"ကဉၥန ...."
ဖဲသားေစာင္ထဲ ေခါင္းျမဳပ္ေအာင္ထိ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လို တိုးေဝ႔ွေနေသာ ကဉၥနအား ရာဇ ႏူးညံ့စြာ ေခၚလိုက္သည္။သို႔ေသာ္ ျပန္ေျဖဆိုျခင္းမရိွဘဲ ဆံပင္ပါ ျမဳပ္သည္အထိ ပုန္းကြယ္ပစ္လိုက္သည္။
"ကဉၥန ကိုယ့္ဘက္လွၫ့္ပါအံုး "
"ေနစမ္းပါ ကိုယ့္ဘာသာ "
လွမ္းလာတဲ့ လက္ကို ပုတ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး အထိမခံေသာေၾကာင့္ ကဉၥနအတြက္ အခ်ိန္လိုမွန္း ရာဇ နားလည္လိုက္သည္။ယုယၾကင္နာျခင္းက လိုသည္ထက္ပိုရင္လည္း တစ္ဖက္လူ အေနက်ပ္ေစတာပဲ ပိုလာမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရာဇ ခုတင္ေပၚကေန ထလိုက္ၿပီး
"ကဉၥန စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ နန္းတြင္းထဲ သြားၾကၫ့္မလား "
အနက္ေရာင္ ဆံႏြယ္ေလးေတြ ဖဲသားေအာက္က ထြက္ျပဴလာၿပီးေနာက္ ရာဇအား လွမ္းၾကၫ့္သည္။ထို႔ေနာက္ မ်က္ေစာင္းသဖြယ္ေဖာ္ေဆာင္ကာ
"မင္းက ႏို႔ဆာေနတဲ့ ကေလးလို လံုခ်ည္ဆဲြလိုက္ေနမွေတာ့ ငါဘယ္မွမသြားခ်င္ဘူး"
"ကိုယ္က လံုခ်ည္မဆဲြပါဘူး"
"ဥပမာ ေျပာျပတာ "
"ကဉၥန ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူလို႔ရေအာင္ ကိုယ္မလိုက္ေတာ့ဘူး။ သို႔ေပမယ့္ ေစခိုင္းစရာရိွရင္ အရံသင့္ရိွေနေအာင္ ကိုယ္ရံေတာ္ ဓညကိုေတာ့ ေခၚသြားပါ"
"ေအးၿပီးတာပဲ မင္းလိုက္မလာနဲ႔ေနာ္"
" ကိုယ္ေတာ္ရဲ့သခင္ေလး... အမိန႔္တိုင္းပါ"
ႃပံုးေနတာမဟုတ္သလို မာန္ထန္ေနေသာ မ်က္ႏွာထားလည္းမဟုတ္။ ဒီအတိုင္း ကဉၥနကို ၾကၫ့္ကာ အနည္းငယ္ဦးၫႊတ္လိုက္တဲ့ပံုစံေၾကာင့္ ေၾကာင္အသြားရသည္။
-ီးလိုပဲ ၾကက္သီးေတြေတာင္ထသြားတယ္။
ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီဆိုတာနဲ႔ မင္းထက္ အိပ္ယာေပၚကေန လွစ္ခနဲ ထၿပီး အေပၚဝတ္ရံု ထပ္လိုက္သည္။ကၽြန္းစားပဲြမွာ ထိုင္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ခြက္ကိုင္ကာ စိုက္ၾကၫ့္ေနေသာ ဘုရင္ေၾကာင့္ ခါးစည္းႀကိဳးကိုင္ထားတဲ့ လက္ေတြက ကတုန္ကယင္။အျမန္အၿပီးသတ္ၿပီး သူ႔ဘက္ကို လွၫ့္မၾကၫ့္ဘဲ အေဆာင္အျပင္ဘက္ အျမန္ဆံုးထြက္လာလိုက္သည္။ အေနာက္နားဆီမွ ခပ္ဩဩအသံဟာ ကိုယ္ရံေတာ္အေပၚ အမိန႔္အျဖစ္ က်ေရာက္ေစၿပီး မင္းထက္ ေျခလွမ္းေတြပါ ပိုသြက္သြားရသည္။ သူေျပာသည္က ကဉၥန ေဘးနားကို ေလေတာင္ ၾကမ္းၾကမ္း ျဖတ္မတိုက္မိေစနဲ႔တဲ့။
YOU ARE READING
ရာဇဝင်ထဲက Fudanshi
FantasyBL ဝတ္ထုရေးတဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက်က သူဘယ်လောက်ဘဲ ကြိုးစားရေးနေပါစေ စာဖတ်သူတွေက အကြိုက်မတွေ့ဘူး။ယုတ္တိမရှိဘူးဆိုပြီး ဆိုးဝါးတဲ့ မှတ်ချက်တွေပေးတယ်။ တစ်နေ့ မခံချင်စိတ်ဖြင့် သူဘာတွေလိုအပ်နေလဲ သိရအောင် လတ်တလောရေပန်းစားနေသော နာမည်ကြီး ဝတ္ထုတစ်အုပ်ကို သွားဖတ်...
