nocny autobus wiezie moje ciało
duszę zaplątaną
przysłania podarta peleryna nocy
za chwilę będziemy oboje
pod skrzydłami aniołów
śnić
patrząc w szybę
zapłakaną
deszczem
w rozterkach codzienności
tkwię w niepokoju
wpadam w histerię
wierząc że
w obłędzie
może być metoda
zafascynowany
sflustrowany
uwolnię ducha
wypuszczając dym z ust
przecież dawno rzuciłem palenie
wspomnienie tamtej nocy
wraca wciąż
tęsknota za tamtą chwilą
ona nie wróci
nasz czas minął
niedopałek
gaśnie szybko
pojawiła się ona
przeznaczona
smok w skórze baraniej
18/04/2021
CZYTASZ
"W biegu" z cyklu "Męskie Pisanie"
PoetryTeksty stworzone z chaosu by odnaleźć harmonię pisane z natłoku myśli... pisane potrzebą chwili pustka miała być zbawieniem jest niedosytem w niedopracowaniu wpadam w grafo
