İKİ KADIN BİR ADAM & KELEBEĞİN AŞKI

MİRZA TANDOĞAN

Merhabalar...

Umarım severek okuduğunuz benim de yazdığım bir kurgu olur.

Beğenip yorum yapmanız dileğiyle...

Sevgiler...

💐💐💐

...........................................................................
&&&&

1.Bölüm

&

Kuşların sesi ile yine güneşli bir sabaha gözlerimi açıyorum. Gün ışığının gözlerime çarpmasıyla kaşlarımı çatsam da annemin ansızın odaya damlamasına istemsizce gülümsedim.

" Ee be oğul, hala mı uyuyorsun?"

Yüz üstü döndüğüm yatakta evimizin sultanı yamacıma oturduğunda o sıcacık elleri, her zamanki gibi saçlarımda yerini aldı. Yandan bakıp gülümsedim yeşil gözlü sultanıma.

" Akif'im, benim yakışıklı oğlum. Kalk hadi Anneciğim. Babanı biliyorsun o masaya hep beraber oturulacak."

" Annem, bu gün cumartesi be. Bari bu gün uyuyayım."

Yanağıma konan busenin ardından " Kalk Anneciğim, benim için." dediğinde el vermedi gönlüm onu üzmeye.

Yataktan çıktığımda sultanım da perdeleri çekip odamın camlarını açıyordu. Bizim evin belli kuralları vardı ve her aile üyesi o kurallara uymalıydı.

Kız kardeşim Canan ve ben küçük kaçamaklar yapsak da ağabeyim Mirza babama çekmiş olacak ki bir kez olsun o masada bulunmamazlık yapmıyordu.

Bu demek değil ki babamın sözünden çıkmıyor.

Asla!

Asla sözünü dinlemiyordu fakat bunu öyle kusursuzca yapıyordu ki sanki uyduğumuz kurallar babamın değil abimin kuralları gibiydi...

Evin direğiydi kendisi hepimiz için, babam hariç... Babam için MİRZA, zapt etmek istediği biriydi.

Annemin sırtını yasladığı göz bebeği, Canan'ın yakışıklı abisi benimse babamdan öte güvendiğim limandı.

Babamın soğuk ve baskıcı tavrının karşısında ağabeyim Mirza'nın tutumu evin huzurla dolmasına neden oluyordu. O varsa her şey yolunda olurdu çünkü, karanlıkta ışığımız gibiydi.

Ağabeyimin şevkati, cömertliği, mertliği, yardımseverliği hepimizi dengede ve bir arada tutuyordu. Sanılanın aksine bizim evin güçlü halkası babam değil, ağabeyimdi.

Babam o zincirin belki de en zayıf halkasıydı.

" Sen geç anne. Üzerimi değiştirip geliyorum ben."

Annemin sıcak eli yanağımda yer alıp gülümsediğinde avuç içinden öptüm onu.

Çok seviyordum sultanımı.

Dışarı çıktığında bu günün hangi gün olduğunu hatırlayıp kahkaha atmak istesem de sonraya sakladım.

Nasılsa bu evden çıktıktan sonra bolca güleceğim vakit olacaktı.