İKİ KADIN BİR ADAM & KELEBEĞİN AŞKI

BİLİNMEYEN

Uzun zaman oldu, biliyorum.

Meral eden var mı bilmiyorum.

Ama bölüm yazamamın bir nedeni vardı.

İşe girdim, yıllardır emek verdiğim hr çalışmamın karşılığını aldım. Nasipse görevime de tez zamanda hayırlısıyla başlarım.

Rabbim attığımız adım, yürüdüğümüz yoldan utandırmasın.

İnşallah emek eden her bekleyen işini bulur. 🙏✨💐

Şimdiden keyifli okumalar...

Yeni bölüm ne zaman gelir bilmiyorum.

Hala okuyan ve merak eden var mı onu da bilmiyorum.

Bildiğim tek şey bu hikayenin yarım kalmayacağıdır...

...........................................................................

17. Bölüm

&&&

Tuğrul, Balım ile beraber odadan çıktığında ben de dün akşam eşyalarımı yerleştirdiğim dolabtan bir elbise seçip üzerime geçirdim. Saçlarımı at kuyruğu yapıp çıktım odadan.

Balım'ın kahkahaları üst kata kadar ulaşıyordu. Merdivenlerin sonunda evin hizmetlisi Selma hanımı karşımda buldum.

" Bahar Hanım, Günaydın."

" Günaydın, Selma hanım." etrafa kararsızlıkla baktım. Anlamış olacak ki,

" Mirza bey çıktı, Tuğrul bey de sizi bekliyor kış bahçesine geçtiler."

Selma hanım önde ben arkasında ilerlerken aklım demin Tuğrul ile yaşadıklarımdaydı. Öpmüş hatta öpüşmüştük. Derince nefes alıp tek seferde verdim soluğumu.

Soğuk resmen tenimi ısırıyordu. Hızlı adımlarla kış bahçesinin kapısına vardığımızda ellerimi ovuşturuyordum.

" Üşüdün mü?" diye soran adama mırıldar gibi cevap verdim.

" Biraz."

Elimi avuç içine yerleştirip İçeriye çekti beni.

" Üzerine bir şey almalıydın."

" Burada olacağını bilemezdim, öyle değil mi?"

" Hı-hı." deyip çekiştirdi.

Balım ateşin önünde minik bir köpekle oynuyordu. Gözgöze geldik küçük hanımla ama benimle alıp veremediği bir derdi vardı anlaşılan.

" Amca? "

Tuğrul'un kahveleri muzipçe benimkileri buldu, şakağıma değdirdiği dudaklarıyla istemsizce gözlerim kapandı. 

" Amca!"

Balım'ın taviz vermeyen sesi, Tuğrul'un gülümsemesine neden oldu. 

" Geldim, amcam."

Balım'ın yanına diz çöküp onunla ilgilenirken hazırlanmış masaya ilerledim. Kahvaltılıkları görene kadar acıktığımın farkında değildim. Burnuma dolan çay kokusu baş döndürüyordu, resmen.