When Teary Clouds Met Us (When Series #2)

Nineteen

Chapter 19.

Selfish.

"Kausapin mo kaya Tessa, tingnan mo oh. Pulang- pula ang ilong ni Weshia," kanina ko pa naririnig ang nagbubulongan na si Tessa at Kelly sa likod ko at kanina pa nila ako hindi pinapansin sa takot na baka masumbatan ko sila. Hindi naman ako galit ah? Ano bang iniisip ng mga 'to?

I sighed and looked back at them, napatalon sila sa gulat. "What's wrong with you girls? Hindi ako galit, ano bang binubulong ninyo 'dyan?" I gave them an assuring smile just to make them believe that I am fine. Suot- suot ko pa 'din ang shades ko hanggang ngayon. Malapit na ang lunchbreak at 'di ko alam kung kakausapin bah nila ako o hindi.

"Ayos ka lang bah Weshia? Namumula kasi ilong mo tapos nakasuot ka pa ng shades, baka gusto mo ng space para sa lamay ng kamag- anak mo." my mouth formed an 'o' nang sabihin iyon ni Kelly.

"What do you mean?" natawa ako nang mahina. "Walang namatay Kelly, 'yan bah iniisip ninyo simula nung pumasok ako dito sa classroom?" they both nodded their heads and that made me laughed more. "Goodness! Huwag naman sana, masakit lang ang mga mata ko kaya nagsuot ako ng ganito and if my nose turned red... dahil 'yon sa sip- on ko"

Lumapit bigla si Gailey sa amin. "Hala! Nagkasore- eyes ka Weshia? Ipatingin mo na 'yan sa doctor para macure!" napailing ako.

"No, it's not sore eyes Gailey. Inalala ko lang kasi ang mga scenes sa movie na pinanood natin kahapon kaya ayon umiyak ako kagabi hanggang sa makatulugan ko." I lied at parang napaniwala naman sila maliban kay Tessa na matiim ang titig sa akin. "I just want to wear shades kasi namamaga ang mga mata ko so don't worry, I am really fine," naramdaman ko ang paglapit ni Leria at Sarah.

"We're the same, Weshia. Hindi ako nakatulog nang maayos kagabi dahil sa movie na 'yon, bakit bah kasi ganoon ang ending? Ang lungkot tuloy!" I looked at Sarah. She's still pretty at hindi masyadong halata na namamaga ang mga mata niya. Okay sana all?

"Naiyak ako pero nakakaiyak pa 'yung tatay o ang nanay ng bida ang mamatay" pag- iiba ni Tessa.

"Why changing the topic? We're still talking about Ethan and Andrea's love story! Umeepal ka na naman," anas ni Sarah, Tessa just rolled her eyes and looked at me.

"Wala na akong pakialam sa love story nung dalawa, ang pangit nung Ethan na 'yon? Iniiyakan niyo? Kagagahan na  'yan," madramang napasinghap si Gailey kaya tinakpan ni Kelly ang bibig niya gamit ang hintuturo.

Leria softly chuckled. "Grabe ka naman Tessa hahaha, maraming nagagwapuhan kay Ethan tapos ikaw hindi? Imposible naman 'yang sinasabi mo." tumango si Tessa.

"Hindi siya gwapo dahil sa paningin, mukha siyang tae na tinapakan ng isang malaking kalabaw--"

"You're so harsh! Kung may makakarinig sa'yo, I am very sure ibabash ka nila!" Sarah cut her off, binelatan siya ni Tessa.

"Wala rin naman akong pakialam kung may mambabash sa'kin baka ikasaya ko pa talaga 'yon dahil baka mafeature ako at maging artista! Mas magiging sikat ako kaysa sa'yo! Haha!" Tessa even clapped her hands, marahas siyang dinuro ni Sarah.

"You! How dare you!" akma na sana niyang sasabunotan sa buhok si Tessa pero masyadong mabilis ang kilos ng matalik kong kaibigan dahil nakatakbo na siya malapit pinto, it was a perfect timing when the bell rangs kaya si Sarah ay dali- daling nakatakbo palapit kay Tessa.

Tessa make faces while running in the hallway. "Habulin mo 'ko Manang Sarah!" pang- aasar niya.

"Humanda ka talaga sa'kin Tessa! Ugh! You little wench!" hiyaw ni Sarah habang papatakbo, tiningnan ko si Leria na napapailing habang sumusunod pero naglalakad lang kami.