When Teary Clouds Met Us (When Series #2)

Thirty- Two

Chapter 32.

Deal.

"Give me the keys" he said full of authority in his voice. Binaba niya ako at kaagad ko namang kinapkap sa bulsa ang susi ng kwarto ko and handed it to him. Siya na ang nagbukas ng kwarto at binuhat ulit ako na parang ang gaan- gaan ko lang.

"..." wala akong imik habang binubuhat niya ako papunta sa sariling kwarto, dahan- dahan niya akong nilapag sa malambot na kama ko at tiningnan nang tiim.

"Anong masakit sa'yo?" nag- aalalang tanong niya. Tinakluban niya ng kama ang kalahati ng katawan ko.

"Uhmm... my head hurts..." pagsasabi ko ng totoo.

"Rest here, I will make a soup, or you should sleep just to make you feel better," I nodded my head before closing my eyes. Narinig ko pa ang pagsarado ng pinto. Kahapon lang galit na galit siya sa'kin pero ngayon, isang sambit ko lang ng tulong... nag- iba agad ang ikot ng ulo niya.

I sleep maybe for a minutes? The door of my room opened at bumungad sa mga mata ko si Aiden na may dalang isang tray na may bowl sa gitna at tubig. He turn on the lights, bumangon ako para makakain. Wala naman akong gana pero... gusto kong humigop ng mainit na sabaw.

"Umupo ka lang, susubuan nalang kita." he coldly said.

I shook my head. "I can do it by m- myself, Aiden... salamat," I even gave him my weak smile pero 'di siya natinag, nagsalubong ang dalawang kilay niya na ikinaba ng sistema ko. Oh shoot, did I say something wrong? Kaya ko namang kumain mag- isa ah?

"No, susubuan kita dahil gusto ko. Just sit there and eat the soup I cooked, naintindihan mo?" he said with finality, patago akong ngumuso at sinandal nalang ang likod sa headrest.

He put the tray in the table beside my bed at start mixing it. Nakakatakot ang paraan ng pagtitig niya sa'kin ngayon dahil napakaseryuso at walang ekspresyon na mababasa sa buong mukha niya lalo na ang mga mata. Sinuboan niya ako na parang batang may sakit at nagpasubo naman ako kahit labag sa kalooban ko.

"Did you check your body temperature?" he asked, tumango ako. "Hmmm what's your temperature then?" tanong niya na naman habang sinusuboan ako ng lugaw.

Nginuya ko muna ang pagkain bago nagsalita. "38.9 degrees..." I softly said.

His brows raised. "That hot? Hmmm... you should drink a medicine after eating this, eat fast so you can drink it." seryusong saad niya, wala akong nagawa kundi ang tumango ulit at kinain ang niluto niya.

Masarap at nakakabusog ang lugaw na niluto ni Aiden, gumaan ang pakiramdam ko sa pagkabusog. Naubos ko pa nga ang kinain ko, he went outside to put the dishes in the kitchen and also to get a new water and my medicine.

Pinapakiramdaman ko ang sarili, hindi na masyadong mainit ang pakiramdam ko. Wala sa sarili akong napangiti at pinawi nang pumasok ulit si Aiden na may dala nang tubig sa kamay niya, he changed alot... lalo na ang katawan niya.

Ang noong payatot at parang kawayan na si Aiden ay may malaking at matipunong katawan na. His broad shoulders is very formed and I wonder kung may abs 'din bah siya?  Siyempre meron! He's going to the gym where I go too right? Obvious naman sa V- form ng waist niya. Oh gosh... hindi na ako magtataka kung magugustohan ko ang appearance niya.

He handed me the medicine so I drink it immediately, nanatili siyang nakatayo a harap ko at saka ako tinitigan ulit nang tiim.

"Thank you for taking care of me for a short period of time..." medyo naiilang na sabi ko.