poemat niewypowiedzianych słów
utknął gdzieś w poplataniu
zakończeń nerwowych
na końcu języka
pustka
napełniamy się nią łapczywie
łapiąc oddech
zachłyśnięci wolnością
która czasem potrafi udusić
to co kochaliśmy oboje
w chaosie próbuję odnaleźć
trwa
choć miało się zgubić
wielkanocne refleksje
wiara
ona powinna przynieść
nowe życie
marzenie senne
staje się koszmarem
czy ta miłość nie jest iluzją
nadzieja wciąż mocno się żarzy
porządaniem
03/04/2021
CZYTASZ
"W biegu" z cyklu "Męskie Pisanie"
PoetryTeksty stworzone z chaosu by odnaleźć harmonię pisane z natłoku myśli... pisane potrzebą chwili pustka miała być zbawieniem jest niedosytem w niedopracowaniu wpadam w grafo
