မေန့ညက ထင္းသြားရွာတဲ့ ဘုရင္ ဘယ္အခ်ိန္က ျပန္ေရာက္တယ္ မသိ ။ မင္းထက္ႏိုးေတာ့ မနက္ေတာင္လင္းေနၿပီ။
ခၽြတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြကလည္း စိုမေနေတာ့ဘဲ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ အက်အနဝတ္ထားၿပီးသားျဖစ္ေနသည္။မီးအရိွန္ ေသခါနီး ထင္းမီးခဲေတြကို သူက ေရနဲ႔ေလာင္းလိုက္ၿပီး ႏိုးလာတဲ့ မင္းထက္ကို ျမင္ေတာ့ ပန္းသီးတစ္လံုးလွမ္းေပးသည္။ ဒီလိုက်ေတာ့လည္း ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ။ ဘုရင္ဆိုၿပီး ဘာမွ သိပ္မလုပ္တတ္ဘူးထင္ထားတာ အခုလို လူစိတ္ေပါက္တဲ့အခ်ိန္ေလးေတာ့ ရိွသား။
"ေခ်ာင္းက ေတာင္က်ေရေတြအရိွန္မေလ်ာ့ေသးေတာ့ ဟိုဘက္ကို ျပန္လို႔ရမွာမဟုတ္ေသးဘူး။ ဒီေန့တစ္ရက္ေစာင့္ၾကၫ့္ၿပီး မိုးထပ္မရြာဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ရမွာပဲ "
လိႈဏ္ဂူအျပင္ဘက္က မိုးသားအနည္းငယ္ရိွေနေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကၫ့္ကာ သူေျပာသည္။မင္းထက္ကေတာ့ မေန့ညကလည္း ဘာမွမစားရေသးတာေၾကာင့္ ပန္းသီးတစ္လံုးထဲနဲ႔ မတင္းတိမ္ႏိုင္။ဘုရင့္ဆီမွာ ဘာရိွေသးလဲဆိုတာသာ လိုက္ရွာေနသည္။
ဗိုက္ကို ပြတ္ၿပီး သူ႔ကို လိုက္ၾကၫ့္ေနတာကို သတိထားမိေတာ့ မင္းထက္ဘက္ လွၫ့္လာၿပီး
"မေန့ညက ေမွာင္ေနေတာ့ ေတာအတြင္းထိ မဝင္ခဲ့တာ။ထင္းရွာရင္းနဲ႔ ရိွတာပဲ ယူလာတယ္။မင္းမဝေသးဘူးဆိုရင္ ခဏေစာင့္ ဝါးခၽြန္ၿပီးတဲ့အခါ အမဲလိုက္ေပးမယ္ "
"OK !"
"အို... ဘာႀကီး?"
ေဆာင္ေနက် ဓားၿမွောင္နဲ႔ ဝါးစိမ္းေတြကိုလက္နက္ျဖစ္ေအာင္ ခၽြန္ေနရင္း နားမလည္သလိုေမးသည္။
"ေကာင္းၿပီလို႔ေျပာတာ"
"ဪ ..."
ရဲြ႔သလို အသံရွည္ဆဲြၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ ႃပံုးသည္။ငါဒီေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္ဆိုတဲ့အထာနဲ႔ ဒီဘုရင္ ဘာျဖစ္ေနလဲမသိ။မင္းထက္ေယာင္ၿပီးေျပာလိုက္တဲ့စကားကို သူလို Date out ဘုရင္က နားလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသးတာလား။
ေလာေလာဆယ္ မိမိအားအစာရွာကၽြေးမယ့္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စကားအပိုမေျပာေတာ့ဘဲ သူ႔ေဘးနားကေန သာ ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။တစ္ဖက္မွ ရာဇ စိတ္ထဲတြင္လည္း ဒါဟာ ဓားလ်ိႈစကားေတြနဲ႔ လ်ိႈဝွက္ႀကံစည္နည္းက်မ္းေတြက ဘာသာစကားျဖစ္မည္ဟု တစ္ထစ္ခ်ယံုၾကၫ့္ေနေလသည္။
YOU ARE READING
ရာဇဝင်ထဲက Fudanshi
FantasyBL ဝတ္ထုရေးတဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက်က သူဘယ်လောက်ဘဲ ကြိုးစားရေးနေပါစေ စာဖတ်သူတွေက အကြိုက်မတွေ့ဘူး။ယုတ္တိမရှိဘူးဆိုပြီး ဆိုးဝါးတဲ့ မှတ်ချက်တွေပေးတယ်။ တစ်နေ့ မခံချင်စိတ်ဖြင့် သူဘာတွေလိုအပ်နေလဲ သိရအောင် လတ်တလောရေပန်းစားနေသော နာမည်ကြီး ဝတ္ထုတစ်အုပ်ကို သွားဖတ်...
