollarının arasına çektiğinde kıkırdamama engel olamadım. Tam soluklandım derken araya giren bir kadın sesi oldu. İkinci kez duyduğum ama kim olduğunu tahmin ettiğim bir sesti. O kadındı.

" Akif."

Tuğrul'un sıkıntıyla verdiği nefesi boynuma çarptı. Benden uzaklaşmadan başını ona kaldırdı.

" Biraz konuşabilir miyiz? " diyen Nil'e,

" Tabi. Dinliyorum." diye cevap verdi.

Gözleri beni bulup tekrar onu buldu. Huzursuz hissetmem normaldi. Öyle değil mi?

" Yalnız." dediğinde sinirle tısladım.

" Sen konuş." deyip fark ettirmeden Tuğrul'u itekledim. Kaş çatan sevgilime yalandan gülümseyip " Serra'ya bakayım, ben." dedim. Doğrulup Nil ile yüzyüze geldiğimde bakışları, Tuğrul'daydı. İstemsizce gözlerimi devirdim.

" İçerideyim." deyip bahçe ile salonu birleştiren kapıya ilerledim. Son kez başımı Tuğrul'a çevirdiğimde Nil'in karşısındaydı. Nil'in bir şey söylediğini görebiliyordum. Tuğrul ise ne söylüyorsa konuşmadan hoşlanmıyormuş gibi kaş çatıyordu.

" Yanlış yaptığını söylememe gerek yok, diye düşünüyorum." diyerek beni korkutan ikizime döndüm.

" Anlamadım."

Camdan bahçeyi gözetleyen Serra'nın bir an bakışları bana kayıp tekrar onlara çevrildi.

" Nil. Aynı. Hiç değişmemiş." dedi tane tane...

" Hangi konuda?"

" Yıllar önce de Akif'e aşıktı. Şimdi de ondan vazgeçmiş değil. "

Sözleriyle bahçedeki çifte döndüm. İçimdeki huzursuzluğun nedeni, sadece Nil'in duyguları olamazdı. Farklı bir şey vardı, hissediyordum. Yine de bunu düşünmek istemiyordum.